Χρ. Βερναρδάκης στο “Π”: Η απλή αναλογική και οι ευθύνες που προκύπτουν για τη δημοκρατική προοδευτική παράταξη

Του
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΒΕΡΝΑΡΔΑΚΗ
Πανεπιστημιακού Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Α’ Αθήνας

Οι επόμενες εκλογές θα διεξαχθούν με το σύστημα της απλής αναλογικής. Στρατηγικός στόχος της ΝΔ είναι να «καταστρέψει» την απλή αναλογική και να προχωρήσει αμέσως σε νέες εκλογές με το δυσαναλογικό σύστημα που έχει ψηφίσει. Εάν οι προοδευτικές δυνάμεις της χώρας δεν θέλουν οι εκλογές αυτές να εργαλειοποιηθούν από τη ΝΔ και το σύστημα της παλιάς Δεξιάς, θα πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται τον τρόπο για να μη συμβεί κάτι τέτοιο.

Τα μεν μικρότερα αριθμητικώς κόμματα του προοδευτικού φάσματος (ΚΙΝΑΛ, ΚΚΕ, ΜέΡΑ 25) έχουν προφανώς και το εκλογικό κίνητρο. Αν η απλή αναλογική απαξιωθεί τότε και το εκλογικό αλλά και το εν γένει ειδικό πολιτικό τους βάρος θα μειωθεί. Μπορεί και δραματικά.

Το ίδιο αναλογικά ισχύει και για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Ένα κόμμα του 32% έχει την υποχρέωση αλλά και την ευθύνη να δώσει δημοκρατικές διεξόδους στην κοινωνία. Εάν θέλει να υπερασπιστεί τη στρατηγική του επιλογή για την απλή αναλογική και να δημιουργήσει συνθήκες μιας πραγματικής προοδευτικής διακυβέρνησης, όπως διακηρύσσει, πρέπει να επεξεργαστεί από τώρα ένα μίνιμουμ πλαίσιο προγραμματικής συμφωνίας και να το θέσει υπ’ όψιν των άλλων πολιτικών κομμάτων της Αριστεράς και της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης. Οφείλει να δείξει ότι η απλή αναλογική είναι και αποτελεσματική και χρήσιμη για την κοινωνία.

Η αφετηρία των παραπάνω σκέψεων είναι προφανής. Βρισκόμαστε ενώπιον μιας συνεχώς εξελισσόμενης επίθεσης του κεφαλαίου απέναντι στα δημοκρατικά κοινωνικά δικαιώματα. Στην εργασία και στην κοινωνική ασφάλιση, στην παιδεία με τους συνεχείς κοινωνικούς αποκλεισμούς, στον πτωχευτικό νόμο και στην τραπεζική ασυδοσία. Βρισκόμαστε επίσης στον κίνδυνο η Κύπρος να αποτελέσει για μια ακόμη φορά πεδίο μιας βαθιάς εθνικής κρίσης.

Τους επόμενους μήνες, η αναδιάρθρωση στον χώρο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και η καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων και εργατικού δυναμικού θα βάλουν τη χώρα σε μια κατάσταση κοινωνικής κρίσης, σε σημείο που η μνημονιακή περίοδος να φαντάζει σχολική εκδρομή.

Στην κατάσταση αυτή η πολιτική της Δεξιάς και του νεοφιλελεύθερου τόξου είναι παραπάνω από ορατή. Πηγάζει από την ίδια την αντικειμενική τάση του κεφαλαίου να βρει νέες ευκαιρίες κερδοφορίας και να αλλάξει βαθύτερα και δομικότερα τον συσχετισμό δύναμης με την εργασία και το κοινωνικό κράτος. Δυστυχώς, αν επικρατήσουν και τώρα, μετά την κρίση της πανδημίας, οι πολιτικές δυνάμεις του κοινωνικού και οικονομικού σκοταδισμού, το τρένο για τις λαϊκές τάξεις, τους εργαζομένους και τα μικρομεσαία επαγγελματικά στρώματα θα κάνει πολλά χρόνια να περάσει.

Απέναντι στην εφαρμοζόμενη νεοφιλελεύθερη πολιτική της ΝΔ τίθεται πολύ επιτακτικά η ανάγκη ενός πολιτικού σχεδίου που θα εγγυηθεί τα κοινωνικά δικαιώματα και, κυρίως, τη δημοκρατική εξέλιξη της χώρας. Η ευθύνη των προοδευτικών, δημοκρατικών και αριστερών δυνάμεων της χώρας είναι ιστορικής τάξεως. Δεν πρόκειται για ένα ζήτημα απλής διαχείρισης μιας συγκυρίας. Πρόκειται για την ανάγκη οι προοδευτικές δυνάμεις και τα αριστερά κόμματα να πάρουν υπό την ευθύνη τους την πορεία του έθνους, να μην το αφήσουν να καταστραφεί παραγωγικά, οικονομικά, θεσμικά αλλά και γεωπολιτικά.

Τα κόμματα του προοδευτικού τόξου στην Ελλάδα θα πρέπει να μπουν άμεσα στη λογική συγκρότησης ενός κοινού προγράμματος για την έξοδο από την κρίση.

Χωρίς ηγεμονισμούς και χωρίς προαπαιτούμενα. Με ένα σχέδιο 10 – 15 άμεσων δράσεων, με βάση το οποίο θα συγκροτηθεί μετά τις επόμενες εκλογές της απλής αναλογικής μια προοδευτική κυβέρνηση ειδικής αποστολής και για όσο διάστημα χρειαστεί να ανασυγκροτήσει την κοινωνία και το κοινωνικό κράτος.

Το κοινό πρόγραμμα δεν θα πρέπει να είναι πρόγραμμα κορυφής και μόνο. Δεν είναι πρόγραμμα κομμάτων και μόνο. Πρέπει άμεσα να αρχίσει να συζητιέται σε κοινωνικούς χώρους, σε γειτονιές, σε εργασιακούς χώρους, σε δίκτυα και ομάδες. Πρέπει να γίνει όχημα κινητοποίησης της κοινωνίας, απεγκλωβισμού της από τον φόβο και την ατομικότητα που έχει κυριαρχήσει.

Το κοινό πρόγραμμα θα εγγυηθεί μια προοδευτική, ανοιχτή και δημοκρατική κυβέρνηση, σεβόμενη τις στρατηγικές και τα όρια κάθε επιμέρους κόμματος. Θα ακυρώσει στην πράξη τη στρατηγική Μητσοτάκη για «καταστροφή της απλής αναλογικής». Θα ξαναδώσει ελπίδα στον απλό κόσμο και στη νεολαία.

Εμείς, στον ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να πάρουμε με γενναιότητα αυτήν την πρωτοβουλία. Να απευθύνουμε ανοιχτή πρόσκληση τόσο στα προοδευτικά κόμματα της Βουλής, το ΚΙΝΑΛ, το ΜέΡΑ25, το ΚΚΕ. Αλλά και σε οργανώσεις εκτός Κοινοβουλίου. Περιβαλλοντικές οργανώσεις, εργατικές συλλογικότητες, συλλογικότητες και ομάδες καλλιτεχνών, τοπικές πρωτοβουλίες. Ο καθένας και η καθεμιά θα διατηρήσουν την πολιτική, ιδεολογική, οργανωτική και εκλογική τους αυτοτέλεια, όμως όλοι μαζί θα συγκλίνουμε σε μια προοδευτική κυβέρνηση συγκεκριμένων και άμεσα ελεγχόμενων στόχων.

Κόμματα, οργανώσεις και πρόσωπα θα κριθούμε όλοι μέσα σε μια τέτοια προοπτική.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ