Κώστας Παπαδάκης στο “Π”: Κυπριακό: Τα «νέφη» του ευρωατλαντικού εφησυχασμού διαλύονται, τα διχοτομικά σχέδια ξεπροβάλλουν

Του
ΚΩΣΤΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ
Ευρωβουλευτή και μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ

Η κυβέρνηση της ΝΔ, τα επιτελεία της και οι κάθε είδους «παπαγάλοι» της, μετά την πρόσφατη συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν, προεξοφλούσαν ως καρπό της συνάντησης «ένα ήρεμο καλοκαίρι», ενώ πλειοδοτούσαν, εμφανίζοντας ως πρόσθετη διασφάλιση για αυτό την εκλογή Μπάιντεν. Καλλιεργούσαν τον εφησυχασμό, την ίδια ώρα που η Τουρκία κατέθετε υπόμνημα στον ΟΗΕ με όλες τις αξιώσεις της.

Το ΚΚΕ, κόντρα σε αυτό το κλίμα, που σιγόνταρε με τον τρόπο του κι ο ΣΥΡΙΖΑ, καλούσε τον λαό σε επαγρύπνηση, υπογράμμιζε ότι ήταν αβάσιμες και εκτός τόπου και χρόνου τέτοιες εκτιμήσεις.

Τα γεγονότα από τότε είναι αμείλικτα:

Είχαμε τη μέγιστη πρόκληση και προσβολή προς τον κυπριακό λαό, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, να διοργανώνεται τη μέρα της επετείου της εισβολής στην Κύπρο φιέστα από την τουρκική κυβέρνηση και το ψευδοκράτος. Σε αυτή μάλιστα ο τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν ανήγγειλε το άνοιγμα τμήματος της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου, δίνοντας συνέχεια σε σχετικές προηγούμενες, απαράδεκτες ενέργειες, σε αντίθεση με τις σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας. Πρόκειται για μεθοδευμένη επιχείρηση που συνδέεται με τη διαδικασία αίτησης επιστροφής της περιουσίας Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων προς τη λεγόμενη «Επιτροπή Ακίνητης Περιουσίας», για να διαμορφωθούν τετελεσμένα νομιμοποίησης της διχοτόμησης και του ψευδοκράτους, το οποίο αποτελεί προϊόν της κατοχής.

Στόχος ξεκάθαρος είναι η αναβάθμιση και σταδιακή διεθνής αναγνώριση των Κατεχομένων ως ξεχωριστού κράτους. Όλα αυτά αποτελούν επικίνδυνη κλιμάκωση της επιθετικότητας της τουρκικής αστικής τάξης, που επιζητά την κάθετη διχοτόμηση και καθεστώς «δύο κρατών». Βρίσκει όμως και τα κάνει όλα αυτά –όπως άλλωστε προκαλεί και στο Αιγαίο–, καθώς αξιοποιεί το γεγονός ότι ΕΕ, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ υποθάλπουν τις διεκδικήσεις της, ώστε να διατηρηθεί αυτή στον ευρωατλαντικό άξονα και να αποδυναμωθούν οι οικονομικοί, πολιτικοί και στρατιωτικοί δεσμοί της με Ρωσία και Κίνα.

Επιβεβαιώνεται ότι το Κυπριακό είναι διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής, που διαιωνίζεται για 47 χρόνια και όλα αυτά τα χρόνια περιπλέκεται όλο και περισσότερο στους εντεινόμενους ανταγωνισμούς των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών. Με σταθμό το 2004 ο κυπριακός λαός εναντιώθηκε στη διχοτομική λύση του Σχεδίου Ανάν, που επιδίωξαν να επιβάλουν οι ΗΠΑ και η ΕΕ. Διαψεύστηκαν όλοι όσοι προέβλεπαν ότι η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ θα οδηγούσε σε δίκαιη επίλυση του Κυπριακού, όλοι όσοι ακόμα και σήμερα πίνουν νερό στο όνομα του λεγόμενου «ευρωπαϊκού κεκτημένου».

Αντίθετα, η πορεία του κυπριακού προβλήματος επιδεινώθηκε και εγκυμονεί διαρκώς μεγαλύτερους κινδύνους. Η λύση των «δύο συνιστώντων κρατών», που είναι η βάση των διαπραγματεύσεων, είναι επί της ουσίας λύση «δύο κρατών», συνομοσπονδιακή λύση, που νομιμοποιεί τη διχοτόμηση. Με ευθύνη της ΕΕ και των ΗΠΑ προωθείται οδυνηρός συμβιβασμός για συνομοσπονδιακή λύση, ανάμεσα στη Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία (ΔΔΟ) και στην κάθετη διχοτόμηση και δημιουργία «δύο κρατών», που υποστηρίζει η τουρκική κυβέρνηση και η «διοίκηση»Τατάρ. ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, βλέποντας το μεγάλο γήπεδο των συμφερόντων τους, έχουν αναγορεύσει σε κρίσιμο στρατηγικό εταίρο την Τουρκία. Ενθαρρύνουν και υποδαυλίζουν την επιθετικότητά της σε μια σειρά μέτωπα μεγάλης γεωπολιτικής σημασίας, από τη Λιβύη και τα Βαλκάνια μέχρι τον Νότιο Καύκασο και το Αφγανιστάν.

Η ένταξη του Κυπριακού στο πλαίσιο ευρύτερων και σύνθετων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και παζαριών, των σχεδιασμών ΗΠΑ – ΝΑΤΟ σε όλη τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, δεν προμηνύει τίποτα καλό για τον λαό της Κύπρου. Η ιστορική πείρα δείχνει ότι όποτε ο λαός προσδοκούσε θετικές εξελίξεις στα τραπέζια των παζαριών των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και τους ανταγωνισμούς τους, γνώριζε τελικά οδυνηρές διαψεύσεις και τραγωδίες.

Το ΚΚΕ εκφράζει την αλληλεγγύη του στον κυπριακό λαό και αγωνίζεται για Κύπρο ανεξάρτητη, ενιαία, δηλαδή ένα και όχι «δύο κράτη», κοινή πατρίδα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, με μία και μόνη κυριαρχία, μία ιθαγένεια και μία διεθνή προσωπικότητα, χωρίς κατοχικές και ξένες στρατιωτικές δυνάμεις και βάσεις, χωρίς εγγυητές και προστάτες, με τον λαό αφέντη στον τόπο του.

Αυτός ο δρόμος απαντά στα σημερινά επείγοντα προβλήματα του κυπριακού λαού, δίνει προοπτική στην πάλη, συμβαδίζει με τις ανάγκες του αγώνα και του ελληνικού λαού, ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, για την αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, την ενίσχυση της κοινής πάλης όλων των λαών της περιοχής, με κριτήριο τα δικά τους συμφέροντα και τις δικές τους ανάγκες.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ