Στέφανος Γκίκας στο “Π”: Η αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης κρίνεται και στα μικρά έργα

Στέφανος Γκίκας στο “Π”: Η αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης κρίνεται και στα μικρά έργα

Του
ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΓΚΙΚΑ
Βουλευτή Κέρκυρας της ΝΔ


Τους τελευταίους 18 μήνες μεγάλο μέρος της κυβερνητικής προσπάθειας αφιερώθηκε στη διαχείριση της πανδημίας και των συνεπειών της. Ωστόσο, δεν μπορεί κανείς να μην αναφέρει ότι, παρά την πανδημία, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη προχώρησε σε σημαντικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, στην τακτοποίηση εκκρεμοτήτων στην εξωτερική πολιτική, στην προσέλκυση μεγάλων επενδύσεων, στο ξεπάγωμα μεγάλων έργων, που καρκινοβατούσαν, και στο γενναίο εξοπλιστικό πρόγραμμα των Ενόπλων Δυνάμεων.

Αναμφίβολα, την κοινή γνώμη απασχόλησαν εμβληματικά έργα, όπως αυτό του Ελληνικού, του αυτοκινητόδρομου Ε65 ή του μετρό της Θεσσαλονίκης. Ωστόσο σε αρκετές περιφερειακές ενότητες (ΠΕ) προχώρησαν έργα μικρότερης μεν κλίμακας, αλλά πολύ σημαντικά για τις τοπικές κοινωνίες.

Μια τέτοια ήταν και η ΠΕ Κέρκυρας, όπου δόθηκε λύση σε κάποια ζητήματα «βαλτωμένα» επί χρόνια. Δύο παραδείγματα:

Το πρώτο ήταν το πολύπαθο έργο των εργατικών κατοικιών Αγίου Ιωάννη Κέρκυρας, το οποίο προέβλεπε τη δημιουργία ενός οικισμού αποτελούμενου από 176 κατοικίες, με κοινόχρηστα κτίρια και χώρους πρασίνου. Το έργο ξεκίνησε το 2007, το 2011 έφτασε στο 80% και έκτοτε πάγωσε.

Παραλαμβάνοντας την εξουσία το καλοκαίρι του 2019, με μεθοδική δουλειά και σε άριστη συνεργασία με το υπουργείο Εργασίας και τον ΟΑΕΔ, ξεμπλέξαμε το γραφειοκρατικό κουβάρι και καταφέραμε τον Δεκέμβριο του 2019 να τροποποιήσουμε σχετική ΚΥΑ του 2016, οπότε και άνοιξε ο δρόμος για την υπογραφή της απαιτούμενης συμπληρωματικής σύμβασης με τον ΟΑΕΔ, που δημοσιεύθηκε τον Φεβρουάριο του 2020. Τα έργα ξεκίνησαν με γοργούς ρυθμούς και, παρά τις δυσκολίες που παρουσιάστηκαν, μέχρι σήμερα έχουν ολοκληρωθεί και παραδοθεί στους δικαιούχους 164 κατοικίες, με τις τελευταίες 12 να προβλέπεται να παραδοθούν εντός του προσεχούς Αυγούστου. Η ολοκλήρωση της παράδοσης σηματοδοτεί το τέλος μιας περιπέτειας που διήρκησε δέκα χρόνια και που αποτελούσε το «Γεφύρι της Άρτας» για τη σύγχρονη Κέρκυρα.

Ένα άλλο «Γεφύρι της Άρτας» στο νησί ήταν το σοβαρό πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων. Το 2012 ο ενιαίος Δήμος Κέρκυρας είχε αποφασίσει να προχωρήσει στη δημιουργία εργοστασίου διαχείρισης απορριμμάτων μέσω ΣΔΙΤ, που θα λειτουργούσε πλήρως το 2016. Οι υπουργοί υπέγραψαν, η δημοπράτηση του έργου δρομολογήθηκε, ωστόσο το 2014 η νέα Δημοτική Αρχή του ΣΥΡΙΖΑ ακύρωσε τον προγραμματισμό με ΣΔΙΤ για ιδεολογικούς λόγους! Οι λύσεις που πρότεινε ήταν ανεδαφικές και το πρόβλημα διογκώθηκε. Μάλιστα οι εικόνες με τους σωρούς των σκουπιδιών έκαναν τότε τον γύρο του κόσμου, αμαυρώνοντας την εικόνα της Κέρκυρας ως τουριστικού προορισμού.

Αναγνωρίζοντας την κρισιμότητα του ζητήματος, τον Οκτώβριο του 2019 η νέα κυβέρνηση πήρε γενναίες πολιτικές αποφάσεις και έδωσε λύση στο πρόβλημα.

Έως τον Ιούνιο του 2020 είχε καταργηθεί ο ΧΥΤΑ Λευκίμμη, για τον οποίο είχαν «χυθεί πολλά δάκρυα», ενώ πληρώθηκαν όλα τα πρόστιμα που είχαν επιβληθεί για την παραβίαση της σχετικής κοινοτικής νομοθεσίας. Δρομολογήθηκε επιπλέον, με κυβερνητική παρέμβαση, η μεταφορά των απορριμμάτων στην Κοζάνη και στην Πάλαιρο, έως ότου κατασκευαστεί το νέο εργοστάσιο ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων στο νησί.

Παράλληλα, με νομοθετική ρύθμιση, τον Μάιο του 2020, το υπουργείο Περιβάλλοντος προχώρησε στην ίδρυση του Διαβαθμιδικού ΦΟΔΣΑ Ιονίων Νήσων, προκειμένου η διαχείριση των απορριμμάτων της Περιφέρειας να γίνεται με ενιαίο τρόπο. Παρά τα προβλήματα, η δημοπράτηση του εργοστασίου της Κέρκυρας είναι πια γεγονός και σύντομα θα ξεκινήσει η κατασκευή του.

Είναι κωμικοτραγικό πάντως αν αναλογιστεί κανείς ότι η περιπέτεια των σκουπιδιών στην Κέρκυρα θα μπορούσε να είχε ολοκληρωθεί στα μέσα του 2016 –όπως έγινε με το αντίστοιχο εργοστάσιο στα Γιάννενα–, αν δεν υπήρχαν οι καταστροφικές αυτές πολιτικές της «πρώτη φορά Αριστεράς».

Τα δύο αυτά παραδείγματα –υπάρχουν κι άλλα– επιβεβαιώνουν την αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και στα μικρότερα αλλά σημαντικά για τις τοπικές κοινωνίες έργα.

Και είμαστε ακόμη στα μισά της διαδρομής…

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ


Σχολιάστε εδώ