Γιώργος Λαμπρούλης στο “Π”: Το δημόσιο σύστημα Υγείας παραμένει γυμνό…

Του
ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΑΜΠΡΟΥΛΗ
Βουλευτή του ΚΚΕ και Αντιπροέδρου της Βουλής

Βρισκόμαστε πλέον ενάμιση χρόνο από την εκδήλωση της πανδημίας, έπειτα από τρία κύματα, με τραγικές επιπτώσεις για τον λαό μας, και μπροστά σε ένα τέταρτο κύμα της μετάλλαξης Δέλτα της Covid-19.

Παράλληλα, εδώ και ένα εξάμηνο ξεκίνησε ο εμβολιασμός του πληθυσμού στη χώρα μας, που έχει σημειώσει μεγάλη καθυστέρηση, αφού το ποσοστό των πλήρως εμβολιασμένων κυμαίνεται σήμερα γύρω στο 40%.

Απέναντι σε αυτήν την επικίνδυνη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί για τη δημόσια υγεία, με το δημόσιο σύστημα υγείας να παραμένει γυμνό, με τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές, με την ανύπαρκτη πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και τα σχέδια για περαιτέρω εμπορευματοποίηση να δρομολογούνται, με τις ελλείψεις ουσιαστικών μέτρων σε κρίσιμους χώρους, όπως τα μέσα μαζικής μεταφοράς και τους χώρους δουλειάς, η κυβέρνηση, ως άλλος Πόντιος Πιλάτος, δηλώνει πως «ό,τι είχε να κάνει το έκανε, από δω και πέρα η ευθύνη είναι στον λαό».

Έτσι, κατά τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, η οριστική αντιμετώπιση της πανδημίας εστιάζεται σε δύο ζητήματα: Στη μετάλλαξη Δέλτα και σε όσους δεν εμβολιάζονται, για τους οποίους εξήγγειλε και εξειδίκευσε μια σειρά μέτρων υποχρεωτικότητας. Μιλάμε για πλήρη απογείωση της λογικής της ατομικής ευθύνης, που εδώ και ενάμιση χρόνο η κυβέρνηση φορτώνει στον λαό. Τώρα μάλιστα κάνει ένα βήμα παραπέρα, ρίχνοντας την ευθύνη για την εξέλιξη της πανδημίας σε υγειονομικό σαμποτάζ, επιχειρώντας να ενεργοποιήσει τον κοινωνικό αυτοματισμό μεταξύ εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων. Στόχος, να μείνει στο απυρόβλητο η εγκληματική πολιτική της.

Επιβάλλει υποχρεωτικότητα και ποινές για συγκεκριμένες ομάδες, χωρίς όμως να έχει εξασφαλιστεί μέχρι σήμερα επιστημονική, εξαντλητική και προσωποποιημένη ενημέρωση στο προσωπικό των δομών υγείας και πρόνοιας, χωρίς την υγειονομική επιτήρηση των εμβολιασμένων, την παρακολούθηση και την πλήρη επιστημονική καταγραφή των αποτελεσμάτων του εμβολιασμού.

Αυτή η πολιτική φυσικά δεν αποτελεί ελληνική πρωτοτυπία. Όλες οι κυβερνήσεις της ΕΕ –τόσο εκεί που κυβερνούν οι πολιτικοί φίλοι της ΝΔ όσο κι εκεί που κυβερνούν οι σοσιαλδημοκράτες, φίλοι των ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ– εξαγγέλλουν μέτρα υποχρεωτικότητας και διαχωρισμού, αφού πρώτα άφησαν τα δημόσια συστήματα υγείας να καταρρεύσουν σαν πύργος από τραπουλόχαρτα.

Αυτά τα ζητήματα υποδαυλίζουν τον ανορθολογισμό, την αμφισβήτηση, δίνουν τροφή σε σκοταδιστικές απόψεις και αντιλήψεις, που αφού τις καλλιέργησε με την πολιτική της τώρα τις δείχνει σαν βολικό αντίπαλο και τις αξιοποιεί ως άλλοθι για την πολιτική της.

Συγχρόνως, η περίφημη «υποχρεωτικότητα» ανοίγει επικίνδυνους δρόμους σε βάρος εργασιακών δικαιωμάτων και δημοκρατικών ελευθεριών, προσφέροντας ακόμα μια δυνατότητα στην εργοδοσία για μεγαλύτερη ασυδοσία και τρομοκρατία στους εργασιακούς χώρους.

Και αυτά με περίσσιο κυνισμό στο όνομα της «προστασίας των ευπαθών ομάδων», που αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των 13.000 νεκρών από την πανδημία και των διασωληνωμένων στις ΜΕΘ, αφού η χαμηλή ροή των εμβολίων δεν τους επέτρεψε να εμβολιαστούν έγκαιρα αλλά και επειδή δεν χωρούσαν όλοι στις ΜΕΘ για να έχουν καλύτερη πρόγνωση από τη νόσηση.

Γιατί αν θέλει κάποιος να αναζητήσει τις πραγματικές αιτίες που υπονομεύουν τον αναγκαίο και γρήγορο εμβολιασμό του λαού, θα πρέπει να τις αναζητήσει στις εγκληματικές κυβερνητικές ελλείψεις και παλινωδίες γύρω από τα αναγκαία μέτρα προστασίας και στις αντιφατικές ανακοινώσεις σχετικά με τον εμβολιασμό. Ας τις αναζητήσει στη λογική της ανταποδοτικότητας που καλλιέργησε και προωθεί η κυβέρνηση, όπως επίσης και στο γεγονός ότι η αντιμετώπιση της πανδημίας ανάγεται σε ατομική και όχι κοινωνική – κρατική ευθύνη.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτό: in.gr