Θάνος Πλεύρης στο “Π”: Αυστηροποίηση ποινών και έκτισή τους

Θάνος Πλεύρης στο “Π”: Αυστηροποίηση ποινών και έκτισή τους

Του
ΘΑΝΟΥ ΠΛΕΥΡΗ
αν. Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου ΝΔ, βουλευτή Α’ Αθηνών


Είναι πλέον σαφές ότι οι αλλαγές στον ΠΚ επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ, μία εβδομάδα πριν από τις εκλογές του 2019, δημιούργησαν ένα ιδιαιτέρως ευνοϊκό πλαίσιο μείωσης και έκτισης ποινών, προκλητικό για την κοινωνία και ιδανικό για τους εγκληματίες. Οι μειώσεις αυτές, συνδυαστικά με ευνοϊκούς νόμους αποφυλακίσεως, οδήγησαν και εμπέδωσαν ένα σχετικό κλίμα ατιμωρησίας. Δημιουργήθηκε η πεποίθηση σε εγκληματίες ότι οι ποινές που θα καταδικασθούν και τελικά θα εκτίσουν θα είναι πολύ μικρότερες αναλογικά με το έγκλημα που θα έχουν διαπράξει.

Για να καταστεί σαφές και στους ανθρώπους που δεν γνωρίζουν νομικά στην Ελλάδα, πλέον εάν κάποιος καταδικασθεί σε ισόβια κάθειρξη εκτίει 16 έτη πραγματικών ετών, ενώ στην αμέσως βαρύτερη ποινή μετά τα ισόβια, που είναι τα 15 έτη, η πραγματική έκτιση είναι από 5 έως 6 έτη. Εάν σε αυτές τις αρχικές ποινές υπολογίσουμε και την ευκολία με την οποία λαμβάνονται οι ελαφρυντικές περιστάσεις, τα έτη αυτά μπορούν να μειωθούν ακόμη περισσότερο.

Η ΝΔ με την ανάληψη τις εξουσίας ξεκίνησε την επαναφορά αυστηρότερου πλαισίου. Προς αυτήν την κατεύθυνση, σταμάτησε την πρακτική των «νόμων Παρασκευόπουλου και Κοντονή» για ευνοϊκή αποφυλάκιση και από τις 28/8/2019 πλέον δεν υπάρχουν ευεργετικοί νόμοι για αποφυλακίσεις σε εξαιρετικά μικρούς και προκλητικούς χρόνους. Εν συνεχεία, τον Νοέμβριο του 2019 με νομοθετική πρωτοβουλία επανέφερε αυστηρές ποινές σε προκλητικά αδικήματα, όπως αυτό του ομαδικού βιασμού, των εκρηκτικών μηχανισμών και της δωροδοκίας, και ανέθεσε σε νομοπαρασκευαστική επιτροπή να προβεί σε όλες τις αλλαγές για να διορθωθούν οι άστοχες παρεμβάσεις του ΣΥΡΙΖΑ.

Η βούληση της κυβέρνησης πρέπει να αποτυπωθεί σε δύο κατευθύνσεις. Αυστηροποίηση ποινών όπου είναι απαραίτητο και όσο το δυνατόν πιο πραγματική έκτιση, δηλαδή οι αποφυλακίσεις να γίνονται με προσοχή και κατόπιν πραγματικής μελέτης συνολικά της προσωπικότητας του δράστη και της πράξης που έκανε και να μην αποτελούν τον βιομηχανοποιημένο κανόνα όταν συμπληρωθούν κάποια χρόνια έκτισης.

Οι ποινές και η έκτιση πρέπει να μην είναι «χάδι», αλλά αναλογικές των εγκλημάτων που διέπραξε ο δράστης και αυτό κάνουμε.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ


Σχολιάστε εδώ