Κώστας Μίσσας στο “Π”: Γι’ αυτό ξεχώρισαν ο Σπανούλης με τον Ζήση

Του
ΚΩΣΤΑ ΜΙΣΣΑ
πρώην Ομοσπονδιακού Προπονητή

Έχουν μιλήσει πολλοί και πολύ για τους δύο αυτούς εξαιρετικούς αθλητές, που νομίζω ότι ελάχιστα μένουν για να προσθέσει κανείς. Θεωρώ πάντως ότι ως προς την προσφορά τους η λέξη «σεβασμός» είναι η πρώτη που τους αρμόζει. Και αν θα έπρεπε να σταθούμε κάπου, είναι η ασίγαστη θέλησή τους για δουλειά και προσπάθεια, ακόμη κι όταν έφτασαν στην κορυφή της καριέρας τους.

Για παράδειγμα, θυμάμαι τον Βασίλη στην προπόνηση της Εθνικής να μη φεύγει χωρίς να φτάσει τα 150 εύστοχα σουτ, πλέον του κανονικού προγράμματος και των ωρών εκγύμνασής μας. Για κάποιους αυτό μπορεί να μη λέει και πολλά, όμως όταν ένας τοπ αθλητής δεν σταματά να εξελίσσεται και δεν επαναπαύεται στις επιτυχίες του, τούτο μαρτυρά ποιότητα χαρακτήρα και αξίες.

Δεν γνωρίζω τι θα κάνουν στη συνέχεια της ζωής τους, αν θα μείνουν στο μπάσκετ ή όχι, η επιλογή είναι αποκλειστικά δική τους. Όμως μόνο και μόνο το γεγονός ότι μπορούν να αποτελέσουν υγιή πρότυπα για τα νέα παιδιά, αρκεί πιστεύω για να τους διατηρήσει ψηλά στον χώρο. Είναι τέτοια η ζωή τους, βλέπετε, ο τρόπος που πορεύτηκαν και εργάστηκαν για να πετύχουν, που αντικρίζοντάς τους η καινούργια φουρνιά δεν γίνεται να μην παραδειγματιστεί και να εμπνευστεί μαζί. Αποτελούν, πιστεύω, το ζωντανό παράδειγμα του τι μπορείς να κερδίσεις και πού μπορείς να φτάσεις όταν επιμένεις να παλεύεις και να δημιουργείς, γιατί το ταλέντο από μόνο του δεν αρκεί. Και σίγουρα τα νέα παιδιά, που πια έχουν τις δικές τους ευκολίες, θα αντιλαμβάνονται στη θέα τους ότι ποτέ δεν πρέπει να αρκούνται στα λίγα, επιδιώκοντας πάντα ακόμη περισσότερα. Μόνο έτσι θα ξεχωρίσουν.

Στη ζωή και στον αθλητισμό τίποτα δεν χαρίζεται και ως προς αυτήν την κατεύθυνση σίγουρα ο Βασίλης και ο Νίκος θα επηρεάσουν θετικά τη γενιά που έρχεται. Τους εύχομαι να έχουν την υγεία τους και να χαίρονται τις μεγάλες και όμορφες οικογένειες που έχουν δημιουργήσει.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτό: eurohoops.net