Κώστας Σκανδαλίδης: «Το εργασιακό νομοσχέδιο προσβάλλει το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια»

“Είπαμε εξ αρχής και θα το επαναλάβουμε κατά κόρο στο τριήμερο των εργασιών της Βουλής ότι αυτό το νομοσχέδιο δεν είναι ούτε συγκυριακό, ούτε αθώο από ιδεολογικής πλευράς. Είναι μια στοχευμένη παρέμβαση στο χώρο της εργασίας. Μια ωμή κι απροκάλυπτη επίθεση της Κυβέρνησης στο επίπεδο των εργασιακών δικαιωμάτων” ανέφερε στην ομιλία του στη Βουλή για την ένσταση αντισυνταγματικότητας στο ΣΝ του Υπουργείου Εργασίας ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κινήματος Αλλαγής, Κώστας Σκανδαλίδης.

Και πρόσθεσε: “Αποτελεί το αποκορύφωμα του έργου της κυβέρνησης της ΝΔ για την δραματική αλλαγή της αγοράς εργασίας στην κατεύθυνση της απόλυτης ευελιξίας, της μείωσης αποδοχών, της απελευθέρωσης των απολύσεων, της αποδυνάμωσης των συλλογικών διαπραγματεύσεων και του περιορισμού στο δικαίωμα του συνδικαλισμού και της απεργίας.

Είναι αξιοπερίεργο αυτό που καταφέρνετε με το παρόν νομοσχέδιο. Μέσα από τα άρθρα και τις ρυθμίσεις του επιτυγχάνετε κατά συρροή παραβίαση δικαιωμάτων συνταγματικά κατοχυρωμένων σε μια ευνομούμενη δυτική δημοκρατία όπως είναι η Ελλάδα της Μεταπολίτευσης.

Μέσα από το σχέδιο νόμου καταφέρνετε καίριο πλήγμα:

• Στο Δικαίωμα στην Εργασία και την Απασχόληση που δεν αποτελεί πλέον επιλογή του πολίτη αλλά του εργοδότη, όταν αυτός μπορεί να του το αφαιρέσει οποιαδήποτε στιγμή και για οποιοδήποτε αυθαίρετο λόγο.
• Στο Δικαίωμα στη συλλογική διεκδίκηση και εκπροσώπηση των εργαζομένων, όταν τους αφαιρείτε κάθε δυνατότητα συλλογικής διαπραγμάτευσης.
• Στο Δικαίωμα στην προσωπική διαχείριση του ελεύθερου χρόνου, όταν η οργάνωσή του εξαρτάται αποκλειστικά από τις ορέξεις και τα συμφέροντα της επιχείρησης”.

Ο κ. Σκανδαλίδης απευθυνόμενος προς τον υπουργό τόνισε: “Κύριε Υπουργέ, ο νόμος προσβάλλει το Δικαίωμα στην Αξιοπρέπεια γενικότερα και στην αξιοπρεπή διαβίωση κάθε εργαζομένου.

Αλλά και κατά το αυστηρό γράμμα του Συντάγματος, πολλές διατάξεις του σχεδίου νόμου προσκρούουν στον Καταστατικό Χάρτη της Χώρας, άλλες ευθέως και άλλες οριακά. Ιδίως δε βρίσκονται σε ευθεία αντίθεση με το κοινωνικό δικαίωμα στην εργασία, όπως αυτό κατοχυρώνεται και προστατεύεται στο άρθρο 22 του Συντάγματος. Το ίδιο το Σύνταγμά μας, δηλαδή, περιλαμβάνει στον σκληρό πυρήνα των κοινωνικών δικαιωμάτων την εργασία υποχρεώνοντας το Κράτος να μεριμνά διαρκώς για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης των πολιτών.

Σταχυολογώντας, μόνο, ορισμένες από τις συνταγματικά απαράδεκτες ρυθμίσεις του σχεδίου:

1. Με την κατάργηση των προστατευτικών διατάξεων του εργατικού δικαίου για τις απολύσεις παραβιάζεται ευθέως τόσο το άρθρο 22 για την εργασία όσο και το άρθρο 25 για την αρχή της αναλογικότητας. Είναι χαρακτηριστικό ότι ειδικά για τις διατάξεις του άρθρου 66 για την απόλυση, η ίδια η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής, με την έκθεσή της διατυπώνει σοβαρές επιφυλάξεις για το αν, εν προκειμένω, προστατεύεται επαρκώς το κοινωνικό δικαίωμα στην εργασία του απολυθέντος εν όψει του άρθρου 22 παρ. 1 του Συντάγματος.
2. Με τις διατάξεις για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και την προτεινόμενη συρρίκνωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, πλήττεται η συλλογική αυτονομία που κατοχυρώνεται στο άρθρο 22 Συντ. Καταλύεται η συλλογική αυτονομία που θεμελιώνεται στο άρθρο 22 παρ. 2 του Συντάγματος, αφού το πάγωμα των διαπραγματεύσεων για μεγάλο χρονικό διάστημα αυτονόητα απομακρύνει κάθε δυνατότητα κατάρτισης συλλογικής ρύθμισης, αφήνοντας αρρύθμιστους όρους αμοιβής και εργασίας
3. Το ίδιο συμβαίνει και με τους εισαγόμενους περιορισμούς στην απεργία, που κατ’ ουσία καθιστούν ανενεργό το δικαίωμα που κατοχυρώνεται στο άρθρο 23 παρ. 2 Συντ., αλλά και με τους υπέρμετρους περιορισμούς στην άσκηση της συνταγματικής ελευθερίας, που επίσης κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα. Τα διαδικαστικά εμπόδια που ορθώνονται με τις ρυθμίσεις του σχεδίου νόμου μπορούν να οδηγήσουν όχι απλώς σε περιορισμό αλλά σε κατάλυση του δικαιώματος συλλογικής διαπραγμάτευσης, της  απεργίας και γενικά της συνδικαλιστικής δράσης. Εξ άλλου, ακόμη και η μετατροπή του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας σε… «ανεξάρτητη αρχή» δεν είναι σύμφωνη με το άρθρο 22 Συντ., καθώς το Κράτος φαίνεται να απεμπολεί θεμελιώδεις αρμοδιότητές του για την προστασία των εργαζομένων και του έννομου αγαθού της εργασίας. Η Επιθεώρηση Εργασίας κατά το άρθρο 22 του Συντάγματος και της ΔΣ 81/1947  πρέπει να αποτελεί δημόσια υπηρεσία υπό την σκέπη του Υπουργείου Εργασίας για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας.

Μιλάμε, με άλλα λόγια, για «κατά συρροή» αντισυνταγματικότητα του σχεδίου νόμου και προφανή αντίθεση στο γράμμα και το πνεύμα των σχετικών συνταγματικών ρυθμίσεων.

Ζητούμε ξανά την απόσυρση των άρθρων 55 έως 125 του σχεδίου νόμου και τη διαφύλαξη του κατοχυρωμένου δικαιώματος στην εργασία, όπως το Σύνταγμα επιτάσσει και επιβάλλει και προφανώς ψηφίζουμε υπέρ της ένστασης αντισυνταγματικότητας” κατάληξε στην ομιλία του ο κ. Σκανδαλίδης.