Θανάσης Γκόγκος στο “Π”: Αντεργατικό έκτρωμα!

-Χαριστική βολή στο οκτάωρο
-Πρέπει να πεταχτεί στα σκουπίδια

Του
ΘΑΝΑΣΗ ΓΚΟΓΚΟΥ
Μέλους του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ
για την Εργατική και Συνδικαλιστική Δουλειά

Απέναντι σε ένα εξαιρετικά αρνητικό περιβάλλον που υπάρχει στους χώρους δουλειάς, με γενίκευση των ευέλικτων σχέσεων εργασίας, με αναστολές συμβάσεων και απολύσεις, με τη μαύρη και απλήρωτη εργασία να είναι κανόνας, έρχεται η κυβέρνηση με το αντεργατικό έκτρωμα να νομιμοποιήσει την πλήρη απελευθέρωση των όρων δουλειάς. Θέλει να δώσει τη χαριστική βολή στο οκτάωρο, νομοθετώντας τη δεκάωρη εργασία. Αυξάνει τις απλήρωτες υπερωρίες, καταργεί την αργία της Κυριακής, προχωρά στο φακέλωμα των σωματείων και της συνδικαλιστικής δράσης, θεωρώντας πως θα ξεμπερδέψει με την ταξική πάλη.

Με τα non papers που μοιράζει απλόχερα το υπουργείο Εργασίας λέει ασύστολα ψέματα. Είναι προκλητικοί! Λένε πως δεν καταργείται το οκτάωρο, όταν οι εργαζόμενοι, ως σύγχρονοι δούλοι, θα βρίσκονται 365 μέρες τον χρόνο στη διάθεση των επιχειρήσεων, θα αναγκάζονται να εργάζονται δέκα ώρες με απλήρωτες υπερωρίες για σχεδόν έξι μήνες, με μόνη εργοδοτική δέσμευση την απόδοση λίγων ημερών άδειας στο ίδιο διάστημα. Και όλο αυτό με την προϋπόθεση να μην εργάζονται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, που κατακλύζουν τους κλάδους. Επιπλέον, αν μια επιχείρηση θέλει τους εργαζομένους «απίκο» ακόμα και στον υποτιθέμενο χρόνο μειωμένης απασχόλησης, μπορεί να τους έχει με την αύξηση των υπερωριών που φέρνει η κυβέρνηση στο ίδιο νομοσχέδιο. Ποιος εργαζόμενος στα εργοστάσια, στο εμπόριο, στον επισιτισμό, στους βιομηχανικούς κλάδους και στις κατασκευές, με το συνεχές τρέξιμο, την εντατικοποίηση, την ορθοστασία, θα μπορεί να εργάζεται με αυτούς τους όρους;

Αναφέρονται στη δήθεν ελευθερία που έχουν οι εργαζόμενοι να αντισταθούν στις απαιτήσεις της εργοδοσίας, όταν οι απολύσεις σε όλους τους κλάδους έχουν πάρει χαρακτηριστικά μαζικού φαινομένου.

Αναφέρονται ψευδώς σε προστασία της εργασίας, της πατρικής άδειας, της νεανικής εργασίας, όταν στους χώρους δουλειάς επικρατεί η πλήρης αυθαιρεσία. Καμιά επιχείρηση δεν θα απολύσει με αιτιολογία που θα αναφέρει πως ο εργαζόμενος δεν δέχθηκε το δεκάωρο, πως η μητέρα ζήτησε την άδεια εγκυμοσύνης ή ο πατέρας την πατρική άδεια, πως ο φοιτητής ζήτησε την άδειά του για τις εξετάσεις. Έχουν στη διάθεσή τους ένα ολόκληρο οπλοστάσιο δικαιολογιών για να απολύουν, να εκβιάζουν, να απειλούν, να μειώνουν τον εργατικό μισθό, να αυξομειώνουν τον χρόνο εργασίας, κυρίως εκεί που δεν φτάνει η φωνή των σωματείων. Γι’ αυτό και θέλουν τους εργαζομένους ξεμοναχιασμένους με ατομικές συμβάσεις, ενώ παράλληλα, μέσα από το νομοσχέδιο, δυναμώνει ο κρατικός έλεγχος και το φακέλωμα στα συνδικάτα και χτυπιέται το δικαίωμα στην απεργία.

Απέναντι στην επίθεση και τα ψέματα της κυβέρνησης αλλά και στην προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να μας περάσει το φάρμακο της αμνησίας για τις ευθύνες του στην ψήφιση αντίστοιχων νόμων οι εργαζόμενοι είναι ανάγκη να αντιπαρατεθούν με τα δικά τους όπλα, να απαντήσουν με οργάνωση και αγώνα, όχι μόνο για να μην περάσει το τωρινό νομοσχέδιο αλλά και για να καταργηθούν όλοι οι νόμοι που αποτελούν τη βάση της σημερινής επίθεσης.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους! Είναι ανάγκη να δυναμώσουν και να κλιμακωθούν οι αγώνες, να γιγαντωθεί το απεργιακό μέτωπο σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, με αίτημα «να μείνει αυτό το νομοσχέδιο στα χαρτιά». Να προσπεράσουν την απαξιωμένη ηγεσία της ΓΣΕΕ, το δεξί χέρι της κυβέρνησης, που αξιοποιείται ως η χρήσιμη σφραγίδα που δήθεν εκπροσωπεί τους εργαζομένους και σήμερα μας καλεί να απεργήσουμε για να «διορθώσουμε» το νομοσχέδιο.

Το νομοσχέδιο-έκτρωμα δεν διορθώνεται, δεν μπορεί να γίνει φιλικό προς τους εργαζομένους! Πρέπει να πεταχτεί στα σκουπίδια, να μην περάσει στη ζωή, γιατί θα προκαλέσει οδυνηρές συνέπειες στη ζωή των εργαζομένων, στις εργασιακές σχέσεις. Η ελπίδα σήμερα βρίσκεται στους αγώνες, στην οργάνωση των εργαζομένων, στη σύγκρουση με τους επιχειρηματικούς ομίλους, το πολιτικό προσωπικό τους, τις δυνάμεις τους στο συνδικαλιστικό κίνημα. Γι’ αυτό και έχει μεγάλη σημασία η επιτυχία της απεργίας στις 10/6.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ