Η Αθήνα βάζει πλάτη στον… Ερντογάν! – Πίσω από τα χαμόγελα η σκληρή ατζέντα
Δεν έκρυβε τη χαρά του ο Τσαβούσογλου στη Θράκη!
-Χείρα βοηθείας από την κυβέρνηση στην Τουρκία, που είναι στριμωγμένη από παντού
Του
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΚΑΛΟΥ
Πράσινο διαβατήριο για την ΕΕ αλλά και για την κρίσιμη συνάντησή του με τον αμερικανό Πρόεδρο Μπάιντεν έσπευσε να δώσει η Αθήνα στον Ταγίπ Ερντογάν, καθώς με την ελπίδα ότι η Τουρκία, έχοντας άλλες προτεραιότητες, δεν θα ασχοληθεί με το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, άφησε να εκπεμφθεί θετικό μήνυμα από την επίσκεψη Τσαβούσογλου στην Ελλάδα. Η ελληνική κυβέρνηση επιλέγει για μία ακόμη φορά, σε μια κρίσιμη καμπή, την πολιτική του κατευνασμού, ενώ το διεθνές περιβάλλον είναι εξαιρετικά δυσμενές για την Τουρκία και προσφέρει σημαντικές ευκαιρίες για την Ελλάδα.
Η επίσκεψη Τσαβούσογλου, η οποία σφραγίσθηκε από μια ακόμη περιοδεία στη Θράκη και την προβολή όλων των διεκδικήσεων των ακραίων της μειονότητας, επιδιώχθηκε να κρατηθεί σε χαμηλό τόνο, κάτι που αποκρύπτει την ουσία και το περιεχόμενο των συνομιλιών, όπου η τουρκική πλευρά, όπως παραδέχθηκε με δικό του non paper το ΥΠΕΞ, έθεσε στο τραπέζι όλα τα ζητήματα και όλο το πακέτο των διεκδικήσεων! Η Αθήνα μόνο που δεν πανηγύριζε για τους «ήπιους τόνους», χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι αυτό ακριβώς δίνει πλεονέκτημα στην Τουρκία, όπου πλέον με «πολιτισμένο» και «ευγενικό» τρόπο θα μπορεί να βάζει στο τραπέζι και να μετατρέπει σε θέματα της ελληνοτουρκικής ατζέντας όλες τις διεκδικήσεις της εις βάρος της Ελλάδας.
Η ελληνική κυβέρνηση, μέσα στο ίδιο πλαίσιο, έσπευσε να αποδεχθεί την πραγματοποίηση συνάντησης κορυφής Μητσοτάκη – Ερντογάν, χωρίς να υπάρχει κάτι που να προδικάζει ότι αυτή η συνάντηση θα μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα και να μην είναι μια συνάντηση όπως οι δύο προηγούμενες, σε Νέα Υόρκη και Λονδίνο, οι οποίες απλώς μεγάλωσαν τη δυσπιστία και την καχυποψία μεταξύ των δύο ηγετών.
Η Αθήνα, και με διαρροές σε φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, προβάlλει το υποτιθέμενο… μορατόριουμ που έχει εξασφαλισθεί για το καλοκαίρι, κάτι τέτοιο όμως δεν επιβεβαιώνεται από τουρκικής πλευράς. Επίσης, ο μιθριδατισμός του ελληνικού πολιτικού συστήματος αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι θεωρείται ότι η επίσκεψη έγινε σε θετικό κλίμα επειδή δεν δημιουργήθηκε δημοσίως διπλωματικό επεισόδιο (ενώ την ίδια ώρα τέθηκε όλη η σκληρή διεκδικητική ατζέντα) και ότι δεν έχουμε προκλήσεις στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Προφανώς, πλέον, πρόκληση θεωρείται μόνο η έξοδος του «Oruc Reis», ενώ θεωρούνται κανονικότητα πια οι παραβιάσεις σε αέρα και θάλασσα, η ύπαρξη και η διαρκής υπενθύμιση του casus belli, η επιθετική ρητορική, οι απαράδεκτες παρεμβάσεις στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας με στόχο τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης…
Είναι σαφές ότι η Τουρκία έχει επιλέξει τη μη κλιμάκωση των εντάσεων ώστε να περάσει τα δύσκολα ορόσημα της συνάντησης Ερντογάν – Μπάιντεν και της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, όπου ο κ. Μπορέλ και το Βερολίνο ετοιμάζουν «δώρα» για την Τουρκία.
Το ερώτημα όμως είναι τι θα συμβεί το επόμενο διάστημα, όταν η Τουρκία αισθανθεί και πάλι έτοιμη για να επιστρέψει στον γνωστό δρόμο των προκλήσεων. Η κυβέρνηση έδειξε ιδιαίτερα χαλαρά αντανακλαστικά στην κρίση του «Oruc Reis», πριν από σχεδόν έναν χρόνο, καθώς, βαφτίζοντας το ψάρι κρέας, ανέχθηκε τις έρευνες του τουρκικού ερευνητικού στο όριο των 6 ν.μ. από τα ελληνικά νησιά και έδωσε λάθος μήνυμα για τα όρια ανοχής, δηλώνοντας ότι «κόκκινη γραμμή είναι τα 6 ν.μ.». Εφόσον η Τουρκία επιλέξει, κάποια στιγμή, να επαναφέρει το «Oruc Reis», τότε στις ελληνικές διαμαρτυρίες προς την ΕΕ για την παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων της η Τουρκία πολύ εύκολα θα επικαλεσθεί ότι η περιοχή δεν είναι οριοθετημένη από την Ελλάδα, ενώ αντιθέτως υπάρχει οριοθέτηση Τουρκίας – Λιβύης, και ότι η ίδια η Ελλάδα είχε δηλώσει ότι η «κόκκινη γραμμή» της είναι μόνο τα 6 ν.μ. Αυτή η λανθασμένη εικόνα που είχε δοθεί από την Αθήνα θα πρέπει με κάθε τρόπο να ανασκευασθεί, διότι θα αποτελεί διαρκές πρόβλημα στον χειρισμό των ελληνοτουρκικών. Η Αθήνα γνωρίζει ότι στο ορατό μέλλον δεν μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε ουσιαστική προσέγγιση με την Τουρκία στα θέματα του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Ακόμη όμως και οι παραινέσεις της αντιπολίτευσης, η οποία θεωρεί ότι πρέπει να συνδεθούν τα ευρωτουρκικά με τη συμμόρφωση της Τουρκίας και την αποδοχή του Δικαίου της θάλασσας κ.λπ., είναι στο όριο του επιθυμητού.
Πολλά από τα ανταλλάγματα που προσφέρονται στην Τουρκία μέσω της λεγόμενης «θετικής ατζέντας» εγκρίνονται όχι με ομοφωνία αλλά με σχετική πλειοψηφία, κάτι που σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν θα έχει δικαίωμα βέτο ή άλλο μέσο άσκησης πίεσης των εταίρων. Και καθώς έχει καλλιεργηθεί τώρα το κλίμα της αποκλιμάκωσης και των ηπιότερων τόνων, θα δυσκολευθεί πολύ η Αθήνα να πείσει ότι απαιτούνται σκληρά μέτρα και απειλή κυρώσεων εναντίον της Τουρκίας.
Έτσι, κινδυνεύει να βρεθεί στη Σύνοδο Κορυφής, στο τέλος Ιουνίου, ως συνήγορος της προσφοράς ανταλλαγμάτων προς την Τουρκία, ελπίζοντας ότι έτσι θα εξασφαλίσει τουλάχιστον ήσυχο καλοκαίρι…
Όμως, ακόμη κι αν υπάρξουν ήρεμα νερά στο Αιγαίο, μια τέτοια κίνηση είναι κοντόφθαλμη γιατί πρακτικά παραδίδει στην Τουρκία ένα σημαντικό εργαλείο εκβιασμού: Κάθε φορά θα ανεβάζει την ένταση σε ένα θέμα που θα επιλέγει και κατόπιν θα εξασφαλίζει ανταλλάγματα προκειμένου να κατεβάσει τους τόνους και να μειώσει την ένταση…
Πλησιάζει η στιγμή που η Ελλάδα θα πρέπει να αντιμετωπίσει με ανανεωμένη στρατηγική την αναβαθμισμένη τουρκική επιθετικότητα. Και αυτό δεν είναι θέμα μόνο της κυβέρνησης αλλά του συνόλου του πολιτικού κόσμου, ενώ η σχετική συναίνεση που έχει μέχρι τώρα διαπιστωθεί θα πρέπει να αποτελέσει τη βάση αυτής της προσπάθειας, για την οποία όμως δεν υπάρχει κανένα περιθώριο καθυστέρησης.
Η Τουρκία θα επιστρέψει στις προκλήσεις μόλις αισθανθεί δυνατή και θεωρήσει ότι μπορεί να εκβιάσει και να επιβάλει τις θέσεις της στην Ελλάδα… Και τότε θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι…
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ