Εκεί που οι γυναίκες «βασιλεύουν»
Δουλεύουν στα χωράφια, ταΐζουν τα ζώα και επισκευάζουν τα τρακτέρ. Μεγαλώνουν τα παιδιά τους, οργανώνουν πολιτιστικές εκδηλώσεις και ξεναγήσεις για τουρίστες –κυρίως τα καλοκαίρια–, κάνοντας βόλτες με vintage μηχανές.
Τελούν τη λειτουργία στην εκκλησία, μέχρι γάμους και βαφτίσεις, όταν δεν μπορεί να έρθει ο παπάς. Κάνουν τον φαροφύλακα. Μετέχουν τακτικά μέσα στην εβδομάδα σε τοπικά συμβούλια. Και ποτέ, μα ποτέ δεν παραμελούν τις παραδόσεις –από το τραγούδι στην τοπική διάλεκτο μέχρι τα υφαντά και τον αργαλειό–, λειτουργώντας ως θεματοφύλακές τους.
Είναι οι γυναίκες του Κίχνου, του μεγαλύτερου από μια συστάδα κατοικημένων και ακατοίκητων νησιών στη Βαλτική Θάλασσα, στα ανοιχτά των δυτικών ακτών της Εσθονίας.
Το Κίχνου, που έχει ενταχθεί από την UNESCO στον Κατάλογο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, είναι γνωστό και ως το «Νησί των Γυναικών», μιας και θεωρείται η τελευταία εναπομείνασα μητριαρχία στην Ευρώπη.
Αυτό το καθεστώς προέκυψε στο νησί από τον 19ο αιώνα ως ανάγκη και όχι από φεμινιστικές διεκδικήσεις.
Για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην οι άνδρες έπρεπε να βγουν στη θάλασσα ή να δουλέψουν σε άλλες περιοχές, απουσιάζοντας για μήνες.
Στη στεριά λοιπόν πήραν την κατάσταση στα χέρια τους οι γυναίκες, που κρατούν μέχρι και σήμερα τα ηνία της τοπικής εξουσίας, παρά το γεγονός ότι πολλοί από τους άνδρες τους μένουν πια μόνιμα στο σπίτι.
Η μητριαρχία έχει άλλωστε γίνει πια ένα με τις τοπικές παραδόσεις στο απομονωμένο νησί, την οποία οι γυναίκες του Κίχνου φυλάνε ως κόρη οφθαλμού, όπως έκαναν κατά τη ναζιστική κατοχή και στη διάρκεια των 50 χρόνων που η Εσθονία ήταν μέρος της ΕΣΣΔ.
Τα καλοκαίρια επικρατεί πανζουρλισμός από τους πολλούς τουρίστες –εγχώριους και αλλοδαπούς–, που σπεύδουν με πλοία και αεροπλάνα για να δουν από κοντά αυτό το ιδιαίτερο μέρος, παρακινούμενοι και από την υπερπροβολή του νησιού από την εσθονική κυβέρνηση ως αξιοθέατου.
Ο τουρισμός βέβαια από τη μια τονώνει την τοπική οικονομία, από την άλλη όμως αλλοιώνει το περιβάλλον και την ιδιαίτερη πολιτιστική ταυτότητα του μικρού αυτού τόπου.
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ