Μιχάλης Γρηγορίου στο “Π”: Η εξέλιξη της Λαμίας και η σωτηρία της

Του
ΜΙΧΑΛΗ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
Προπονητή της Λαμίας

Η πρόταση του κ. Παπαϊωάννου ήρθε στα μέσα Δεκεμβρίου. Και η αλήθεια είναι ότι όπως ήταν τότε η βαθμολογική και η όλη γενικά κατάσταση της Λαμίας η ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της έμοιαζε με προπονητική αυτοκτονία. Ωστόσο με τον πρόεδρο τα είπαμε από κοντά και είδα έναν άνθρωπο που πίστευε πολύ σε εμένα, ότι ήμουν η κυριότερη επιλογή του για να αλλάξω τα πράγματα.

Ζήτησα δύο ημέρες περιθώριο, αφού είχα πρόταση και από σύλλογο της Ουγγαρίας και ήθελα να είμαι απολύτως βέβαιος για τον δρόμο που τελικά θα επιλέξω. Σκέφτηκα πολύ και ένιωσα ότι μπορώ να τα καταφέρω στη Λαμία, τη στιγμή μάλιστα που από την Ουγγαρία μου ζήτησαν πίστωση χρόνου. Πήρα την απόφαση να απαντήσω θετικά στο δεύτερο ραντεβού μου με τον κ. Παπαϊωάννου λίγες ημέρες αργότερα, αφού έτσι κι αλλιώς μου αρέσουν οι προπονητικές προκλήσεις και το ρίσκο.

Αλήθεια είναι ότι παρέλαβα μια δύσκολη κατάσταση σε όλο το οικοδόμημα της ομάδας και κυρίως στο κομμάτι της ψυχολογίας. Όμως ήξερα ότι πρόκειται για μια υγιή διοίκηση, ενώ και το υλικό της ήταν αξιόλογο για τα δεδομένα της εποχής. Το κακό είναι ότι μόλις ξεκινήσαμε, στις τρεις προπονήσεις, προέκυψαν κρούσματα κορονοϊού και για δύο εβδομάδες μπήκαμε σε καραντίνα. Ακόμη και Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά έκανα στο ξενοδοχείο με τους συνεργάτες μου, με ελέγχους καθημερινά και όλη αυτήν την ψυχοφθόρο διαδικασία. Ήταν μια δοκιμασία που έπρεπε να την περάσουμε.

Την 1η Ιανουαρίου πατήσαμε ξανά στο γήπεδο και μάλιστα το θεωρήσαμε καλό οιωνό, υπό την έννοια ότι με το καλημέρα της χρονιάς ελευθερωθήκαμε και πιάσαμε δουλειά. Πρώτο ματς με τον Άρη, που πέταγε, έπρεπε συνεπώς να δώσουμε ό,τι έχουμε και δεν έχουμε για να ξεκινήσουμε θετικά. Μίλησα και ξεχωριστά με τα παιδιά, όλα πήγαν καλά, νικήσαμε 2-0. Κάτι άρχισε να αλλάζει, αν και το γνωρίζαμε ότι θα είχαμε μαραθώνιο μπροστά μας, με τρία, συχνά, παιχνίδια κάθε εβδομάδα. Όμως η φιλοσοφία μας είχε πια αλλάξει, δεν παίζαμε για να κλέψουμε έναν αγώνα ή για να περιμένουμε τον αντίπαλο, αλλά τον αντιμετωπίζαμε στα ίσα, με κατοχή μπάλας και πίεση ψηλά. Η μία νίκη έφερε την άλλη και η παραμονή στην κατηγορία, από εκεί που φαινόταν εντελώς ανέφικτος στόχος, προέκυψε φυσιολογικά και δίκαια.

Την τρίτη ημέρα μετά το Πάσχα δέχθηκα πρόταση ανανέωσης του συμβολαίου μου. Και ενώ θα μπορούσα να ζητήσω χρόνο, ψάχνοντας για κάτι άλλο, εντούτοις απάντησα αμέσως καταφατικά. Είμαι από τους προπονητές που κατά μέσο όρο εργάζονται περισσότερο από έναν χρόνο σε μια ομάδα και εκτός αυτού ήθελα να συνεχίσω αυτό που ξεκίνησα. Στόχος της Λαμίας για του χρόνου είναι η άνετη παραμονή, μακριά από το πρώτο μισό της φετινής χρονιάς και από εκεί πέρα ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Χαίρομαι επίσης με τα έργα υποδομής που έχουν αρχίσει στις εγκαταστάσεις μας, σημάδι ότι υπάρχει μπόλικο μεράκι και φιλοδοξία για ποιοτικότερη δουλειά και εξέλιξη.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτό: fosonline.gr