Γιώργος Καββαθάς στο “Π”: Υπερχρέωση και προτάσεις ΓΣΕΒΕΕ

Του
ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΒΒΑΘΑ
Προέδρου της ΓΣΕΒΕΕ

Το άνοιγμα των οικονομικών δραστηριοτήτων βήμα βήμα, παρότι συνέβη υπό υγειονομικές συνθήκες πολύ χειρότερες σε σύγκριση με εκείνες που υπήρχαν τον Νοέμβριο, όταν ανακοινώθηκε το lockdown, προσέφερε μια μικρή ανακούφιση σε εκατοντάδες χιλιάδες επαγγελματίες. Η εμπορική κίνηση μετά από μισό χρόνο ζωντάνευσε, στις ταμειακές των μικρών επιχειρήσεων άρχισε πάλι να μπαίνει ρευστό κ.λπ.

Έχουμε ωστόσο πλήρη επίγνωση ότι τα δύσκολα βρίσκονται εμπρός μας. Δεν ανήκουν στο παρελθόν. Και εδώ δεν αναφέρομαι στους κινδύνους μιας νέας έξαρσης της πανδημίας το φθινόπωρο. Είναι κάτι που κανείς δεν μπορεί σήμερα να προβλέψει… Αναφέρομαι στις απλήρωτες υποχρεώσεις, το ιδιωτικό χρέος, που έφτασε σε νέα δυσθεώρητα ύψη, λόγω του αναγκαστικού κλεισίματος των επιχειρήσεών μας, κατόπιν κρατικής εντολής.

Στο εξαμηνιαίο δελτίο οικονομικού κλίματος μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων που έδωσε στη δημοσιότητα το Ινστιτούτο Μικρών Επιχειρήσεων πρόσφατα, 1 στις 4 επιχειρήσεις δήλωσε πως έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές. Συγκεκριμένα, το 23,8% προς την εφορία (ΦΠΑ, ΦΜΥ κ.λπ.) και το 26,4% προς το ασφαλιστικό του ταμείο. Ενδεικτικά στοιχεία της υπερχρέωσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων είναι και τα εξής: Το 14,9% των επιχειρήσεων που απασχολούν προσωπικό δήλωσε πως έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το πρώην ΙΚΑ, το 32,9% των επιχειρήσεων που έχουν τραπεζικά δάνεια δήλωσε πως έχει καθυστερημένες οφειλές, το 23% των επιχειρήσεων που έχουν ενοίκιο δήλωσε πως έχει καθυστερημένες οφειλές και το 22,6% έχει καθυστερημένες οφειλές προς προμηθευτές.

Το πόσο άσχημα είναι τα πράγματα περιγράφεται από τις προβλέψεις των ίδιων των επαγγελματιών. Σε γενικές γραμμές, 1 στις 3 επιχειρήσεις μάς απάντησε ότι δεν θα καταφέρει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της. Ειδικότερα, στις ασφαλιστικές υποχρεώσεις προς τον πρώην ΟΑΕΕ δηλώνει ότι δεν θα ανταποκριθεί το 31,3% και προς το ΙΚΑ το 24,2%. Στις φορολογικές του υποχρεώσεις δηλώνει ότι δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί το 30,1% και στις υποχρεώσεις ενοικίου το 35,2%. Τέλος, το 26,6% δήλωσε πως δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις προς προμηθευτές, το 26% στις υποχρεώσεις στους λογαριασμούς ενέργειας, ενώ το 44% των επιχειρήσεων με τραπεζικό δανεισμό δήλωσε πως δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις δεσμεύσεις του. Φαίνεται επομένως πως τα μέτρα ανακούφισης που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, όσο κι αν απέτρεψαν τα χειρότερα, αφήνουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις σε πολύ χειρότερη θέση από εκείνη που βρίσκονταν τον Φεβρουάριο του 2021.

Δεν χρειάζεται λοιπόν να φτάσει το φθινόπωρο, ούτε να λήξει η περίοδος χάριτος που έδωσε η κυβέρνηση, για να συνειδητοποιήσουμε ότι η οικονομική κρίση της πανδημίας προκάλεσε μια νέα γενιά προβληματικών επιχειρήσεων. Η μεγάλη δε πρόκληση για τους διαμορφωτές πολιτικής είναι να καταφέρουν να χειριστούν με επιτυχία την ωρολογιακή βόμβα των παγωμένων χρεών. Και όταν μιλάω για επιτυχία, εννοώ χωρίς αυτά τα χρέη να οδηγήσουν σε κλείσιμο τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και την ανεργία στα ύψη.

Κατά τη γνώμη μας, η δήλωση του πρώην προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και νυν πρωθυπουργού της Ιταλίας Μάριο Ντράγκι για την ανάγκη «συγχώρεσης» μέρους του χρέους που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας ανάβει το πράσινο φως για την παραγραφή εκ μέρους του κράτους υποχρεώσεων των μικρομεσαίων προς ασφαλιστικά ταμεία και εφορία. Η δήλωσή του μάλιστα έγινε τέτοια εποχή πέρυσι, πολύ καιρό δηλαδή πριν ξεσπάσει το δεύτερο κύμα της πανδημίας και επιβληθεί η νέα διακοπή των οικονομικών δραστηριοτήτων, που κράτησε από τον Νοέμβριο μέχρι τον Μάιο!

Κρίνουμε ότι μια τέτοια πράξη χαίρει ευρείας συναίνεσης στην κοινωνία και κάλλιστα μπορεί να αποτελέσει σημείο συμφωνίας μεταξύ όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Η δημόσια διοίκηση έχει στα χέρια της όλα εκείνα τα εργαλεία για να ξεχωρίσει, ανεξαρτήτως κλάδου, εκείνες τις επιχειρήσεις που βρέθηκαν στη δίνη του κυκλώνα κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Κι έτσι να ανακοινώσει ένα γενναίο «κούρεμα» χρεών, που θα ευνοήσει όσες επιχειρήσεις βρίσκονται στην άκρη του γκρεμού!

Άλλη λύση δεν υπάρχει!

Η μετάθεση των αποπληρωμών, χωρίς «συγχώρεση χρέους», ισοδυναμεί με μετάθεση της ημερομηνίας λήξης εργασιών για χιλιάδες επιχειρήσεις. Η μεταφορά των πληρωμών για μετά από πέντε ή έξι μήνες, όταν είναι απόλυτα βέβαιο ότι το άνοιγμα του εμπορίου ή της εστίασης δεν πρόκειται να τοποθετήσει στις ταμειακές μας τους τζίρους που χάσαμε από τον Μάρτιο του 2020, είναι δώρο άδωρο, αν η κυβέρνηση δεν παραιτηθεί ταυτόχρονα από φορολογικές και ασφαλιστικές απαιτήσεις…

Επαφίεται στην ίδια!

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ