ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ. Η μάχη στα Δερβενάκια
Συγγραφέας
ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΤΣΙΠΗ – ΣΠΥΡΙΔΑΚΗ
Τον Ιούλιο του 1822 ο Δράμαλης με μεγάλη στρατιά κατεβαίνει «ατουφέκιστος» στην Πελοπόννησο και η είδηση σκορπίζει πανικό. Φοβισμένοι οι κάτοικοι του Άργους και των γύρω περιοχών εγκαταλείπουν τα σπίτια τους και αναζητούν καταφύγιο στα βουνά.
Ο Αγγελής, ένας νεαρός βοσκός από τον Αχλαδόκαμπο, αρνείται να παραδοθεί στον φόβο. Αν και δεν έχει και τα δυο του χέρια γερά για να κρατήσει τουφέκι, δεν διστάζει να στρατευθεί και να στηρίξει την Επανάσταση. Από τη θέση του παραγιού βοηθά τους αγωνιστές που υπερασπίζονται το κάστρο στην Ακρόπολη του Άργους, εφαρμόζοντας το σχέδιο του αρχιστράτηγου Κολοκοτρώνη.
Στόχο τους έχουν να καθηλωθεί ο Δράμαλης στην Αργολίδα, ώστε να κερδίσουν οι Έλληνες χρόνο και να οργανώσουν στρατό.
Η πολιορκία του κάστρου είναι ασφυκτική και οι αποκλεισμένοι υποφέρουν από την πείνα και τη δίψα. Όταν αποφασίζουν έξοδο, ο Αγγελής βγαίνει κρυφά και ειδοποιεί τον Κολοκοτρώνη.
Έπειτα τον ακολουθεί στα Δερβενάκια. Γίνεται ένας από τους αγγελιαφόρους του και ζει από κοντά τη συντριβή του Δράμαλη και τη μεγάλη νίκη.
Ένα μυθιστόρημα που ζωντανεύει μία από τις πιο ένδοξες μα και λιγότερο γνωστές στιγμές του μεγάλου ξεσηκωμού.
Απόσπασμα Βιβλίου
Έρχεται ο Δράμαλης!
1
«Έρχεται στον Μοριά ο Δράμαλης!» κυκλοφορούσε το μαντάτο από στόμα σε στόμα και σφίγγονταν οι καρδιές.
«Κατεβαίνει ατουφέκιστος!» συμπλήρωναν οι πληροφορημένοι και σάστιζε το μυαλό από τον φόβο, γιατί από όπου περνούσε ο Τούρκος στρατηλάτης στέναζε ο τόπος και θρηνούσαν οι άνθρωποι.
Ήταν καλοκαίρι του 1822 όταν ξεκίνησε από τη Λάρισα ο Μαχμούτ πασάς ή Δράμαλης, να τιμωρήσει τους εξεγερμένους Έλληνες και να καταπνίξει την επανάστασή τους. Μετά την αναμέτρηση με τον Αλή πασά και την καταστολή των επαναστατικών κινημάτων στα Άγραφα και στο Πήλιο, είχε αναδειχθεί ως ο ικανότερος πολεμιστής του τουρκικού στρατού. Γι’ αυτό και ο σουλτάνος τον είχε προβιβάσει σε πασά με τρεις ιππουρίδες, δηλαδή αλογοουρές, και τον είχε κάνει αρχιστράτηγο των δυνάμεων που θα κατέβαιναν στην Πελοπόννησο.
Φόβος και τρόμος στους Έλληνες! Τριάντα χιλιάδες πολεμιστές – καβαλάρηδες και ντελήδες, ριψοκίνδυνοι, Τουρκαλβανοί –, τυμπανιστές, σημαιοφόροι, μουεζίνηδες, ιμάμηδες, υπηρέτες και τεχνίτες, κάρα με πυροβόλα όπλα και χιλιάδες ζώα φορτωμένα με πολεμοφόδια και τροφές αποτελούσαν τη στρατιά που, σαν φίδι εκδίκησης, σερνόταν στον κορμό της Στερεάς Ελλάδας. Οι κάτοικοι των τόπων που βρίσκονταν στον δρόμο του Δράμαλη έπαιρναν τα βουνά και κρύβονταν σε σπηλιές για να σωθούν από τον θάνατο και την αιχμαλωσία. Είχε περάσει από τη Λαμία, είχε καταστρέψει τη Θήβα και προχωρούσε προς την Πελοπόννησο «ατουφέκιστος», καθώς κανένας δεν τολμούσε να προβάλει αντίσταση.
Στις 5 Ιουλίου ο Δράμαλης έφτασε στην Κόρινθο και χωρίς μάχη κυρίευσε το κάστρο της, που είχαν εγκαταλείψει έντρομοι ο Έλληνας φρούραρχος και οι άντρες του. Μάλιστα, για να τονίσει τη θριαμβευτική πορεία του και για να βάλει χέρι στους θησαυρούς του Κιαμήλμπεη, που μέρες νωρίτερα είχαν σκοτώσει οι Έλληνες, παντρεύτηκε την όμορφη χήρα του. Μια στέρνα γεμάτη χρυσά έδειξε η νύφη στον ανίκητο Δράμαλη και εκείνος της έκανε ένα πολύ ιδιαίτερο γαμήλιο δώρο. Διέταξε και έχτισαν ζωντανούς στα εξωτερικά τειχιά του κάστρου κάμποσους Έλληνες που είχε αιχμαλωτίσει κατεβαίνοντας τη Στερεά Ελλάδα.
Μεθυσμένος από τη δόξα και τις χαρές του γάμου του, συγκάλεσε πολεμικό συμβούλιο, για να σχεδιάσει την ανακατάληψη της Τριπολιτσάς. Αφού διαφώνησε με τις εισηγήσεις των συμβούλων του, προγραμμάτισε τις επόμενες κινήσεις του: Να οδηγήσει σύσσωμη τη στρατιά προς το Ναύπλιο και στη συνέχεια, αφού ανεφοδιαστεί από τον τουρκικό στόλο, να επιτεθεί στην Τριπολιτσά. Όταν στο κάστρο της θα ανέμιζε και πάλι το μπαϊράκι με την ημισέληνο και οι πρωταίτιοι της Επανάστασης θα σάπιζαν στο χώμα ή στη φυλακή, τότε ο σκοπός της εκστρατείας του θα είχε ολοκληρωθεί και οι ραγιάδες θα έσκυβαν φοβισμένοι το κεφάλι να ζητήσουν έλεος.
Ο Δράμαλης δεν είχε μάθει να χάνει. Πίστευε ότι ήταν υπόθεση ημερών να γιορτάσει τον καινούριο μεγάλο του θρίαμβο.
Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Ειρήνη Κατσίπη – Σπυριδάκη γεννήθηκε στη Σαντορίνη και υπηρέτησε στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ως δασκάλα, διευθύντρια σχολείου και προϊσταμένη γραφείου εκπαίδευσης.
Σπούδασε στην Αρσάκειο Παιδαγωγική Ακαδημία Ψυχικού, στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη Νομική Σχολή Αθηνών. Μετεκπαιδεύτηκε στο Μαράσλειο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης και παρακολούθησε πλείστα επιμορφωτικά σεμινάρια.
Ως εκπαιδευτικός ασχολήθηκε ιδιαίτερα με θέματα προστασίας του περιβάλλοντος και διάσωσης της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Ξεκίνησε τη συγγραφική της δραστηριότητα με σενάρια για παιχνίδια ρόλων, με ποιήματα και θεατρικά έργα για σχολικές γιορτές και παραστάσεις.
Ασχολείται ιδιαίτερα με το ιστορικό μυθιστόρημα. Έχει πάρει μέρος σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και έχει λάβει τιμητικές διακρίσεις.
Τα μυθιστορήματά της Ταξίδι στη Βασιλεύουσα (Κέδρος, 2007), Στο δρόμο του ήλιου (Κέδρος, 2008) και Στο οροπέδιο των ρόδων ( Ένωση Σπάρτης Μικράς Ασίας, 2011) έχουν βραβευτεί από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά. Τα δύο πρώτα έχουν συμπεριληφθεί στη βραχεία λίστα των Κρατικών Βραβείων.
Το 2019 βραβεύτηκε και εκδόθηκε από το Κέντρο Μικρασιατικού Πολιτισμού Δήμου Νέας Ιωνίας το δοκίμιο Η Μικρά Ασία μέσα από τη λογοτεχνία.
Είναι μέλος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς, παντρεμένη, μητέρα δύο κοριτσιών και γιαγιά δύο αγοριών.
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Ηλικία: 12+
Κατηγορία: Βιβλία για παιδιά και νέους
ISBN: 978-960-04-5169-6