Βασίλης Κωνσταντίνου στο “Π”: Δεν χρειάζονται μάγια στον Παναθηναϊκό

Του
ΒΑΣΙΛΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Παλαίμαχου ποδοσφαιριστή και πρώην προέδρου της ΠΑΕ ΠΑΟ

Μπορεί να ακούγεται οξύμωρο, αλλά η φετινή χρονιά βρίσκει τον Παναθηναϊκό στην πιο πλεονεκτική θέση από τον Μάρτιο του 2012, όταν ο Γιάννης Αλαφούζος ανέλαβε τη διοίκηση της ομάδας. Κατ’ αρχάς υπάρχει διοικητική σταθερότητα και η αδιαφιλονίκητη μετοχική κυριαρχία του Γιάννη Αλαφούζου.

Για πρώτη φορά από τον Μάρτιο του 2012 ο Παναθηναϊκός δείχνει να είναι οικονομικά υγιής έως εύρωστος και απαγκιστρωμένος από τα οικονομικά βαρίδια του παρελθόντος. Δεν κινδυνεύει από τιμωρίες και ποινές και δημιουργεί ένα ελκυστικό περιβάλλον σε όποιον ποδοσφαιριστή φορέσει τη φανέλα του, καθότι ξέρει πως τα χρήματά του είναι εξασφαλισμένα και δεν θα βρεθεί προ απρόοπτων εξελίξεων.

Η οικονομική εξυγίανση, σε συνδυασμό με τις περικοπές που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, μπορεί να μεταφραστεί κάλλιστα σε αύξηση του ποδοσφαιρικού budget έως και σε διπλασιασμό του. Και σε μία εποχή που οι βασικοί του αντίπαλοι (ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Άρης) δεν δείχνουν διατεθειμένοι να συνεχίσουν τους ρυθμούς των προηγούμενων ετών.

Τα λάθη, οι ακραίες αποφάσεις και οι εμμονές του παρελθόντος στο αγωνιστικό κομμάτι σίγουρα έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους και έχουν δημιουργήσει ευαισθησίες στους διοικούντες, οι οποίοι δεν θα ήθελαν να τα επαναλάβουν.

Εάν αυτοί εμπλουτιστούν από ανθρώπους του ποδοσφαίρου, με κύρος, γνώση και πάνω απ’ όλα ανιδιοτέλεια, τότε είναι πολύ πιθανό η αχίλλειος πτέρνα του αγωνιστικού να μετατραπεί σε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Δεν χρειάζονται μάγια, ούτε γιατροσόφια, απαιτείται το αυτονόητο και απλή ποδοσφαιρική λογική.

Τέλος, η φετινή χρονιά βρίσκει τον Παναθηναϊκό προ των πυλών ενός ανεκπλήρωτου ονείρου που λέγεται «γηπεδικό» και το οποίο μπορεί να ανεβάσει το club ψυχολογικά, οικονομικά, εμπορικά, ανταγωνιστικά και να δώσει αίγλη και κύρος στο λαβωμένο αλλά και μερικές φορές απαξιωμένο prestige του.

Σίγουρα υπάρχουν ακόμη εμπόδια και αγκυλώσεις, αλλά αυτήν τη στιγμή ο Παναθηναϊκός έχει την ανάγκη του οικουμενικού πατριάρχη και της σκέπης που θα ενώσει και θα ηγηθεί της συσπείρωσης όλων για τη δημιουργία του γηπέδου. Το θέμα είναι αν θέλει ο πατριάρχης…

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ