Δήμος Κουμπούρης στο “Π”: Όσα εμπόδια και αν συναντήσουμε στο τέλος οι εργάτες θα νικήσουν
-Και θα ζήσουν με τον πλούτο που παράγουν
Του
ΔΗΜΟΥ ΚΟΥΜΠΟΥΡΗ
Προέδρου της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων του ΙΚΑ
Σήμερα, η κυβέρνηση της ΝΔ, με το σχέδιο νόμου που έδωσε στη δημοσιότητα, συνεχίζει και απογειώνει την αντεργατική πορεία, πιάνοντάς την από εκεί που την άφησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και έρχεται να ικανοποιήσει τις πιο βάρβαρες απαιτήσεις του κεφαλαίου. Καταργεί το οκτάωρο 135 χρόνια μετά την κατάκτησή του, επεκτείνοντας τον ημερήσιο χρόνο εργασίας ακόμη και μέχρι τις 13 ώρες απλήρωτης εργασίας, λες και ο εργάτης είναι μηχανή ή εξάρτημά της.
Ναι, δεν είναι υπερβολή, η Ευρωπαϊκή Οδηγία προβλέπει ξεκούραση 11 συναπτές ώρες μέσα στο 24ωρο, δηλαδή, με αντίστροφη μέτρηση, αναγκαστικά 13 ώρες δουλειάς. Ακόμη επεκτείνει την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας σε αρκετούς κλάδους, καταργεί το Σώμα της Επιθεώρησης Εργασίας, καταργεί ουσιαστικά το δικαίωμα στην απεργία, αφού δίνει τη δυνατότητα στην εργοδοσία να χρησιμοποιεί ως προσωπικό ασφαλείας το 33% του συνόλου των εργαζομένων στη διάρκεια της απεργίας, ενώ προωθεί και άλλες αντεργατικές διατάξεις.
Δεν πρέπει κανένας να εκπλήσσεται όταν η κυβέρνηση, ο υπουργός της και οι «παπαγάλοι» του συστήματος τα εμφανίζουν όλα αυτά ως προοδευτικά μέτρα για το καλό των εργαζομένων. Μπορεί οι λέξεις πραγματικά τότε να χάνουν το νόημά τους και να θυμίζουν τη φράση του ποιητή «ευλόγησαν την αμαρτία μέσα στις εκκλησιές και την ονόμασαν αρετή», αλλά τόση τσίπα έχουν οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου.
Δεν μπορεί να είναι προοδευτική, δίκαιη και σύγχρονη η βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης, που τσακίζει στον βωμό των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου τα δικαιώματα των παραγωγών του πλούτου. Δεν είναι πρόοδος η εργασία χωρίς δικαιώματα, η ανεργία, η φτώχεια, η εξαθλίωση στην οποία εξαναγκάζονται να ζουν οι εργαζόμενοι, όταν ο πλούτος που παράγουν φθάνει για να ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες τους.
Προοδευτικό και δίκαιο είναι όταν η παραγωγική διαδικασία, τα επιτεύγματα της τεχνολογίας, της επιστήμης, και η εργασία πραγματοποιούνται για να υπηρετούν τις σύγχρονες πραγματικές ανάγκες του παραγωγού του πλούτου, που είναι ο εργαζόμενος και μόνο αυτός.
Η μακροχρόνια παγκόσμια πείρα και αυτή του εργατικού κινήματος στην πατρίδα μας μάς διδάσκει ότι το δίκαιο δεν χαρίζεται αλλά κατακτιέται μόνο μέσα από τον αγώνα του εκμεταλλευόμενου απέναντι στον εκμεταλλευτή. Ποτέ κανένας εκμεταλλευτής σε όλη την ιστορία του ανθρώπου στη Γη δεν συγκινήθηκε από το δράμα του εκμεταλλευόμενου. Το δίκαιο κατακτήθηκε με σκληρούς και αιματηρούς αγώνες.
Αυτή είναι η πρόκληση της εποχής μας και το καθήκον μας. Η πρώτη απάντηση στο νομοθετικό έκτρωμα δόθηκε με τη συγκέντρωση του ταξικού κινήματος έξω από το υπουργείο Εργασίας την περασμένη Τετάρτη και το συλλαλητήριο της περασμένης Πέμπτης. Οι αγώνες γι’ αυτό θα συνεχισθούν και θα συνεχισθούν με συνέπεια, σταθερά, μέχρι την ανατροπή όλου του αντεργατικού, αντιασφαλιστικού, αυταρχικού, νομοθετικού πλαισίου. Έχουμε τη σιγουριά ότι τελικά, όσα εμπόδια και αν συναντήσουμε σε αυτόν τον δρόμο, στο τέλος οι εργαζόμενοι θα νικήσουν και θα ζήσουν με τον πλούτο που παράγουν.
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ