ΠτΔ: “Η δύναμη της Μητρότητας στην εποχή του Covid-19”

Ακολουθεί ο χαιρετισμός της κυρίας Σακελλαροπούλου:

Δεν υπάρχει δεσμός που καθορίζει πιο αποφασιστικά τον τρόπο με τον οποίο συνδεόμαστε με τον κόσμο, από τον μητρικό δεσμό. Βιολογική ή θετή, η μητέρα είναι εκείνη που παρέχει προστασία, ασφάλεια, αγάπη, στοργή, αυθεντία. Είναι ο πρωταρχικός φορέας της αγωγής, της κοινωνικοποίησης, της ολοκλήρωσης του ατόμου. Εκείνη στην οποία αναφερόμαστε, συνειδητά ή ασυνείδητα, σε κάθε στιγμή της ζωής μας, εκείνη που συνεχίζει να είναι δίπλα μας ακόμα κι όταν δεν υπάρχει πια.

Οι συνθήκες της πανδημίας κατέστησαν ακόμα πιο σύνθετο τον ρόλο της μητέρας και πιο βαρύ το φορτίο της. Σκέφτομαι τις εργαζόμενες μητέρες, που πασχίζουν να συνδυάσουν επαγγελματικές και οικογενειακές υποχρεώσεις έχοντας μικρά παιδιά στο σπίτι· τις μητέρες μονογονεϊκών οικογενειών, που καλούνται να τα βγάλουν πέρα σε μια απαιτητική καθημερινότητα, έχοντας αποκλειστικά την ευθύνη των αποφάσεων σε θέματα υγείας, εκπαίδευσης και διαπαιδαγώγησης· τις ευπαθείς ή ηλικιωμένες μητέρες και γιαγιάδες που βιώνουν, σχεδόν ένα χρόνο τώρα, την επώδυνη αποκοπή από τα παιδιά και τους οικείους τους· τις μητέρες των παιδιών με σοβαρά προβλήματα υγείας. Σκέφτομαι τις γυναίκες που έγιναν μητέρες την περίοδο της πανδημίας, τις αγωνίες, τους φόβους, τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν, οι οποίες, μολονότι δεν μπορούν να μετριάσουν τη χαρά από την έλευση ενός νέου μέλους στην οικογένεια, ωστόσο την σκιάζουν και την βαραίνουν.

Μα περισσότερο απ’ όλα, σκέφτομαι τον εσωτερικό αγώνα των μητέρων που προσφέρουν υγειονομικές υπηρεσίες αυτή την δύσκολη περίοδο. Ανακαλώ την ανάρτηση μιας μητέρας δύο παιδιών που εργάζεται σε νοσοκομείο της Κύπρου: «Σκέφτομαι τα παιδιά μου… ποιος θα τα προσέχει;» είχε γράψει αυτή η μάνα, ξεκινώντας για τη βάρδια της. «Θεέ μου, φρόντισε σε παρακαλώ, τουλάχιστον αυτή η απουσία της μάνας να μη μου κοστίσει τα παιδιά μου. Σου το ζητώ σαν χάρη, σαν αντάλλαγμα». Και παρ’ όλο τον εσωτερικό της παραδαρμό, αυτή η μητέρα, όπως και χιλιάδες άλλες σαν κι αυτήν, αντιμετωπίζουν γενναία τον υπερβολικό φόρτο εργασίας, τον φόβο πιθανής μόλυνσης ή ακούσιας μεταφοράς του ιού στο οικογενειακό περιβάλλον, την απουσία αλληλεπίδρασης με τα αγαπημένα πρόσωπα.

Συχνά, βεβαίως, το τίμημα είναι βαρύ τόσο σε σωματικό όσο και σε ψυχοσυναισθηματικό και κοινωνικό επίπεδο. Η πανδημία δοκίμασε και δοκιμάζει σκληρά τις αντοχές των μητέρων. Ταυτόχρονα, ωστόσο, αναδεικνύει το σθένος τους, τη δύναμη της προσφοράς τους. Σεβόμαστε και τιμάμε αυτές τις ηρωίδες στις οποίες είναι αφιερωμένη η σημερινή μας συνάντηση. Είναι μια εκδήλωση που ανταποκρίνεται στη μεγάλη ανάγκη για στήριξη και ενδυνάμωσή τους. Ένα ηχηρό μήνυμα ελπίδας σε κάθε μητέρα και κάθε γυναίκα.