Πασχαλιά

Πασχαλιά… ένας φυλλοβόλος θάμνος που έχει συνδεθεί με την μεγάλη γιορτή της Αναστάσεως.

Πως όμως συνδέθηκε η Πασχαλιά με το Πάσχα; Σύμφωνα με την παράδοση υπάρχει ένας μύθος που μας λέει πως πρώτη από όλους ξυπνούσε η Πασχαλιά, προτού σηκωθούν από το λήθαργο του χειμώνα τα υπόλοιπα βοτάνια, για να απολαύσει το θαυμασμό των ανθρώπων και να αναγγείλει τον ερχομό της άνοιξης. Μία μέρα όμως, σαν ο ήλιος ξύπνησε κρυμμένος πίσω από τα μαύρα σύννεφα, η Πασχαλιά στολισμένη περίμενε το θαυμασμό και την παρέα των άλλων φυτών αλλά μάταια. Μία γενική κατήφεια επικρατούσε και τα υπόλοιπα φυτά ήταν βουβά και μαραμένα. Γύρισε γύρεψε εξηγήσεις και τότε έμαθε το τραγικό μαντάτο πώς ο Ιησούς πέθανε πάνω στο σταυρό του μαρτυρίου. Όλη η φύση μοιρολογούσε και αυτή καμάρωνε χωρίς ντροπή; Αμέσως ντύθηκε πένθιμα και από λευκά που ήταν μέχρι τότε τα άνθη της έγιναν μοβ. Από τότε πρώτη θυμίζει στους ανθρώπους ότι πλησιάζει το Πάσχα.
[Πηγή: georma.gr ]

Ποιός είναι όμως αυτός ο φυλλοβόλος θάμνος;  Όπως μας πληροφορεί το Γεωπονικό κέντρο κήπου, το μέγιστο ύψος του φυτού σε πλήρη ανάπτυξη δεν θα ξεπεράσει τα πέντε μέτρα ενώ η διάμετρος του τα τρία μέτρα.

Έχει μεγάλα, καρδιόσχημα, βαθυπράσινα φύλλα. Ανθοφορεί στα μέσα της άνοιξης και τα πολυάριθμα, μικρά άνθη της είναι οργανωμένα σε ευμεγέθεις βοτρυώδεις ταξιανθίες. Τα άνθη της πασχαλιάς είναι έντονα αρωματικά.

Τα συναντάμε συνήθως σε αποχρώσεις του μωβ, υπάρχουν όμως και ποικιλίες με άνθη σε λευκό-κρεμ ή δίχρωμα μωβ με λευκές παρυφές. Η πασχαλιά χρειάζεται μια ηλιόλουστη θέση φύτευσης. Ευδοκιμεί σε εδάφη ουδέτερα ή αλκαλικά με καλή στράγγιση.

Έχει μέτριες απαιτήσεις σε νερό άρδευσης και παρουσιάζει εξαιρετική αντοχή στις χαμηλές θερμοκρασίες. Για πλούσια ανθοφορία αποφεύγουμε το χειμερινό κλάδεμα. Κλαδεύουμε προς τα τέλη καλοκαιριού και λιπαίνουμε δύο φορές το χρόνο.