Αθήνα και Λευκωσία να μη γίνουν το «σωσίβιο» του Ερντογάν
-Κίνδυνος να «ξεπλυθεί» η Τουρκία μέσω ελληνοτουρκικού διαλόγου και Πενταμερούς
Του
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΚΑΛΟΥ
Τον κίνδυνο να μετατραπούν η Ελλάδα και η Κύπρος σε «σωσίβιο» της Τουρκίας, τη στιγμή που οι ΗΠΑ και ο Πρόεδρος Μπάιντεν ασκούν ασφυκτική πίεση στο καθεστώς Ερντογάν, κρύβουν οι επόμενες κινήσεις στα ελληνοτουρκικά, μετά τη θαρραλέα και αποφασιστική παρουσία του Νίκου Δένδια στην Άγκυρα, αλλά και η στάση Αθήνας και Λευκωσίας στην Πενταμερή για το Κυπριακό.
Η Τουρκία και το καθεστώς Ερντογάν βρίσκονται στην πιο δύσκολη ίσως φάση της ιστορίας τους, καθώς έρχεται το πλήρωμα του χρόνου, που αποδεικνύει ότι δεν μπορείς για απεριόριστο χρόνο να πατάς με τα δύο πόδια σε δύο βάρκες, ούτε να αποτελείς διαχρονικά τον επιτήδειο ουδέτερο, αποσπώντας οφέλη από όλους.
Ο κ. Ερντογάν θεώρησε ότι μπορεί με εκβιασμούς, απειλές και ειρωνείες να φέρει στα νερά του τον νέο αμερικανό Πρόεδρο, ο οποίος όμως αποδεικνύεται μέχρι τώρα πολύ «ξεροκέφαλος» και πραγματιστής προκειμένου να σκύψει μπροστά στον… Σουλτάνο.
Μετά την επιβολή πρόσθετων κυρώσεων –βάσει της νομοθεσίας CAATSA– εις βάρος της Διεύθυνσης Πολεμικών Βιομηχανιών και των επικεφαλής της κρίσιμης αυτής διεύθυνσης, που υπάγεται απευθείας στον Ερντογάν, μετά την επίσημη αποβολή της Τουρκίας από το πρόγραμμα παραγωγής των F-35, μέρος των οποίων κατασκευάζονταν στην Τουρκία, όλα τα μεγάλα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης προανήγγειλαν, την Πέμπτη, την επίσημη αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων εκ μέρους του ίδιου του Προέδρου Μπάιντεν. Μια κίνηση η οποία αποτελεί casus belli για την Τουρκία, η οποία αναμένεται να αντιδράσει με οργισμένο τρόπο, μεγαλώνοντας το χάσμα που ήδη έχει υπάρξει με τη νέα αμερικανική κυβέρνηση.
Και αυτή η νέα κρίση στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις συμβαίνει ενώ ακόμη ο κ. Ερντογάν περιμένει το τηλεφώνημα του Προέδρου Μπάιντεν…
Την ίδια ώρα η Τουρκία βλέπει ότι και στην Ευρώπη περιορίζεται ο κύκλος των υποστηρικτών της και είναι ανησυχητικά τα μηνύματα τόσο από τη Ρώμη, μετά τις δημόσιες τοποθετήσεις του Μάριο Ντράγκι, όσο και από το Βερολίνο, καθώς η αποχώρηση της κ. Μέρκελ, της πιο σθεναρής υποστηρίκτριας του Ερντογάν, και η ταυτόχρονη δημοσκοπική άνοδος των Πρασίνων, που έχουν σαφή θέση εναντίον του καθεστώτος Ερντογάν, θα καταστήσουν εξαιρετικά δύσκολη την αποστολή του να πέφτει διαρκώς στα μαλακά η Τουρκία.
Έχοντας έτσι προσδεθεί και εξαρτηθεί πλέον και οικονομικά και στρατιωτικά από τη Μόσχα, η Τουρκία και ο Ερντογάν αισθάνονται ευάλωτοι, καθώς ανά πάσα στιγμή ο Βλαντίμιρ Πούτιν μπορεί να τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια ενός καθεστώτος το οποίο ήδη αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα στο εσωτερικό. Η διαφθορά, όπως φάνηκε με την αδυναμία απαντήσεων για το πού πήγαν 128 δισ., τα οποία υποτίθεται χρησιμοποίησε ο γαμπρός του Ερντογάν και πρώην υπουργός Οικονομικών για να σώσει τη λίρα, η απόλυση της υπουργού Εμπορίου, που, όπως αποκαλύφθηκε, έπαιρνε με την εταιρεία της μπίζνες από το Τουρκικό Δημόσιο σε τιμές πάνω από τις κανονικές, η ολοένα και μεγαλύτερη καταπίεση σε αντιπολιτευόμενες φωνές και η οικονομική κρίση, λόγω και των επιλογών του Ερντογάν, δημιουργούν ένα εύφλεκτο σκηνικό. Πολύ περισσότερο όταν οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο κ. Ερντογάν, παρά τη σύμπραξη με τον εθνικιστή ηγέτη των «Γκρίζων Λύκων» Ντεβλέτ Μπαχτσελί, βρίσκεται πίσω από τους υποψήφιους που πιθανόν θα προτείνει η αντιπολίτευση…
Στην κατάσταση αυτή, η Τουρκία βλέπει συγχρόνως ότι απέναντί της πλέον –και με δική της ευθύνη, καθώς οι απειλές και οι προκλήσεις προκαλούν αντισυσπειρώσεις– δεν είναι μόνο η Ελλάδα και η Κύπρος. Τα σχήματα των τριμερών συνεργασιών έχουν πλέον διευρυνθεί και έχουν διαμορφώσει ένα ισχυρό πλαίσιο συμμαχιών, με αιχμή του δόρατος την Ανατολική Μεσόγειο αλλά και όλες τις περιοχές που η Τουρκία επιχειρεί να βάλει πόδι.
Στο πλαίσιο αυτών των συνεργασιών εμπλέκονται πλέον, εκτός της Ελλάδας και της Κύπρου, το Ισραήλ, η Αίγυπτος, η Ιορδανία, ο Λίβανος, η Παλαιστινιακή Αρχή, τα ΗΑΕ, η Σαουδική Αραβία, η Γαλλία και οι ΗΠΑ. Σκοπός αυτών των σχημάτων είναι κυρίως η συνεργασία σε όλους τους τομείς και στον τομέα της ενέργειας, με την ηλεκτρική διασύνδεση της Ευρώπης με την Ασία και την Αφρική, η ασφάλεια κρίσιμων θαλάσσιων οδών, η μετανάστευση κ.ά. Όμως κανείς δεν κρύβει ότι στο κεφάλαιο της ασφάλειας οι χώρες αυτές (με την εξαίρεση της Ιορδανίας και του Λιβάνου, που είναι, για ευνόητους λόγους, πιο ουδέτεροι) θέλουν να λειτουργήσουν αποτρεπτικά στην υλοποίηση της φιλοδοξίας του κ. Ερντογάν για ανάδειξη της Τουρκίας σε ηγεμονική περιφερειακή δύναμη. Και ορισμένες από τις χώρες αυτές βρίσκονται στο πλευρό της Ελλάδας, αντιλαμβανόμενες ότι αποτελεί τον κυματοθραύστη του τουρκικού επεκτατισμού.
Μέσα σε αυτό κλίμα είναι εντελώς λανθασμένη κάθε προσέγγιση που θα οδηγεί την Ελλάδα και την Κύπρο να δίνουν χείρα βοηθείας στην Τουρκία.
Η ξαφνική πρεμούρα που έπιασε την Αθήνα, να συζητά μετά το επεισόδιο της Άγκυρας για την επόμενη επίσκεψη Τσαβούσογλου στην Ελλάδα ή ακόμη και για συνάντηση Ερντογάν – Μητσοτάκη ή τον προγραμματισμό συναντήσεων για… ΜΟΕ, θα λειτουργήσει μόνο ως πιστοποιητικό καλής διαγωγής για την Τουρκία, το οποίο θα κουνάει σε λίγο μπροστά από τα πρόσωπα των Αμερικανών και των Ευρωπαίων, όταν η συζήτηση θα έρχεται στην επιβολή κυρώσεων ή στη διαμόρφωση μιας ενιαίας πολιτικής απέναντι στην Τουρκία…
Είδαμε μια καθυστερημένη αντίδραση για την προσπάθεια της Τουρκίας να παρενοχλήσει το γαλλικό ερευνητικό σκάφος, που έκανε έρευνες νόμιμα με άδεια από τις ελληνικές αρχές σε περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, νοτιοανατολικά της Κρήτης, με το επιχείρημα ότι πρόκειται περί τουρκικής υφαλοκρηπίδας βάσει του τουρκολιβυκού μνημονίου… Με καθυστέρηση μερικών ημερών έγινε ελληνικό διάβημα, χωρίς να γίνει όμως σαφές το περιεχόμενό του και αν η Αθήνα αρκέστηκε να δηλώσει ότι στην περιοχή αρμοδιότητα έκδοσης NAVTEX έχει η Ελλάδα, χωρίς αναφορά ότι στην περιοχή αυτή είναι ελληνική υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, όπως έχει ορισθεί με τη Συμφωνία Ελλάδας – Αιγύπτου.
Όμως η Αθήνα προχώρησε σε μία ακόμη κίνηση προς την Τουρκία και μάλιστα από τον ίδιο τον κ. Δένδια με συνέντευξή του σε μέσο της Σαουδικής Αραβίας.
Ο κ. Δένδιας λοιπόν διαβεβαίωσε την Τουρκία ότι η Ελλάδα «δεν πρόκειται να κάνει γεωτρήσεις», ότι προτιμά τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και αντί να αναζητήσει φυσικό αέριο και πετρέλαιο, ξοδεύοντας τεράστια ποσά και σε βάθος 10 – 20 χρόνων, προτιμά να αγοράσει φθηνά υδρογονάνθρακες από τη Σαουδική Αραβία.
Δεν έγινε γνωστό αν αυτή είναι η προσωπική γνώμη του κ. Δένδια ή αποτελεί κυβερνητική επιλογή και εάν αυτή η αποκήρυξη ερευνών αφορά και το Ιόνιο ή την περιοχή νοτιοδυτικά της Κρήτης, όπου έχουν ήδη εκδοθεί άδειες ερευνών σε μεγάλες εταιρείες…
Πάντως το μήνυμα προς την Τουρκία είναι ότι η Ελλάδα δεν θα επιχειρήσει τετελεσμένα με έρευνες στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου δεν υπάρχει συμφωνία οριοθέτησης με την Τουρκία, κάτι που δημιουργεί μόνιμα εντάσεις. Βεβαίως θα πρέπει να αποδειχθεί και αν η Τουρκία δημιουργεί όλα αυτά τα προβλήματα και τις προκλήσεις απλώς και μόνο για να αποσπάσει μερίδιο από τους πιθανούς υδρογονάνθρακες της περιοχής ή και για λόγους επίδειξης ισχύος και επιρροής σε μια κρίσιμη περιοχή…
Στη Γενεύη, σε λίγες ημέρες, Αθήνα και Λευκωσία έχουν την ευκαιρία να αφήσουν να αποκαλυφθεί το πραγματικό πρόσωπο και οι επιδιώξεις της Τουρκίας. Οι κ. Μητσοτάκης και Αναστασιάδης θα πρέπει να επιμείνουν μέχρι τέλους στη γραμμή που καθόρισαν στην τελευταία συνάντησή τους, καθώς οποιαδήποτε προσπάθεια του Αντόνιο Γκουτιέρες για αλλαγή ή «νέρωμα» του πλαισίου λύσης βάσει των ψηφισμάτων του ΣΑ του ΟΗΕ θα πρέπει να αποκρουσθεί αυτομάτως, ώστε να καταδειχθεί ότι είναι η κατοχική δύναμη που επιδιώκει τώρα να νομιμοποιήσει τα αποτελέσματα της εισβολής και κατοχής.
Κανένα «σωσίβιο», καμία χείρα βοηθείας στην Τουρκία λοιπόν…
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ