Μ. Κεφαλογιάννης στο “Π”: Η Ελλάδα δεν διαπραγματεύεται υπό το καθεστώς φόβου, απειλών και εκβιασμών

Του
ΜΑΝΩΛΗ Κ. ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ
Ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας

Η Ελλάδα δεν φοβάται να διαπραγματευτεί. Δεν διαπραγματεύεται, όμως, υπό καθεστώς φόβου. Δεν διαπραγματεύεται κάτω από απειλές και εκβιασμούς. Αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν όλοι. Φίλοι και αντίπαλοι.

Εμείς είμαστε υπέρ του διαλόγου. Πιστεύουμε στην ειρηνική επίλυση των διαφορών. Αλλά ο διάλογος πρέπει να εδράζεται στο Διεθνές Δίκαιο. Και οφείλουν όλα τα μέρη να προσέρχονται στον διάλογο σεβόμενα το Διεθνές Δίκαιο, τη Σύμβαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. Οφείλουν τα μέρη να σέβονται τις σχέσεις καλής γειτονίας. Να μην προβαίνουν σε μονομερείς προκλητικές και επιθετικές ενέργειες. Να μην είναι δύστροπα. Να μην είναι ταραξίες.

Η στάση της Τουρκίας σε όλα τα επίπεδα επιβαρύνει δραματικά τις προσπάθειες δημιουργίας κλίματος εμπιστοσύνης. Όχι μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, αλλά μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας. Γιατί η Τουρκία, αν και παραμένει σε καθεστώς υπό ένταξη χώρας, κάθε άλλο παρά συμμορφώνεται και κινείται σύμφωνα με τις αξίες και τις αρχές της Ευρώπης.

Σε όλες τις εκθέσεις προόδου της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας τα τελευταία χρόνια καταγράφονται και απερίφραστα καταδικάζονται όλες οι αδιανόητες τουρκικές ενέργειες και δηλώσεις που προσβάλλουν την Ευρώπη.

Η Τουρκία παραμένει μια χώρα που δεν σέβεται τις δημοκρατικές λειτουργίες, το κράτος δικαίου και τα ατομικά και θρησκευτικά δικαιώματα. Μια χώρα που διώκει και φυλακίζει τους πολιτικούς αντιπάλους του καθεστώτος Ερντογάν. Μια χώρα που ρέπει με ταχύτητα προς ένα ιδιότυπο ισλαμικό καθεστώς με αποκλειστική ευθύνη της πολιτικής της ηγεσίας. Τελευταίο παράδειγμα, η θλιβερή απόσυρσή της από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την αποτροπή της βίας κατά των γυναικών και των παιδιών.

Η Τουρκία παραμένει μια χώρα που δεν σέβεται τη Σύμβαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, η οποία έχει υπογραφεί και κυρωθεί από πάνω από 150 χώρες και έχει πλέον καταστεί εθιμικό δίκαιο. Επιπλέον, αποτελεί τμήμα του ευρωπαϊκού κεκτημένου καθώς έχει υπογραφεί και κυρωθεί και από την Ευρωπαϊκή Ένωσης ως πολιτικό οργανισμό. Σε πλήρη αναντιστοιχία με το Δίκαιο της Θάλασσας είναι το παράνομο και άκυρο τουρκολιβυκό μνημόνιο, το οποίο έχει καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο διότι παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων χωρών. Καθώς σε αυτήν την «απίθανη» οριοθέτηση αποκλειστικής οικονομικής ζώνης μεταξύ των δύο χωρών καταστρατηγείται το άρθρο 121 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, που σαφώς ορίζει ότι τα νησιά που διατηρούν οικονομική ζωή έχουν το ίδιο δικαίωμα σε ΑΟΖ όπως και οι ηπειρωτικές περιοχές, και δεν λαμβάνονται υπόψη τα νομικά κατοχυρωμένα διά του άρθρου 121 κυριαρχικά δικαιώματα και της Κρήτης και των Δωδεκανήσων.

Η Τουρκία παραμένει μια χώρα που δεν σέβεται την υπογραφή που έβαλε για το μεταναστευτικό πρόβλημα στη συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Συνεχίζει να κάνει τα στραβά μάτια στους παράνομους διακινητές, να βοηθά και πολλές φορές να συνοδεύει τις βάρκες μεταναστών που επιχειρούν να προσεγγίσουν τα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Δεν αποδέχεται, καταστρατηγώντας τη συμφωνία, την επαναπροώθηση μεταναστών που δεν δικαιούνται άσυλο. Ενώ όλοι θυμούνται την προσπάθεια εργαλειοποίησης των μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη μέσω της χώρας μας, που λόγω των ενεργειών της Ελλάδος ευτυχώς απέτυχε, τον περασμένο Φεβρουάριο και Μάρτιο με τα γεγονότα του Έβρου.

Η Τουρκία παραμένει μια χώρα που δεν σέβεται το Διεθνές Δίκαιο. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, με συνεχείς δηλώσεις, επιχειρεί να βάλει στο τραπέζι την αναθεώρηση της Διεθνούς Συνθήκης της Λωζάννης, που ρητά αναφέρει ότι η ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινούπολης είναι ελληνική εθνική μειονότητα και η μειονότητα της Θράκης είναι θρησκευτική και χαρακτηρίζεται μουσουλμανική μειονότητα. Την πιο ηχηρή απάντηση προς την τουρκική ηγεσία είχε δώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με την υιοθέτηση, με ευρεία πλειοψηφία, τροπολογίας που είχα καταθέσει και είχε καταστήσει κοινοτικό κεκτημένο τη Συνθήκη της Λωζάννης.

Η Τουρκία παραμένει μια χώρα που δεν σέβεται τις σχέσεις καλής γειτονίας. Οι συνεχείς παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου και των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, οι παράνομες έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και οι παράνομες γεωτρήσεις εντός της κυπριακής ΑΟΖ, η απαράδεκτη «απειλή πολέμου» εφόσον η Ελλάδα ασκήσει το αναφαίρετο δικαίωμα της επέκτασης των χωρικών της υδάτων από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια (άρθρο 3, Δίκαιο της Θάλασσας) αντίκεινται στον Καταστατικό Χάρτη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, αλλά κυρίως δεν συνάδουν με τις σχέσεις καλής γειτονίας και δεν οδηγούν στην προώθησή τους.

Η Ελλάδα δεν είναι δύστροπο κράτος, δεν είναι κράτος-ταραξίας. Η Ελλάδα είναι υπέρ του διαλόγου που θα εδράζεται στο Διεθνές Δίκαιο.

Δεν φοβάται να διαπραγματευτεί. Δεν διαπραγματεύεται όμως υπό το καθεστώς φόβου, απειλών και εκβιασμών.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ