ΠΡΟΣΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ
Συγγραφέας
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΛΥΡΑΚΗΣ
Στην Κρήτη, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, η Ναταλία Παπαδερού εργάζεται στο γραφείο του Γερμανού στρατηγού Μπρόιερ, ο οποίος εκτιμά ιδιαίτερα το ότι η κοπέλα μιλά άπταιστα τη γλώσσα του και συμπαθεί την πατρίδα του, χωρίς να υποψιάζεται ότι τόσο η ίδια όσο κι ο αρραβωνιαστικός της ο Κωνσταντίνος είναι οργανωμένοι στην Αντίσταση.
Την ίδια εποχή ο Πάτρικ Λη Φέρμορ και ο Στάνλεϊ Μος, επικεφαλής πολυμελούς ομάδας Κρητών, σχεδιάζουν την απαγωγή του Γερμανού στρατηγού Μίλερ. Άξαφνα η αντιστασιακή δράση της Ναταλίας και του Κωνσταντίνου αποκαλύπτεται κι οι δυο νέοι καταφεύγουν στα βουνά των Ανωγείων καταδιωκόμενοι από τον Μπρόιερ. Ωστόσο ο Γερμανός θα βρεθεί με σοβαρότερα προβλήματα, επειδή ο Λη Φέρμορ και ο Στάνλεϊ Μος καταφέρνουν τελικά να απαγάγουν τον στρατηγό Κράιπε, αντικαταστάτη του Μίλερ.
Όσο ο καιρός περνά, ενισχύεται η βεβαιότητα της Ναταλίας ότι ο κόσμος μεταμορφώνεται γρήγορα κι ότι ολόκληρος ο ουρανός μετατρέπεται σε ένα αστραφτερό μωσαϊκό από άστρα…
Απόσπασμα βιβλίου
Οι αστραπές χόρευαν στον ουρανό, φωτίζοντας τις σταγόνες της βροχής, κάνοντάς τες να μοιάζουν με πετράδια ριγμένα σε μαύρο βελούδο.
Όρθια πίσω από το τζάμι της μπαλκονόπορτάς της στη Νέα Χώρα στα Χανιά, η Ναταλία παρακολουθούσε τη βροχή που εξακολουθούσε να πέφτει, κι οι αργές, ρυθμικές σταγόνες της κάθε άλλο παρά συγχρονισμένες ήταν με τον στακάτο, ακατάστατο ρυθμό της καρδιάς της. Τα άφυλλα δέντρα, που τέντωναν σαν σκελετικά δάχτυλα τα κλαριά τους, λούζονταν με βρόχινες σταγόνες, ελευθερωμένες από τον αέρα. Το κακό εμφανίζεται πάντοτε στις αποχρώσεις του γκρίζου, δεν είναι ποτέ άσπρο ή μαύρο, έλεγε μέσα της, αλλά, έτσι κι αλλιώς, το ταξίδι που είχε να κάνει αύριο στα Ανώγεια ήταν απρόβλεπτο, και στο παιχνίδι του απρόβλεπτου εκείνη νικούσε πάντα.
Η Ναταλία μιλούσε άπταιστα τη γερμανική γλώσσα και αυτό είχε συντελέσει στο να αρχίσει να εργάζεται ως δακτυλογράφος στη γερμανική διοίκηση στα Χανιά. Ήταν ήδη οργανωμένη στην αντίσταση και η φύση την είχε προικίσει με σθένος και αποφασιστικότητα, αλλά ακόμα και η ίδια αναγνώριζε ότι αυτά ακριβώς τα στοιχεία του χαρακτήρα της ευθύνονταν μερικές φορές για το απρόβλεπτο των ενεργειών της. Η ίδια παραδεχόταν ότι γυναίκες με το θάρρος της γνώμης τους, όπως αυτή, ήταν πολλές φορές επικίνδυνες. Τους άντρες, με εξαίρεση τις γενετήσιες ορμές τους, τους κυβερνούσε η λογική. Αλλά τις γυναίκες τις διαφέντευε το συναίσθημα και, όπως η ίδια πίστευε, όλες οι αποφάσεις τους βασίζονταν εκεί. Ένα χαμόγελο μισάνοιξε τα χείλη της σ’ αυτές τις σκέψεις. Η ίδια, από τότε που ήταν μικρή, ήξερε να κρατάει κρυμμένα τα μυστικά της. Αλλά, έλεγε μέσα της, τα μυστικά είναι σαν τα θαμμένα στο χιόνι λουλούδια: κάποτε υψώνουν το ανάστημά τους και ανοίγουν τον δρόμο προς το φως!
Όρθια πάντα πίσω από την τζαμόπορτα, η Ναταλία αισθανόταν τα ερωτήματα γι’ αυτό που θα έκανε αύριο να στοιβάζονται στο μυαλό της σαν τούβλα, που ύψωναν γύρω της έναν αδιαπέραστο τοίχο στον οποίο εγκλωβίζονταν οι σκέψεις της. Όσο περνούσε η ώρα, η κοπέλα έχανε την αίσθηση του χρόνου, που τώρα ήταν εναντίον της.
Το κουδούνισμα του τηλεφώνου την απέσπασε από τους λογισμούς της.
Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν ο Κωνσταντίνος Παρασχάκης, ο αρραβωνιαστικός της. Ο Κωνσταντίνος ήταν μοναχογιός πλούσιας οικογένειας, πολιτικός μηχανικός, που όταν ξέσπασε ο πόλεμος εργαζόταν στο γραφείο του πατέρα του. Το διώροφο σπίτι τους ήταν στην οδό Μπόλαρη και από τις πρώτες μέρες της Κατοχής ένας Γερμανός ταγματάρχης έκανε επίταξη ενός δωματίου. Ο Κωνσταντίνος και οι γονείς του μιλούσαν τη γερμανική γλώσσα, έχοντας σπουδάσει στο Βερολίνο, και αυτό συνετέλεσε στο να διατηρούν πολύ καλές σχέσεις με τον Γερμανό αξιωματικό, ο οποίος κρατούσε άψογη στάση απέναντί τους, χωρίς να του περνάει η παραμικρή υποψία ότι ο Κωνσταντίνος ήταν ήδη οργανωμένος στην αντίσταση, κάτι που επίσης ο νεαρός μηχανικός είχε κρατήσει κρυφό από τους γονείς του…
Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΛΥΡΑΚΗΣ γεννήθηκε στα Σφακιά της Κρήτης. Τέλειωσε τη Στρατιωτική Ιατρική και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, του οποίου είναι διδάκτωρ. Πήρε την ειδικότητα του χειρουργού και στη συνέχεια εξειδικεύτηκε στη χειρουργική των αγγείων στο νοσοκομείο Hammersmith του Λονδίνου. Σήμερα εργάζεται ως χειρουργός στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Έχει δημοσιεύσει ογδόντα τρεις επιστημονικές εργασίες σε ελληνικά και ξένα ιατρικά περιοδικά, έχει κάνει δεκάδες ανακοινώσεις σε ιατρικά συνέδρια και έχει πάρει μέρος στη διοργάνωση πολλών συνεδρίων. Είναι μέλος της Ελληνικής Χειρουργικής Εταιρείας, της Χειρουργικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδος, της Ιατρικής Εταιρείας Θεσσαλονίκης, της Εταιρείας Ιατρών Λογοτεχνών και της Εταιρείας Συγγραφέων Βορείου Ελλάδος, ενώ έχει διατελέσει μέλος του Διεθνούς Κολεγίου των Χειρουργών. Στα μαθητικά του χρόνια ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με τη δημοσιογραφία στα Χανιά και είχε γράψει δύο θεατρικά έργα που παίχτηκαν σε μαθητικές παραστάσεις. Ακόμη ένα θεατρικό έργο έγραψε όταν ήταν φοιτητής, το οποίο παίχτηκε από φοιτητές κατά τη διάρκεια της φοιτητικής εβδομάδας.
Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν 20 βιβλία του.
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Κατηγορία: Ελληνική λογοτεχνία, Ιστορικό Μυθιστόρημα
ISBN 978-618-01-3783-5
ISBN e-book 978-618-01-3784-2