Ελευθέριος Οικονόμου στο “Π”: Η Αστυνομία είναι καθεστωτικά δημοκρατική

Του
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
Υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη

Η Αστυνομία δεν κάνει πολιτική. Η Αστυνομία δεν έχει ιδεολογική ταυτότητα που να ταυτίζεται ή να συμπλέει με κάποιο κοινοβουλευτικό κόμμα. Η Αστυνομία δεν είναι με λίγα λόγια δεξιά, αριστερή ή κεντρώα. Είναι μια θεσμική και παγίως καθεστωτική οντότητα, που καθορίζεται από την ίδια τη λειτουργία του κράτους, στον πυρήνα του οποίου βρίσκεται.

Οι συχνές και εύκολες καταγγελίες από κόμματα της Αριστεράς ή σχηματισμούς του χώρου αυτού, εντός και εκτός Βουλής, για αστυνομική αυθαιρεσία και αυταρχισμό με «εντολές άνωθεν» αποτελούν αναχρονισμό. Δεν αρμόζουν ούτε στη λειτουργία της ώριμης, ευρωπαϊκού χαρακτήρα Ελληνικής Δημοκρατίας, ούτε στη θεσμική επάρκεια που χαρακτηρίζει την Ελληνική Αστυνομία. Αξιοποιώντας την ευκαιρία που μου δίδεται, να φιλοξενηθεί άρθρο μου στην αξιότιμη εφημερίδα σας, δράττομαι της ευκαιρίας να επιχειρήσω από την πλευρά μου την αποκατάσταση της τάξης των πραγμάτων. Η αριστερά στον πολιτικό της λόγο συνηθίζει, με πολιτικούς ή ιδεολογικούς της πρωταγωνιστές, να μιλάει για το αυταρχικό κράτος του Μεσοπολέμου ή μεταπολεμικά.

Στην πρώτη γραμμή αυτής της προσέγγισης υπάρχουν απαξιωτικές ή επιπόλαιες αναφορές για τη στάση της τότε Αστυνομίας. Αγνοείται η πραγματικότητα. Η Αριστερά τότε βρισκόταν εκτός νόμου και είχε σαφή στόχο, ακόμη και από τα δικά της ντοκουμέντα και ιστορικές μαρτυρίες των πρωταγωνιστών της, την αποσταθεροποίηση, τη δολιοφθορά και τη δημιουργία δεδομένων απέναντι στα συντάγματα και τις νομοθεσίες της εποχής. Η Αστυνομία, σε αντίθεση με τους πυρήνες της αριστερής «ανταρσίας», δεν ασκούσε πολιτική. Εκτελούσε την αποστολή της στη βάση των εντολών των τότε κυβερνήσεων και της κοσμοθεωρίας που διέκρινε στην ιστορική εκείνη συγκυρία το νομικό και θεσμικό πλαίσιο της χώρας. Με άλλα λόγια, η Αστυνομία ως θεσμός και ως δομή είναι, σε κάθε περίπτωση, καθεστωτική.

Ακόμη και σήμερα, μισό περίπου αιώνα μετά τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ, με κόμμα προερχόμενο από την Αριστερά, τον ΣΥΡΙΖΑ, να έχει ασκήσει χωρίς προβλήματα τη διακυβέρνηση της χώρας, αναλαμβάνοντας και παραδίδοντας με άψογη εκλογική διαδικασία την εξουσία, υπάρχουν πολλοί που δεν αντιστέκονται στον πειρασμό να προχωρούν σε απολύτως αβάσιμες προσομοιώσεις της παρουσίας της Ελληνικής Αστυνομίας με δικτατορίες και καθεστώτα της Λατινικής Αμερικής του παρελθόντος ή ασιατικές δεσποτείες. Συστήματα εξουσίας που καμιά σχέση δεν μπορούν να έχουν με την Ελλάδα του παρόντος. Μιας χώρας της Ευρώπης, που έχει υπογράψει και εφαρμόζει όλες τις διεθνείς συμβάσεις περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με Σύνταγμα και νομικό σύστημα από τα πλέον φιλελεύθερα της δυτικής κοσμοαντίληψης.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να απαντηθούν και κάποιοι ισχυρισμοί πολιτικών ομάδων, σύμφωνα με τους οποίους η στάση της Αστυνομίας εξαρτάται από τις ιδεολογικοπολιτικές τοποθετήσεις αστυνομικών. Σημειώνω ότι αυτό είναι γενικό λάθος: Πρώτον, γιατί ο κοινοβουλευτισμός δεν θέτει ποιοτικά κριτήρια στην ψήφο των πολιτών, άρα και των αστυνομικών, ούτε επιτρέπει φυσικά πιστοποιητικά φρονημάτων. Δεύτερον και πολύ σπουδαίο, η Αστυνομία δεν διοικείται ή δρα στη βάση μεμονωμένων αξιολογήσεων ή συμπεριφορών. Διακρίνεται από πολύ ισχυρή και αυστηρή δομή και τιμωρούνται όχι μόνο από τους δικαστές αλλά και το διοικητικό πειθαρχικό της σύστημα οι έκνομες, σε σχέση με την ορθή εφαρμογή των δημοκρατικών κανόνων αλλά και της αναλογικότητας, ατομικές συμπεριφορές αστυνομικών εν ώρα υπηρεσίας.

Κλείνοντας την προσέγγισή μου αυτή θα ήθελα να σημειώσω, ως πρώην αξιωματικός της Αστυνομίας –που είχε την τιμή να υπηρετήσει μέχρι και τον βαθμό του Αρχηγού του Σώματος–, παρά τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα από κάποιες πολιτικές ομάδες, ότι η Ελληνική Αστυνομία δεν χρησιμοποιεί εξόχως βίαια μέσα στις επιχειρήσεις αποκατάστασης της τάξης. Σε σύγκριση μάλιστα και με άλλες ευρωπαϊκές αστυνομίες. Για παράδειγμα, στην Ελλάδα δεν χρησιμοποιούμε άλογα, σκύλους, σφαίρες από καουτσούκ και άλλα τέτοια μέσα καταστολής.

Επιπλέον, στην εποχή μας, όπου νέες απειλές και εγκληματικές ενέργειες, αυτές που προέρχονται από την τεχνολογία και τη χρήση του διαδικτύου, προστίθενται στις παλαιότερες (τρομοκρατία, οργανωμένο έγκλημα, ναρκωτικά κ.λπ.), τα κόμματα του Κοινοβουλίου και οι πολιτικές ομάδες είναι σημαντικό να στηρίξουν τη σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτών και Αστυνομίας και όχι να τη ναρκοθετούν, στον βωμό πρόσκαιρων πολιτικών και κομματικών εντυπώσεων.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ