Θρακιώτικα: Αχ, αυτός ο Μέτερνιχ…

Θρακιώτικα: Αχ, αυτός ο Μέτερνιχ…

Δηλαδή, τι άλλο θέλει αυτή η χώρα για να καταλάβει πως η Ιστορία πατάει στα προηγούμενα για να δείξει τα επόμενα;

Κατ’ αρχάς, ανήμερα της επετείου για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, ο Μπορέλ βάζει τη Σύνοδο Κορυφής και προφανώς η ελληνική ηγεσία το είδε ως καλό σημάδι. Έχοντας υπ’ όψιν της (να φανταστώ) ότι το κλίμα (οι δημόσιες σχέσεις, δηλαδή) θα είναι φιλικό. Αλλά ακόμα κι αν το πίστευε, θα έπρεπε να ζητήσει τη μετάθεσή της μία μέρα μετά. Αν, δηλαδή, μπορεί να καταλάβει τη σημασία του να δίνεις… σημασία σε ένα σημείο κάθε φορά.

Γιατί, όταν ένα έθνος θεωρεί ότι αυτό που τιμά είναι εμβληματικό, είναι πολύ σημαντικό, τότε δεν έχει περιθώρια για περισσότερα. Αν, δηλαδή, αισθάνεται κανείς ότι αυτή η Επανάσταση άλλαξε τα πάντα, τότε τι δουλειά έχουν τα δύο καρπούζια σε μία μασχάλη; Αν και σε κανονικές συνθήκες θα ήταν τουλάχιστον άστοχη μια τέτοια κίνηση…
Εκτός κι αν δεν είναι εμβληματική, δεν έχει και τόσο σημασία – τέλος πάντων, αποτελεί «προϊόν» της Γαλλικής ή της Αμερικανικής Επανάστασης. Γιατί όλα αυτά και τα έχουμε ακούσει και τα έχουν πει.

Το κύριο θέμα της Συνόδου είναι οι απειλές της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα και οι κυρώσεις που… δεν θα ληφθούν από τις Βρυξέλλες. Γιατί η Γερμανία κρατάει γερά –από πάντα– και δεν φαίνεται διόλου διατεθειμένη να τα σπάσει με τον… ιστορικό συνέταιρο.
Γι’ αυτό και το αναγκαστικό… λουστράρισμα. Επί του προσχεδίου. Το οποίο «βελτιώνεται ως προς τις λεκτικές του διατυπώσεις στα σημεία που έχουν ιδιαίτερη σημασία για την Κύπρο, όπως η αναφορά στην Τελωνειακή Ένωση, το Μεταναστευτικό αλλά και το Κυπριακό».
Μερεμέτια, δηλαδή, για να μη φαίνεται… η κατάσταση του τοίχου (που όλοι ξέρουμε ποια είναι).

Κι έτσι όπως τους βλέπεις όλους (και εμάς), νιώθεις πως τίποτα δεν έχει αλλάξει από την εποχή της Ιεράς Συμμαχίας και τον Μέτερνιχ, που δεν είχε πάρει καθόλου καλά από την αρχή την προοπτική μιας Ελληνικής Επανάστασης.
Τόσο πολύ μάλιστα, που είχε πει απερίφραστα πως θα έπρεπε κάθε προσπάθεια να καταπνιγεί στο αίμα…
Αλλά, κανονικά, δεν θα έπρεπε τότε να το έχουμε πάρει… προσωπικά. Αυτή ήταν η επωδός της Συμμαχίας για κάθε επαναστατική προσπάθεια μετά τους Ναπολεόντειους Πολέμους…
Ελλάδα και Κύπρος εμφανίστηκαν, στα σύγχρονα χρόνια, ικανοποιημένες –φανταστείτε πώς ήταν το πρώτο προσχέδιο–, ενώ ο κ. Μπορέλ σπεύδει να επισημάνει (για να έχει και τα νώτα του καλυμμένα) ότι η κατάσταση είναι εύθραυστη…

Και είναι εύθραυστη, παρά τις θετικές εξελίξεις από την πλευρά της Τουρκίας, όπως επισημαίνει.
Δηλαδή, τέτοιο ψιλό γαζί, ούτε η Ιστορία…

Μια άλλη πραγματικότητα

Αλλά… «θετικές εξελίξεις» για ποιον. Όχι, αυτό θα έπρεπε να το διευκρινίσει ο κ. Μπορέλ…
Διότι την προηγούμενη της 25ης Μαρτίου ο Ερντογάν είχε τηλεδιάσκεψη με τη Μέρκελ… Και σε αυτήν την τηλεσυζήτηση ο τούρκος Πρόεδρος ανέφερε πως πρέπει να καταβληθεί προσπάθεια ώστε οι σχέσεις Τουρκίας – ΕΕ να μη διαταράσσονται από τις χώρες που δεν θέλουν να κατανοήσουν την αξία τους και εξέφρασε την προσδοκία πως η έκθεση που θα παρουσιαστεί στη Σύνοδο της ΕΕ θα είναι στην κατεύθυνση της θετικής ατζέντας και θα αντανακλά με αντικειμενικό και εποικοδομητικό τρόπο προτάσεις σχετικά με το μέλλον των σχέσεων Τουρκίας – ΕΕ.
Κι έτσι όπως πήρε φόρα, υπογράμμισε ότι θα πρέπει με συνολικό τρόπο να εξεταστούν πτυχές όπως η επικαιροποίηση της συμφωνίας της 18ης Μαρτίου, οι εργασίες για την απελευθέρωση από τη βίζα αλλά και η επικαιροποίηση της Τελωνειακής Ένωσης και το άνοιγμα νέων κεφαλαίων διαπραγμάτευσης.
Επίσης ανέφερε πως η Τουρκία με αποφασιστικότητα έχει δείξει πως σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο… δεν υποστηρίζει την ένταση αλλά τη συνεργασία. Και πως, για να συνεχιστεί με αποτελεσματικό τρόπο ο διάλογος, θα πρέπει να ενθαρρυνθεί σε αυτό και η Ελλάδα…
Δηλαδή, δεν ζητάει και πολλά: Βίζα, να μπει στην ΕΕ και να σφίξουν οι εταίροι τα λουριά στην Ελλάδα…
Πολύ εύκολα γίνονται όλα αυτά…

Η πραγματικότητα

«200 χρόνια και τίποτα δεν θυμίζει την ελευθερία που οραματίστηκε ο Κολοκοτρώνης, ο Μπότσαρης, η Μπουμπουλίνα και τόσοι άλλοι. Ας σωπάσουν οι προσκυνημένοι και ας βροντοφωνάξουν οι γενναίοι ότι θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία. Έλληνες, όπου κι αν βρίσκεστε, μην επαναπαύεστε. 200 χρόνια και ο αγώνας συνεχίζεται. Καλή Λευτεριά», τόνισε νεαρή κοπέλα από την Κύπρο στη συγκέ­ντρωση πολιτών στο Ηρώο Κομοτηνής για τον εορτασμό της επετείου της Εθνικής Παλιγγενεσίας.
Όχι, ποιος θα το φανταζόταν ότι στην επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση του ’21 θα έπρεπε οι άνθρωποι να οργανώνονται για να τιμούν την Ιστορία τους…

Έλλη Μητακίδου

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτο: wikipedia.org


Σχολιάστε εδώ