Κ. Σκανδαλίδης: Ναι στην προανακριτική για να μην υπάρχει καμία σκιά

Υπέρ της σύστασης Προανακριτικής Επιτροπής που θα διερευνήσει τα στοιχεία που υπάρχουν κατά του πρώην υπουργού Νίκου Παπά για την υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών την περίοδο 2015- 2016, τάχθηκε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΙΝΑΛ, Κώστας Σκανδαλίδης τονίζοντας ότι στόχος του κόμματος του δεν είναι να ενοχοποιήσει κανέναν αλλά να ριχτεί άπλετο φως και να μην μείνει καμία σκιά.

«Η θέση μας είναι προφανής και χωρίς προκατάληψη για αυτήν την υπόθεση. Όλα στο φως, χωρίς καμία καχυποψία στη δικαιοσύνη, με σεβασμό στις αποφάσεις της αλλά και σεβασμό στα δικαιώματα του ελεγχόμενου», τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Σκανδαλίδης.

Ακολουθεί η ομιλία του κ. Σκανδαλίδη

«Είναι πραγματικά αρκετά άβολο και δύσκολο να διαδέχεται κάποιος στο Βήμα έναν συνάδελφο για τον οποίο σήμερα η Βουλή πρόκειται να αποφασίσει για το αν θα συστήσει προανακριτική επιτροπή.
Κύριε Παππά, η σημερινή συζήτηση δεν έχει σκοπό να κρίνει γενικά την πολιτική σας. Υπάρχουν άλλες διαδικασίες και υπάρχουν άλλες θεσμικές λειτουργίες στις οποίες κρίνονται οι πολιτικές. Δεν κρίνει την πολιτική σας συγκριτικά με άλλες περιόδους. Η Βουλή δεν στοιχειοθετεί καν κατηγορητήριο. Υπάρχει ένας δρόμος της αλήθειας και της γενναιότητας. Από τη στιγμή που κάποιος πιστεύει στην απόλυτη αθωότητά του και έχει και τα στοιχεία που ο ίδιος επικαλείται, να αφήσει να ανοίξει ο δρόμος της διαλεύκανσης, ούτως ώστε να μην υπάρξει καμία σκιά στην πορεία του. Είχατε αυτή τη δυνατότητα. Πολλά στελέχη από τη δική μας παράταξη το έκαναν επανειλημμένα σε πολύ σοβαρές υποθέσεις και με πίστη ότι μπορούν στο τέλος να αθωωθούν και να φύγει η σκιά από πάνω τους. Υπάρχει μια σημαντική, σταθερή και πάγια θέση εδώ και χρόνια από μας, ότι οτιδήποτε βγαίνει στο φως της δημοσιότητας, που θίγει την τιμή και την υπόληψη του πολιτικού κόσμου, πρέπει να παίρνει το δρόμο της Δικαιοσύνης, ούτως ώστε να προστατεύεται ο πολιτικός κόσμος και οι παρατάξεις. Επαναλαμβάνω: Η Βουλή δεν στοιχειοθετεί κατηγορητήριο. Δεν παίρνουμε εδώ απόφαση να καταδικάσουμε κανέναν συνάδελφο και πολύ περισσότερο καμία παράταξη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σημερινή συζήτηση έχει δύο στόχους και έναν συμπληρωματικό. Ο πρώτος είναι να διευκολύνει την ανεμπόδιστη διερεύνηση και διαλεύκανση μιας υπόθεσης που από τη γέννησή της και τη διαδικασία διεκπεραίωσής της γεννούσε προφανή ερωτηματικά και υποψίες. Θέλω να ανατρέξετε σε όλα τα γεγονότα εκείνης της εποχής.
Ο δεύτερος είναι να αξιοποιήσει την ευκαιρία για να αναδείξει την αναγκαιότητα τήρησης της συνταγματικής τάξης στον κρίσιμο χώρο της ενημέρωσης, κρίσιμο για την ίδια τη Δημοκρατία και την πορεία μας και από εδώ και πέρα.
Ο τρίτος είναι να θέσει επί τάπητος για άλλη μια φορά -για πολλοστή φορά, θα έλεγα- την ανάγκη για τις δικές της αλλαγές στον τρόπο άσκησης της εξουσίας, χωρίς εξαρτήσεις, χωρίς συναλλαγές, με φως, διαφάνεια και λογοδοσία, με περισσότερη και βαθύτερη δημοκρατία.
Γι’ αυτή καθαυτή την υπόθεση, η θέση μας είναι προφανής και έχει επανειλημμένα διατυπωθεί με ενάργεια και χωρίς προκατάληψη σε μια σειρά από ζητήματα. Είμαστε η παράταξη που θωρακίσαμε τη Δημοκρατία με όλους τους θεσμούς διαφάνειας και η θέση μας είναι απλή: Όλα στο φως, κάθε υποψία στη Δικαιοσύνη, σεβασμός στις αποφάσεις της, δικαίωμα κρίσης, αλλά και υπεράσπισης για κάθε ενεχόμενο -με ή χωρίς εισαγωγικά- πολύ περισσότερο, όταν σε αυτή την υπόθεση, στον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες υπήρχε το αμείλικτο ερώτημα για τις καθημερινές αποκαλύψεις τότε και μεθοδεύσεις που έβλεπαν το φως της δημοσιότητας «υπάρχει εισαγγελέας σε αυτόν τον τόπο;». Αναρωτιόμασταν όταν ο συνέταιρος στην κυβέρνηση δημοσίως διατρανώνει ότι ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας διακινεί μαύρο χρήμα, υπάρχει εισαγγελέας σε αυτόν τον τόπο; Όταν τα βοσκοτόπια βαπτίζονται θέρετρα με προκλητικά υπερτιμημένη αξία, υπάρχει εισαγγελέας σε αυτόν τον τόπο; Όταν η Επιτροπή Διαγωνισμού όφειλε να ζητήσει πρόσθετα δικαιολογητικά σε αναγνωρισμένες τράπεζες, υπάρχει εισαγγελέας σε αυτόν τον τόπο; Όταν η Τράπεζα Αττικής παραχωρούσε δάνεια με υπέρβαση του πιστωτικού ορίου υπάρχει εισαγγελέας σε αυτόν τον τόπο;
Τώρα εγείρονται ερωτήματα. Ο φάκελος ήρθε στη Βουλή. Οι αναφορές για τον Νίκο Παππά γίνονται από τον επιχειρηματία και δεν επιβεβαιώνονται από τον αντίδικό του. Για τις αποδείξεις εμφανίζονται αντίγραφα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας που χρήζουν πραγματικής και εξονυχιστικής διερεύνησης.
Για να παρακολουθήσουμε τη διαδρομή των 3 εκατομμυρίων, διαβάσαμε αναγνώσματα και αναγνώσματα που οδηγούσαν σε σκοτεινούς διαδρόμους και δρόμους. Και το άχθος; Ένας νόμος που κρίθηκε αντισυνταγματικός και ευτέλισε κάθε προσπάθεια που εκείνη την εποχή προσπαθούσε να ανεβάσει το επίπεδο του Κοινοβουλίου.
Σε ποιο κλίμα, κύριοι συνάδελφοι, γίνεται η σημερινή συνάντηση; Σε κλίμα που το χαρακτηρίζει ξανά η ένταση και που, δυστυχώς πρυτανεύει ο συμψηφισμός και ο αντιπερισπασμός: «Εσείς τα κάνατε έτσι, εμείς τα κάναμε αλλιώς. Εμείς τα κάναμε αλλιώς, εσείς τα κάνατε διαφορετικά».
Η αίσθηση της συλλογικής ευθύνης και της ατομικής πράξης που φέρνει μια ιδέα η συλλήβδην κατηγοριοποίηση των συλλογικών υποκειμένων των παρατάξεων των κομμάτων είναι το περιβόητο ηθικό πλεονέκτημα που εξανεμίστηκε μέσα από τον εκφυλισμό της διαδικασίας επιλογής των καναλαρχών. Και είναι αυτό που ζήσαμε εκείνη την εποχή και ντρεπόμαστε γι’ αυτή τη διαδικασία που έβλεπαν τα μάτια μας και άκουγαν τα αυτιά μας. Και είναι ακριβώς το ότι η ελληνική πολιτική ζωή, το πολιτικό σύστημα έχει προχωρήσει όλα αυτά τα χρόνια κυρίως στο να προσπαθήσει να αναδείξει την έννοια της συλλογικής ευθύνης, που δεν είναι μια δημοκρατική έννοια, για ατομικές πράξεις που πρέπει να αντιμετωπίζονται, να ελέγχονται και να αποδίδονται οι συγκεκριμένες ευθύνες.
Εδώ και πολλά χρόνια ζούμε μια καθημερινή προσπάθεια, τον έλεγχο των μέσων μαζικής ενημέρωσης, η κατευθυνόμενη ενημέρωση, η μετατροπή των μέσων σε ιμάντα προπαγάνδας της εξουσίας.
Δυστυχώς, κύριοι συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ, που λείπετε απ’ αυτή την Αίθουσα τώρα, με τον λαϊκισμό σας και τον τυχοδιωκτισμό σας και την εισβολή που επιχειρήσατε στο κράτος και την εξουσία, ουσιαστικά πιστέψατε ότι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και να ιδιοποιηθείτε μηχανισμούς που έχουν γνωστή καταγωγή και πολύχρονη συγκρότηση και αμαυρώσατε κάθε προσδοκία για την επικράτηση των προοδευτικών ιδεών, ασκώντας την εξουσία.
Δυστυχώς, δεν σας δίδαξε η ιστορία των σκευωρών του 1989. Επιχειρήσατε να την αντιγράψετε, αλλά δεν προστατεύσατε τους εαυτούς σας με την υπόθεση της NOVARTIS. Και είναι αυτή η αίσθηση της κατάληψης της εξουσίας ακριβώς εκείνο που γρήγορα απομυθοποίησε τον προοδευτικό της χαρακτήρα.
Όμως, υπάρχει και από την άλλη μεριά, η σημερινή κυβερνώσα παράταξη, όπου με κανέναν τρόπο η θέση μας γι’ αυτή τη διαδικασία και αυτή τη διαδρομή δεν την αθωώνει από τη δική της συγκεκριμένη πολιτική, πέρα από τους μηχανισμούς που ιστορικά, παραδοσιακά είχε συγκροτήσει, ακόμα και τον σημερινό έμπειρο και εξευγενισμένο τρόπο που επιβάλλει ένα καταθλιπτικό καθεστώς στην ενημέρωση και την πληροφόρηση, πληγώνει τη Δημοκρατία, πληγώνει την πραγματική δυνατότητα ενημέρωσης των Ελλήνων πολιτών. Δεν τους αφήνει να αποκτήσουν συναίσθηση των πραγμάτων.
Ο τρόπος που προβάλλεται σήμερα η ενημέρωση και η πληροφόρηση από τα συστημικά μέσα ενημέρωσης είναι ένας τρόπος καταθλιπτικός, ένας τρόπος καθοδηγούμενος, ένας τρόπος που δεν αφήνει τον Έλληνα πολίτη να διακρίνει. Και όταν βρίσκονται τα αντισυστημικά μέσα, το διαδίκτυο, να αποκαλύπτουν γεγονότα, δείχνουν πολύ καθαρά ότι και αυτή η πολιτική του οργανωτικού οικονομικού ελέγχου των μέσων είναι μια πολιτική κοντόφθαλμη, στενόκαρδη και δεν οδηγεί πουθενά. Διότι αργά ή γρήγορα αποκαλύπτεται πια στην εποχή της επικοινωνίας και της τεχνολογίας ότι τα γεγονότα δεν σταματούν πουθενά, δεν κρύβονται πίσω από παραβάν, δεν κρύβονται πίσω από συνομολογήσεις οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων, δεν κρύβονται πίσω από συνασπισμούς εξουσίας, δεν κρύβονται πίσω από μηχανισμούς παρακρατικούς και διοικητικούς, που έχουν σχέση με τη Δικαιοσύνη ή με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Δεν μπορούν να κρυφτούν πίσω από τα στεγανά εξουσιαστικών δομών που σήμερα αποκαλύπτονται σε όλη τους τη μεγαλοπρέπεια.
Αντί να έρθουμε εδώ και να μιλήσουμε όλοι μαζί για το πρόβλημα της Δημοκρατίας, αντί να έρθουμε εδώ και να μιλήσουμε για τη θωράκιση του πολιτικού συστήματος, δεν μας ενδιαφέρει, γίνονται επιτροπές, βγάζει κάθε κόμμα το πόρισμά του, τη δική του αλήθεια, λες και η αλήθεια μοιράζεται σε κομματάκια, γιατί κρύβεται πίσω από κάθε πόρισμα ο φόβος ότι θα καταλυθεί κυριολεκτικά η φυσιογνωμία, η ταυτότητα του κάθε κόμματος και του κάθε χώρου στο όνομα της συλλογικής ευθύνης.
Αντί να αναζητήσουμε τους πραγματικούς ενόχους, αντί να θωρακίσουμε τη Δημοκρατία, τι κάνουμε;
Έχω συμμετάσχει, αγαπητοί συνάδελφοι, σε δεκάδες θεσμικές αλλαγές που έχουν γίνει βήμα-βήμα για τη διαφάνεια και την αντιμετώπιση του πολιτικού χρήματος και της σύμφυσης των οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων και διέκρινα και ως Υπουργός την υποκρισία που είχε το Κοινοβούλιο, όταν ψήφιζε, παραδείγματος χάρη, να πάρουμε 1.000 ευρώ για να υπάρξει η πολιτική ενίσχυση, υποτίθεται, των υποψηφίων Βουλευτών και των άλλων και ήξεραν όλοι ότι ήταν ψέματα.
Αντί να κάτσουμε κάτω να δούμε την πραγματική τομή, να βρούμε το πώς δεν θα υπάρξει ξανά αυτή η σύμφυση των συμφερόντων, ο καθένας ενοχοποιεί τον άλλο και προσπαθεί να αποδείξει ότι εκείνος ήταν καλύτερος.
Εγώ, λοιπόν, αγαπητοί συνάδελφοι, πιστεύω ότι η παράταξή μας εδώ και πολλά χρόνια δούλεψε με μεγάλη συνέπεια προς την κατεύθυνση να θωρακίσει τη Δημοκρατία με τους θεσμούς διαφάνειας, αλλά και παράλληλα να προχωρήσει με τολμηρά βήματα. Δεν το πέτυχε παντού. Είναι σαφές ότι σε πολλά δεν τολμήσαμε.
Είμαστε περήφανοι, όμως, για το ότι, ό,τι έγινε σε αυτόν τον τόπο προς αυτή την κατεύθυνση ήταν δικό μας έργο και γι’ αυτό είμαστε πραγματικά περήφανοι και πιστεύουμε ότι μας έχει ανάγκη ο τόπος.»