ΕΛ. ΒΑΓΕΝΑΣ στο “Π”: Οι διερευνητικές συνομιλίες και η ψευδής εικόνα τους ως «αποσβεστήρας κραδασμών»

ΕΛ. ΒΑΓΕΝΑΣ στο “Π”: Οι διερευνητικές συνομιλίες και η ψευδής εικόνα τους ως «αποσβεστήρας κραδασμών»

Του
ΕΛΙΣΑΙΟΥ ΒΑΓΕΝΑ
Μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ
και Υπεύθυνου του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων


Η ολοκλήρωση του 62ου γύρου των διερευνητικών επαφών Ελλάδας – Τουρκίας συνοδεύτηκε για μια ακόμη φορά από την καλλιέργεια ενός κλίματος εφησυχασμού από τη μεριά της κυβέρνησης. Μάλιστα έγινε γνωστό πως τον επόμενο μήνα προγραμματίζεται επίσκεψη του ΥΠΕΞ της Ελλάδας στην Τουρκία για συνομιλίες με τον τούρκο ομόλογό του.

Έτσι, από τα «πηλοφόρια» της κυβέρνησης «χτίζεται» η εικόνα πως οι διερευνητικές, ούτε λίγο ούτε πολύ, λειτουργούν ως ένας αποσβεστήρας κραδασμών στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. «Δεν είναι καλύτερα να κουβεντιάζουμε, από μια στρατιωτική αναμέτρηση;», αναρωτιούνται πονηρά εκείνοι που επιδιώκουν να κερδίσουν τη συναίνεση του λαού.

Η αλήθεια είναι πως οι διερευνητικές επαφές κάθε άλλο παρά αντιστρέφουν τον επικίνδυνο χαρακτήρα των εξελίξεων στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο, ευρύτερα στην περιοχή μας, όπου εκδηλώνεται σφοδρή αναμέτρηση δυνάμεων. Τέτοιοι είναι τόσο οι ανταγωνισμοί των δυνάμεων του ευρωατλαντισμού με τη Ρωσία και την Κίνα όσο και αυτοί που εκδηλώνονται πλέον στο εσωτερικό του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Σε όλους τους παραπάνω ανταγωνισμούς, για τα συμφέροντα ισχυρών μονοπωλίων, είναι χωμένες με τα μπούνια οι αστικές τάξεις της Τουρκίας και της Ελλάδας. Μέσα σ’ αυτόν τον κυκεώνα εκδηλώνεται η τουρκική επιθετικότητα.

Οι θέσεις που ακούγονται περί «αναδίπλωσης» της Τουρκίας, που δήθεν «σύρθηκε σε διάλογο», είναι εκτός πραγματικότητας. Η τουρκική αστική τάξη, με κάθε τρόπο, πολιτικό, στρατιωτικό και διπλωματικό, έχει απλώσει ολόκληρη την γκάμα των διεκδικήσεων. Ειδικά για τη χώρα μας, η Άγκυρα πλέον αμφισβητεί όχι μόνον κυριαρχικά δικαιώματα αλλά μιλά για «τουρκικά νησιά υπό ελληνική κατοχή» και αναφέρεται τόσο σε βραχονησίδες όσο και σε κατοικημένα νησιά. Και είναι πολύ χαρακτηριστικό το γεγονός πως ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη ο 62ος γύρος εκείνη βρήκε την ευκαιρία να καταγγείλει με ρηματική διακοίνωση την υποθαλάσσια σύνδεση των ηλεκτρικών συστημάτων Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ.

Την ίδια ώρα, οι πολυδιαφημισμένοι –από την κυβέρνηση της ΝΔ– «σύμμαχοι» της Ελλάδας έδειχναν με διάφορους τρόπους πως κάνουν παιχνίδι και με την Άγκυρα. Έτσι, το Ισραήλ εξαπέλυσε πυραυλική επίθεση σε βάρος της Συρίας, την ώρα που η Τουρκία έκανε ένα ακόμη βήμα για τον τεμαχισμό αυτής της χώρας, ανακοινώνοντας την κατασκευή νέας (4ης) στρατιωτικής βάσης στην περιοχή της Ράκκα.

Από τη μεριά του, ο αιγύπτιος ΥΠΕΞ καλούσε την Τουρκία να προβεί σε πράξεις που θα βοηθήσουν την επαναπροσέγγιση. Ενώ οι ΗΠΑ φέρονται να ζήτησαν από την Άγκυρα να φιλοξενήσει τις συνομιλίες τους με τους αφγανούς ταλιμπάν. Η δε ΕΕ αναμένεται στις 25/3 να χαϊδέψει ακόμη μια φορά τον Ερντογάν και να δώσει ώθηση στις σχέσεις ΕΕ – Τουρκίας προς το συμφέρον των οικονομικών ομίλων των δύο κρατών. Κάπως έτσι βουλιάζει το κυβερνητικό αφήγημα περί «απομονωμένης» Τουρκίας.

Σ’ αυτές τις συνθήκες οι διερευνητικές δεν είναι αποσβεστήρας κραδασμών αλλά το γκάζι του συμβιβασμού για τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, με βαριές συνέπειες και σε κυριαρχικά δικαιώματα. Ζήτημα που έχουν θέσει ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ για την ισχυροποίηση της Νοτιοανατολικής Πτέρυγας του ΝΑΤΟ και την απόσπαση της Τουρκίας από την «κακόβουλη επιρροή» –όπως τη χαρακτηρίζουν– της Ρωσίας.

Σ’ αυτές τις εξελίξεις μας έχει οδηγήσει η συμμετοχή της χώρας στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, η «στρατηγική συμμαχία» με τις ΗΠΑ, η εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Πρόκειται για επιλογή που έχουν κάνει όσοι κρατούν στα χέρια τους τα ηνία της οικονομίας και της εξουσίας για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους, που οδηγεί σε περιπέτειες τον λαό μας και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Οι δύο γειτονικοί λαοί, της Ελλάδας και της Τουρκίας, που βιώνουν σήμερα τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, την ανεργία, τη συρρίκνωση του λαϊκού εισοδήματος, την κρίση, την κρατική καταστολή, την επιβολή της εκμετάλλευσης και αδικίας, τον κίνδυνο αιματηρής σύγκρουσης, μπορούν να συνεννοηθούν, παλεύοντας για να αναλάβουν αυτοί τα ηνία της εξουσίας, για να αποδεσμευτούν από τους ανταγωνισμούς των αστικών τάξεων, από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τις επικίνδυνες συμμαχίες τους.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ


Σχολιάστε εδώ