Αναζητείται φως… – Της Ελένης Παπαδοπούλου – Λαμπράκη

Της ΕΛΕΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ – ΛΑΜΠΡΑΚΗ

Το χειρότερο ελάττωμα του Έλληνα είναι η υπερβολή και η εμπιστοσύνη στις αλήθειες ή τα ψέματα των νέων της καθημερινότητας. Ό,τι ακούγεται ή ό,τι λέγεται, ό,τι γράφεται είναι δυνατόν να δημιουργήσει ρήγματα αντιπαλότητας σε μια κοινωνία που υποφέρει, που πάσχει τόσο πολύ. Είναι αυτό που λέμε «αφήσαμε τον γάμο και πάμε για πουρνάρια».

Τώρα ξαφνικά μίλησαν για το εμβόλιο της AstraZeneca και έπεσε ξαφνικά μια παγωμάρα άνευ προηγουμένου. Τουλάχιστον στο δικό μου περιβάλλον άρχισε να παίζει ένα είδος αντιπολίτευσης που κόντεψε να ακουμπήσει μέχρι τη Βουλή.

Κι εγώ αναρωτιέμαι: Μα, επιτέλους, τι είναι αυτό που παίζει πίσω απ’ τις πλάτες μας; Ο φόβος για το εμβόλιο της AstraZeneca κόντεψε να δουλέψει ως τροχοπέδη στην απόφασή μου να συμμετέχω στον εμβολιασμό και δημιούργησε την αμφιβολία για το αν οι επιστήμονες των μεγάλων φαρμακευτικών εταιρειών εργάζονται με βάση το συμφέρον και εκτοξεύουν ειδήσεις που αναστατώνουν τους πάντες, ενώ οι ασθενούντες όλο και πληθαίνουν, γεμίζοντας τα νοσοκομεία της χώρας. Πάνω απ’ όλα το χρήμα σκέφτονται.

Τώρα εμφανίζονται άλλες θεραπείες και ο αλλοπρόσαλλος λαός δεν αντέχει την κλεισούρα, τρέχει σε θάλασσες και στεριές για να πάρει αέρα. Είναι να τραβάς τα μαλλιά σου που μέσα σε αυτήν την πανδημία ξεσηκώθηκαν οι αναρχικοί για να υποστηρίξουν τον Κουφοντίνα. Έπρεπε να ξαναδούμε τις φωτιές στους δρόμους, έπρεπε να ξαναδούμε να καίγονται περιουσίες και οι ζωές να παίζονται στα χαρτιά, στο σεμέν ντε φερ μιας ανούσιας παρτίδας με θέμα τη δημοκρατία, που ανά πάσα στιγμή κουρελιάζεται.

Ελεύθερη χώρα είμαστε, έχουμε το δικαίωμα να πιστεύουμε εκεί που θέλουμε. Δεν έχουμε όμως το δικαίωμα να μην επιτρέπουμε τις ιδέες των άλλων. Όσο για τα πανεπιστήμια, καλά θα έκαναν να ζητήσουν ό,τι θέλουν όταν η χώρα ανορθωθεί. Τώρα αυτό που κάνουν είναι να μεγαλώνουν τις πληγές μιας πατρίδας που στενάζει κάτω από το βάρος της πανδημίας και της οικονομίας που φθείρει.

Θαρρείς και όλο αυτό το θλιβερό φαινόμενο της πανδημίας έχει σκοπό να δώσει ένα δυνατό ράπισμα στις εγωιστικές προσδοκίες αντίπαλων ιδεών και να φέρει στην επικαιρότητα ζωές κρυφές, γεμάτες απάνθρωπες δράσεις, χυδαίες συμπεριφορές ανθρώπων καταξιωμένων, που μας έδιναν φως. Ένα φως που θόλωνε τη ματιά μας και γέμιζε τις ψυχές μας αισθήματα. Όμως δεν ήταν το φως της αλήθειας, ούτε το φως της ελπίδας, ήταν ένα φως που σε στράβωνε για να μη βλέπεις πέρα από εκεί που ήθελαν.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ