Αναζητείται κυβερνητικός εκπρόσωπος!

Ο τρίτος κατά σειρά!

Σε αχίλλειο πτέρνα της κυβέρνησης εξελίσσεται το ζήτημα της επικοινωνιακής πολιτικής, την ίδια στιγμή που στις τάξεις των βουλευτών και των στελεχών της Νέας Δημοκρατίας αυξάνεται η γκρίνια για τα πρόσωπα που στελεχώνουν το στενό επιτελείο του Κυρ. Μητσοτάκη.

Όχι μόνο διότι τα περισσότερα από αυτά δεν έχουν καμιά σχέση με την παράταξη αλλά και διότι δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες του ρόλου που έχουν αναλάβει. Για την ακρίβεια, αδυνατούν αφενός να προβάλουν το έργο της κυβέρνησης και αφετέρου να αναχαιτίσουν την κριτική (προπαγάνδα) της αντιπολίτευσης, κυρίως αυτή του ΣΥΡΙΖΑ.

Στον ανασχηματισμό του Ιανουαρίου απομακρύνθηκε από τη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου ο Στ. Πέτσας για λανθασμένες επιλογές, αλλά κυρίως διότι εκτιμήθηκε ότι στη συγκεκριμένη θέση έπρεπε να τοποθετηθεί ένα πιο μετριοπαθές και λιγότερο συγκρουσιακό στέλεχος, προκειμένου να έχει καλύτερο «πέρασμα» στους κεντρογενείς ψηφοφόρους.

Με το σκεπτικό αυτό επιλέχθηκε ο καθηγητής Χρ. Ταραντίλης, ο οποίος παρέμεινε στη θέση μόλις ενάμιση μήνα. Δεν άντεξε τα διάσπαρτα κέντρα αποφάσεων στο πρωθυπουργικό επιτελείο, την πολυφωνία, την έλλειψη σαφούς στρατηγικής, ενώ σε καθημερινή σχεδόν βάση έπρεπε να περνάει αλώβητος από τις συμπληγάδες των Γ. Γεραπετρίτη και Άκη Σκέρτσου, που είναι κράτος εν κράτει στο Μαξίμου. Ο Στ. Πέτσας απομακρύνθηκε, αλλά η κατάσταση δεν βελτιώθηκε, το αντίθετο μάλλον. Το επικοινωνιακό επιτελείο δεν κατάφερε να αποτρέψει το φιάσκο της Ικαρίας, χρεώνεται και τους καταστροφικούς χειρισμούς στην υπόθεση Λιγνάδη.

Καθήκοντα κυβερνητικής εκπροσώπου μετά τη βιαστική αποχώρηση του Χρ. Ταραντίλη α­νέλαβε η μέχρι πρότινος αναπληρώτριά του Αρ. Πελώνη. Η οποία μπορεί να υπηρετεί με αξιοπρέπεια τον ρόλο της, αλλά δεν διαθέτει την εμπειρία και το πολιτικό εκτόπισμα που απαιτεί η θέση. Δεδομένου ότι οι επόμενοι μήνες θα είναι σκληροί πολιτικά, δεν είναι λίγοι στην κυβέρνηση εκείνοι που θεωρούν ότι χρέη κυβερνητικού εκπροσώπου πρέπει να αναλάβει ένα μάχιμο πολιτικό στέλεχος, αποφασισμένο να συγκρουστεί με την αντιπολίτευση.

Το ερώτημα είναι αν ο Κυρ. Μητσοτάκης συ­μπλέει και σε ποιον βαθμό με την άποψη αυτή. Συνομιλητές του σημειώνουν ότι η προσέγγισή του απέχει κατά πολύ από τη θεωρία αυτή. Το βέβαιο είναι ωστόσο ότι κι ο ίδιος αναγνωρίζει ότι η κυβέρνηση πάσχει στο ζήτημα της επικοινωνιακής πολιτικής και ότι χρειάζεται να ληφθούν δραστικά μέτρα. Πληροφορίες μάλιστα από κυβερνητικές πηγές αναφέρουν ότι ο πρωθυπουργός βρίσκεται σε διαδικασία αναζήτησης ενός μοντέλου που θα είναι πιο αποτελεσματικό.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ