Γιάννης Αϊβάζης: Κοίταξα τον θάνατο κατάματα…

«Στα έξι μου χρόνια οι γιατροί διέγνωσαν μια μορφή καρκίνου – δεν μου αρέσει να λέω αυτή τη λέξη – και οι πιθανότητες να ζήσω ήταν ελάχιστες. Το ξεπέρασα και προχώρησα. Αλλά έγραψε μέσα μου.

Τα πάντα. Θυμάμαι την πρώτη μέρα που πήγα στο νοσοκομείο, παιδιά που ‘‘έφευγαν’’ από τα διπλανά δωμάτια, παρακεντήσεις επί παρακεντήσεων με πολύ επώδυνους τρόπους, κλάματα, κραυγές. Είναι βαθιά χαραγμένα. Μια μέρα ρώτησα τη μητέρα μου ‘‘πού πήγε ο Γιαννάκης;’’ – ένα παιδάκι που είχα γνωρίσει τότε. Με βγάζει έξω και μου λέει ν’ αφήσω από το χέρι μου το μπαλόνι. Όπως ανέβαινε στον ουρανό, μου δείχνει ‘‘εκεί’’. Ακόμη και σήμερα όταν περνάω έξω από το Αγλαΐα Κυριακού γυρίζω το κεφάλι μου από την άλλη μεριά. Δεν θέλω να κοιτάζω.

Κουβαλάω έναν φόβο που μεγεθύνεται όταν ακούω για αρρώστιες. Όμως την ίδια στιγμή αυτός ο φόβος με δυνάμωσε. Κοίταξα τον θάνατο κατάματα από την τρυφερή ηλικία. Μεγαλώνοντας όμως φοβάσαι και εκτιμάς έτσι άλλα. Αυτή η περιπέτεια της υγείας μου μού άφησε μια κώφωση από το ένα αφτί – 60%. Είναι εκεί για να μου θυμίζει τι έχει συμβεί στη ζωή μου. Φαντάσου, όταν είσαι μικρός, να προσπαθεί κάποιος να σου πει ένα μυστικό και εσύ να μην μπορείς ν’ απαντήσεις. Μου ’χει συμβεί πολλές φορές. Τώρα πια ακούω αυτά που θέλω ν’ ακούσω και δεν ακούω αυτά που δεν θέλω».

Υπογραφή: Γιάννης Αϊβάζης, ηθοποιός

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτό: news2u.gr