Εφ. Αχτσιόγλου: “Η κυβέρνηση δεν έχει σχέδιο για την επανεκκίνηση της οικονομίας”
«Η Ελλάδα είχε μία πολύ βαθιά ύφεση το 2020, τη δεύτερη μεγαλύτερη μεταπολεμικά και την τρίτη χειρότερη στην Ευρωζώνη, με επιπλέον επιβαρυντικά στοιχεία τον μεγάλο αποπληθωρισμό και την πολύ σοβαρή διόγκωση του δημοσίου χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ», τόνισε η Έφη Αχτσιόγλου στην εκδήλωση του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου και του Delphi Economic Forum, με θέμα: “Η Ελληνική Οικονομία στη Μετά-Covid Εποχή”.
«Το ερώτημα είναι τι θα μπορούσε να έχει γίνει διαφορετικά; Εμείς επιμέναμε στο ζήτημα των δημοσίων δαπανών, στις οποίες η κυβέρνηση υστέρησε. Δεν έκανε στοχευμένες δημόσιες δαπάνες, πρωτίστως για τη δημόσια υγεία, για τα σχολεία και τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Η Ελλάδα έχει το πιο παρατεταμένο και ολοκληρωτικό λοκ-ντάουν στην Ευρώπη, διότι το ΕΣΥ βρίσκεται υπό διαρκή πίεση. Αν είχαν δαπανηθεί περισσότερα στο δημόσιο σύστημα υγείας, θα είχαμε περισσότερα περιθώρια και δεν θα ήμασταν σε αυτό διαρκές λοκ-ντάουν», πρόσθεσε η τομεάρχης Οικονομικών της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
Επισήμανε, ακόμα, ότι «αν είχε υποστηριχθεί το εισόδημα των νοικοκυριών και των εργαζομένων -όχι οι εργαζόμενοι να έχουν τη δεύτερη μεγαλύτερη μείωση εισοδημάτων στην Ευρώπη- θα είχαν περισσότερες καταναλωτικές δυνατότητες την επόμενη μέρα. Αν είχαν γίνει περισσότερες και καλύτερα στοχευμένες δημόσιες δαπάνες, με μερική χρήση του “μαξιλαριού”, θα υπήρχε συγκράτηση του ΑΕΠ, δεν θα είχε εκτιναχθεί το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ».
Η κ. Αχτσιόγλου υπογράμμισε ότι «το 2021 ξεκινά με βαθιά ύφεση και με συνθήκες που διαμορφώνουν όρους απόκλισης από τις ευρωπαϊκές χώρες, κατάσταση που δημιουργεί ανησυχία για την επόμενη μέρα». Τόνισε, παράλληλα, ότι «τα άμεσα πιεστικά προβλήματα στην πραγματική οικονομία δεν μπορούν να αντιστραφούν από το Ταμείο Ανάκαμψης, αυτό δεν απαντά στα δύο εκατομμύρια εργαζομένων που απειλούνται με φτωχοποίηση, δεν απαντά στο πρόβλημα της υπερχρέωσης, δεν απαντά στις πιεστικές ανάγκες για το αν θα καταφέρουν να ανοίξουν και πώς οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις».
Δήλωσε, επίσης, ότι «υπάρχει ένα κενό στην κυβερνητική πολιτική. Δεν έχει πλάνο για ένα πολύ μεγάλο μέρος της ιδιωτικής οικονομίας, που αφορά την αντιμετώπιση των άμεσων αναγκών των εργαζομένων και την επανεκκίνηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Χρειάζεται ένα συγκεκριμένο σχέδιο επούλωσης των πληγών και επανεκκίνησης -διάρκειας τουλάχιστον ενός έτους- το οποίο είναι αναγκαίο να περιλαμβάνει αναδιάρθρωση του ιδιωτικού χρέους, σταθερά εργαλεία άμεσης ρευστότητας και διατήρησης των θέσεων εργασίας».
Σημείωσε, τέλος, ότι «υπάρχουν δυο μεγάλοι κίνδυνοι για την ελληνική οικονομία: Με την εκτίναξη του χρέους η Ελλάδα να βρεθεί αποκλεισμένη από τις αγορές, αμέσως μετά την άρση του έκτακτου προγράμματος της ECB. Και να μην έχει προλάβει να ανακάμψει όταν επανέλθουν οι δημοσιονομικοί κανόνες της ΕΕ, και να οδηγηθούμε, με ευθύνη της κυβέρνησης, σε νέα μέτρα λιτότητας. Γι’ αυτό χρειάζεται άμεσα αλλαγή της οικονομικής πολιτικής και ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες».