Τι θα γίνει τελικά με την ανάπλαση του Φαληρικού Όρμου; – Της ΑΝΝΑΣ ΜΕΘΥΜΑΚΗ

Της
ΑΝΝΑΣ ΜΕΘΥΜΑΚΗ
Περιφερειακής Συμβούλου Αττικής,
Μέλους της Οικονομικής Επιτροπής

Το μεγάλο όνειρο της μετατροπής του παραλιακού μετώπου του Φαλήρου σε παραθαλάσσιο πάρκο αναψυχής, αισθητικού περιβάλλοντος και πολιτισμού, το οποίο θα ξαναδώσει στους όμορους δήμους αλλά και σ’ όλη την Αττική τη χαμένη επαφή με τη θάλασσα, βρίσκεται σήμερα σε αδιέξοδο από έλλειψη πόρων, κακό σχεδιασμό και –σ’ ένα μέτρο– αναποτελεσματική διαχείριση.

Στο Περιφερειακό Συμβούλιο συζητήθηκε η πορεία των εργασιών και συγκεκριμένα η πολύ μεγάλη καθυστέρηση στη δημοπράτηση της επόμενης φάσης του έργου (δημιουργία οικολογικού πάρκου), με αποτέλεσμα ο Φαληρικός Όρμος να παραμένει στη σημερινή ημιτελή του μορφή για ένα, τουλάχιστον, ακόμη έτος. Αυτό σημαίνει συνέχιση της περιβαλλοντικής και αισθητικής υποβάθμισης της περιοχής αλλά και της ταλαιπωρίας των κατοίκων και όλων των διερχομένων.

Η ιδέα της ανάπλασης του Φαληρικού Όρμου, στηριγμένη στην κύρια μελέτη (master plan) του διάσημου αρχιτέκτονα Renzo Piano, εκπονήθηκε δέκα περίπου χρόνια πριν. Υπολογιζόταν τότε ότι η χρηματοδότηση του έργου θα προερχόταν από το ΕΣΠΑ, πρόταση που τελικά δεν εγκρίθηκε, με το επιχείρημα ότι είναι έργο πολυτελείας και όχι προτεραιότητας για τη δοκιμαζόμενη από την οικονομική κρίση Ελλάδα.

Η Περιφέρεια χρηματοδότησε την πρώτη φάση του έργου από το αποθεματικό της, από τα 350 εκατ. ευρώ, δηλαδή, που είχε αφήσει η διαχείριση Σγουρού, με την περάτωσή της να παραπέμπεται στο καλοκαίρι του 2021.

Το πολύ δυσάρεστο για την περιοχή και τους κατοίκους είναι ότι η εκτέλεση της πρώτης φάσης είναι οργανικά συνδεδεμένη με τη δεύτερη. Τα βουνά από μπάζα, που δεσπόζουν στην παραλία, δεν μπορούν να απομακρυνθούν γιατί θα χρησιμοποιηθούν ως υλικό στη δεύτερη φάση. Όσο αυτή καθυστερεί, παρατείνεται και η θλιβερή εικόνα των μπάζων στο παραλιακό μέτωπο.

Η δεύτερη φάση προβλέπει τη δημιουργία πάρκου, σε έκταση 600 στρεμμάτων, με περισσότερα από 22.000 δέντρα και θάμνους, την κατασκευή δικτύων άρδευσης και ύδρευσης, πεζόδρομους και ποδηλατόδρομους, κτίρια με χαμηλό συντελεστή για αναψυχή και ψυχαγωγία, κολυμβητικές δεξαμενές, ένα τεράστιο πάρκο δίπλα στη θάλασσα.

Η υλοποίηση αυτής της φάσης ήταν να αρχίσει τον Αύγουστο του 2019. Δεν προχώρησε όμως λόγω της ελλείψεως πόρων αλλά και μελετών, όπως διατείνεται τώρα η διοίκηση. Αυτό προκαλεί έκπληξη, αν ληφθεί υπόψη ότι ο σχεδιασμός του έργου είναι ενιαίος και, υποτίθεται, ολοκληρωμένος.

Το δυσκολότερο όμως πρόβλημα είναι, προφανώς, η εξεύρεση πόρων. Ο περιφερειάρχης κ. Πατούλης, απαντώντας σε πιέσεις για την άμεση δημοπράτηση του οικολογικού πάρκου είπε ότι αυτή θα γίνει στο τέλος του 2021. Από πού όμως ελπίζει ο κ. Πατούλης να βρει τους πόρους αυτούς; Το ερώτημα παραπέμπει σε πρόταση που έφερε προς έγκριση στην Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας και αφορούσε την πρόσληψη τεχνικοοικονομικού συμβούλου, με διετή σύμβαση, για να βοηθήσει στην εξεύρεση χρημάτων.

Τι σημαίνει ακριβώς αυτό; Μήπως η προσδοκία για εξεύρεση πόρων με τον τρόπο αυτό προδικάζει μια αλλαγή στις προδιαγραφές και στον χαρακτήρα του έργου, ως ελεύθερου δημόσιου χώρου αναψυχής, αισθητικής και πολιτισμού;

Μήπως προάγεται μέσα από την πρόταση αυτή μια μορφή εκ των προτέρων ιδιωτικοποίησης του έργου, με ανταποδοτική παραχώρηση σε ιδιώτες πολλών λειτουργιών του ή συνολικά της λειτουργίας του;

Στις φωνές που ακούστηκαν από κάθε πλευρά στο συμβούλιο ο περιφερειάρχης έδωσε καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις. Πόσο όμως αξίζουν αυτές όταν δεν αποσαφηνίζεται ο ορίζοντας του έργου και το χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσής του με την εγγύηση εξασφαλισμένων χρηματοδοτικών πόρων;

Η πραγματικότητα που διαπιστώνουμε είναι ο κίνδυνος είτε η κατάσταση να διαιωνισθεί και να παραμείνει ένα ανοιχτό εργοτάξιο είτε να γίνει αποπροσανατολισμός και εκτροπή του έργου προς την ιδιωτικοποίηση και την εντατική οικοδομική εκμετάλλευση του χώρου, που θα διαψεύσει το όνειρο ενός πνεύμονα πρασίνου που τον έχει ανάγκη η Αττική και θα ενώνει πάλι την Αθήνα με τη θάλασσα και τον φλοίσβο των κυμάτων στο Φάληρο.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ