Στρ. Παραδιάς στο “Π”: Μείωση ενοικίων και αύξηση αντικειμενικών: Τα δύο προβλήματα της ακίνητης ιδιοκτησίας

Του
Στράτου Ι. Παραδιά
Δικηγόρου, Προέδρου ΠΟΜΙΔΑ-UIPI
[email protected]

Δύο και αντιφατικά μεταξύ τους είναι τα μεγάλα θέματα που προβληματίζουν τους ιδιοκτήτες ακινήτων στην τρέχουσα περίοδο.

Το πρώτο είναι ότι εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού το κράτος παρεμβαίνει βίαια στις μισθωτικές συμβάσεις, περικόπτοντας τα μισθώματα σε μεγάλο αριθμό μισθώσεων, μειώνοντας το εισόδημα των ιδιοκτητών τους και απαξιώνοντας την αξία τους. Αρχικά δεν προβλεπόταν καμιά απολύτως αποζημίωση για τους θιγόμενους ιδιοκτήτες. Η ΠΟΜΙΔΑ ζήτησε αμέσως να μοιραστεί η ζημία μισή μισή με την κοινωνία, δηλαδή να μας αποζημιώσει το κράτος τη μισή τουλάχιστον ζημία, υπολογίζοντας ότι το αίτημα για πλήρη αποκατάσταση όχι μόνο δεν θα ικανοποιείτο, αλλά θα προκαλούσε ισχυρές αρνητικές αντιδράσεις στην κοινωνία, στον Τύπο και στην ίδια την κυβέρνηση.

Η τακτική αποδείχθηκε ολόσωστη. Μετά το δειλό συμψηφιστικό 30%, από τον Νοέμβριο περάσαμε στο αφορολόγητο και ακατάσχετο 50% και περιστασιακά από τον Ιανουάριο μέχρι και στο 75% της μείωσης για Ιανουάριο και Φεβρουάριο του 2021. Μεσολάβησε το δίμηνο Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου με τις προαιρετικές μειώσεις, οι οποίες ορθά νομοθετήθηκαν σύμφωνα με τις προτάσεις μας, πλην όμως βούλιαξαν μέσα στην αδιαφορία του κρατικού μηχανισμού ακόμη και να εκδώσει τις αποφάσεις που προσδιόριζαν ποιες κατηγορίες μισθώσεων αφορούν. Όλοι έχουμε καταλάβει ότι όσο συνεχίζεται η έξαρση της πανδημίας είναι προφανές ότι μοιραία θα συνεχίζεται και η σκληρή αυτή παρέμβαση. Η καθυστέρηση εκκαθάρισης και καταβολής των αποζημιώσεων, που οφείλεται και στον όγκο και την περιπτωσιολογία των σχετικών δηλώσεων, συντηρεί τη δυσφορία και τη δυσπιστία των ιδιοκτητών με τα κομμένα ενοίκια. Η διαδικασία βελτιώθηκε σημαντικά με τις παρεμβάσεις μας, όμως θα πρέπει να γίνει ταχύτερη και αμεσότερη, ιδιαίτερα στις ολικές περικοπές ενοικίων, γιατί οι καθυστερήσεις φέρνουν σε απόγνωση μικροϊδιοκτήτες που η επιβίωσή τους εξαρτάται από κάποιο ενοίκιο.

Το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα για το οποίο υπάρχει εντονότατη ανησυχία στους ιδιοκτήτες ακινήτων αλλά και στον χώρο της εργασίας, των κατασκευών και της κτηματαγοράς είναι ότι το υπουργείο Οικονομικών, αγνοώντας όλες τις παραπάνω δυσμενείς παρενέργειες της πανδημίας στα εισοδήματα και στις αξίες των ακινήτων, κινεί και πάλι τη διαδικασία για σημαντικές αυξήσεις στις τιμές ζώνης των ακινήτων των αστικών περιοχών της χώρας και ιδιαίτερα του λεκανοπεδίου της Αττικής. Με βάση μάλιστα τις αναφορές των εκτιμητών επί στοιχείων που συλλέχθηκαν το τελευταίο τρίμηνο προ της έκρηξης της πανδημίας του κορονοϊού και όσων έκτοτε ακολούθησαν, σε περίοδο δηλαδή όπου η χώρα εμφανιζόταν σε όλα τα σχετικά δημοσιεύματα σαν ένα περίπου «Ελντοράντο» του real estate…

Αγνοούν όμως ότι από τότε μεσολάβησαν δύο καραντίνες, με ουσιαστική αδυναμία λειτουργίας της κτηματαγοράς, των συμβολαιογραφείων αλλά και των δικαστηρίων της χώρας και με ευνόητες συνέπειες, που κατέστησαν δυσχερέστατη τη διαχείριση των ακινήτων, ενώ επέφεραν νέο βαρύ πλήγμα στις κατασκευές. Αγνοούν τις αλλεπάλληλες και συνεχιζόμενες επί ένα δεκάμηνο αναγκαστικές μειώσεις ενοικίων κατά 40%, για τις οποίες το κύριο πρόβλημα είναι σήμερα η καταβολή του υπολοίπου 60%, που απαξιώνουν σημαντικά την ιδιωτική ακίνητη περιουσία.

Αγνοούν, τέλος, τις δύο κοινές διακηρύξεις των φορέων της Αγοράς και της Εργασίας, που ομόφωνα ζήτησαν, μέχρι να τελειώσει τόσο η πανδημία όσο και η παρέμβαση στα μισθώματα, να εγκαταλειφθεί κάθε σκέψη αύξησης των τιμών ζώνης των αστικών περιοχών της χώρας…

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ