Ν. Γιαννακοπούλου στο “Π”: Ώρα για συνεννόηση ώστε να βγούμε από την κρίση και όχι για διχασμό και ένταση

Ν. Γιαννακοπούλου στο “Π”: Ώρα για συνεννόηση ώστε να βγούμε από την κρίση και όχι για διχασμό και ένταση

Της
ΝΑΝΤΙΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Βουλευτού Β2 Δυτικού Τομέα Αθήνας του ΚΙΝΑΛ


Δύσκολη περίοδος για όλους μας, για την κοινωνία, αυτή που περνάμε. Πάνω από έναν χρόνο ζούμε μια απρόσμενη περιπέτεια, στην οποία μπήκαμε αιφνιδιαστικά, έχοντας απέναντί μας έναν αόρατο εχθρό. Είναι μια περιπέτεια που περνάει όλος ο πλανήτης και βέβαια η χώρα μας. Στον ένα χρόνο δοκιμάστηκε η αντοχή μας, η υγεία μας, έχασαν την ζωή τους χιλιάδες άνθρωποι.

Δοκιμάστηκαν το Εθνικό Σύστημα Υγείας, το εκπαιδευτικό μας σύστημα αλλά και η αντοχή επιχειρήσεων, εργαζομένων και ανέργων. Επακόλουθο της υγειονομικής κρίσης είναι και η οικονομική κρίση. Κράτη, κοινωνίες, οικονομίες ταλαιπωρήθηκαν και ταλαιπωρούνται. Η χώρα μας είχε μία επιπλέον ιδιομορφία: Η περιπέτεια ξεκίνησε, όταν είχε ολοκληρωθεί ένας επώδυνος κύκλος, μια δεκαετία χρεοκοπίας, μνημονιακών πολιτικών, μείωσης του ΑΕΠ, μείωσης του εισοδήματος των νοικοκυριών. Η περιπέτεια ξεκίνησε όταν όλοι προσδοκούσαμε μια νέα πορεία.

Μέσα σε δύσκολες συνθήκες η Ελλάδα στάθηκε όρθια. Με πολλά προβλήματα, με απώλειες ανθρώπινων ζωών και σημαντικές οικονομικές ζημίες, αλλά όρθια. Μας αρέσει συχνά ο μηδενισμός και η αντιπαράθεση, όμως δεν μπορούμε να ξεχνάμε ότι έχουν υποστεί σοβαρά, πολύ μεγαλύτερα πλήγματα πολύ πιο ισχυρές χώρες από τη δική μας. Η σύγκριση είναι απαραίτητη για να εξάγουμε σωστά συμπεράσματα, χωρίς να σημαίνει ότι πρέπει να ξεχνάμε τα λάθη, τις ολιγωρίες της κυβέρνησης, την κώφευσή της απέναντι σε προτάσεις της αντιπολίτευσης και ειδικά του Κινήματος Αλλαγής.

Το ζητούμενο όμως τώρα είναι άλλο και δεν πρέπει να το ξεχνάμε μέσα σε μια ομίχλη αντιπαράθεσης και σε ένα κλίμα κόπωσης που υπάρχει στην κοινωνία – και δικαιολογημένα. Βρισκόμαστε στο πιο κρίσιμο σημείο αυτού του πολέμου. Η αύξηση του αριθμού των κρουσμάτων και η ανησυχία που δημιουργεί, η συνέχιση του μη ανοίγματος κλάδων της οικονομικής δραστηριότητας, που αυξάνει την ανασφάλεια, καθιστά αναγκαία τη μέγιστη δυνατή εθνική συνεννόηση για την αντιμετώπιση αυτού του κύματος, την τήρηση των περιοριστικών μέτρων που έχουν συστήσει οι επιστήμονες, την ενίσχυση του ΕΣΥ, την στήριξη επιχειρήσεων και εργαζομένων.

Βρισκόμαστε πολύ κοντά στην έξοδο από το τούνελ, έχοντας και το όπλο του εμβολίου, και έχουμε όλοι χρέος να συμβάλουμε στην έξοδο από την τωρινή δύσκολη κατάσταση αλλά και στη διαμόρφωση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου για την επομένη ημέρα. Η επανεκκίνηση της οικονομίας, η βελτίωση της τουριστικής κίνησης, η ετοιμασία για την απορρόφηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης αλλά και η αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών προβλημάτων, που αντικειμενικά δημιούργησε το παρατεταμένο κλείσιμο σχολικών μονάδων, η ενίσχυση και ο εκσυγχρονισμός του ΕΣΥ αποτελούν βασικούς άξονες μιας εθνικής συνεννόησης.

Αυτό που είναι εντελώς ακατανόητο όμως είναι η ένταση που καλλιεργείται από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης όλο το τελευταίο διάστημα. Περιγράφει μια Ελλάδα που η μισή πεθαίνει από κορονοϊό και η άλλη μισή από πείνα λόγω οικονομικής κρίσης, παίζοντας ανεύθυνα με την κόπωση της κοινωνίας. Καλεί σε συγκεντρώσεις την ώρα που εκτοξεύονται τα κρούσματα. Μιλάει για δημοκρατία που κινδυνεύει, για δημοκρατία που «τιμωρεί τον Κουφοντίνα», αμφισβητεί το κράτος δικαίου, ενθαρρύνει πολυήμερες καταλήψεις, με βουλευτές του να διαδραματίζουν τον ρόλο της περιφρούρησης, τμήματά του κάνουν καθημερινά πορείες παρέα με τους οπαδούς του κ. Κουφοντίνα, υιοθετούν ρητορική μίσους και διχασμού, εμφανίζονται θιασώτες του δόγματος «η βία φέρνει βία». Φέρει ειδικές πολιτικές ευθύνες για όσα συνέβησαν στη Νέα Σμύρνη, ως βασικός διοργανωτής της συγκέντρωσης διαμαρτυρίας για το απαράδεκτο συμβάν με τον ξυλοδαρμό του νέου ανθρώπου, που όλοι είχαν ήδη καταδικάσει, ενώ η δικαιοσύνη έχει επιληφθεί, ο εσωτερικός έλεγχος προχωράει και ο πρωταγωνιστής καουμπόι αστυνομικός έχει τεθεί –και πολύ ορθώς– σε διαθεσιμότητα.

Συγγνώμη, αλλά όλα αυτά δεν συνθέτουν υπεύθυνη στάση κόμματος που κυβέρνησε και θέλει υποτίθεται να ξανακυβερνήσει. Δεν αποτελεί στάση ευθύνης απέναντι στη χώρα, αυτήν την κρίσιμη ώρα, η στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Γι’ αυτό και το Κίνημα Αλλαγής έχει χρέος να καλύψει αυτό το κενό, να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο για να προχωρήσει η χώρα μπροστά.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ


Σχολιάστε εδώ