ΤΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΚΑΠΝΙΖΟΥΝ, ΦΕΥΓΟΥΝΕ… Ή ΓΥΡΙΖΟΥΝ

ΤΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΚΑΠΝΙΖΟΥΝ, ΦΕΥΓΟΥΝΕ… Ή ΓΥΡΙΖΟΥΝ

Ο γέρος ήτανε χλωμός
μόνος χωρίς τσιγάρα
καί τραγουδούσε σιγανά.
Στήν γύρω του αντάρα,
•••
άκουγε λόγια άγνωστα
κι η τόση φασαρία
σκέπαζε τό τραγούδι του
ώσπου μία Κυρία,
•••
ευγενικά πλησίασε
κάτι γιά νά τού δώσει
ίσως γιατί λυπήθηκε
τήν φτώχεια νά προδώσει,
•••
τό πρόσωπο αρχοντικό
καί η καρδιά χτυπούσε
η λύπη τήν πλημμύριζε
γιατί εκείνη ζούσε,
•••
μέσα στήν ησυχία της
μέ τά φορέματά της
μέ αυτοκίνητο ακριβό
καί τήν χαρά δικιά της,
•••
ο γέρος τήν συγκίνησε
καί τά παλιά θυμόταν
όπου δέν είχε νά σταθεί
όταν γυμνή κοιμόταν,
•••
πάντα σέ στρώμα βρώμικο
κι έτρεχε στό πηγάδι
λίγο νερό γιά νά πλυθεί
μά γύρω τό σκοτάδι,
•••
πολλές φορές τήν τρόμαζε
κι ακίνητη κοιτούσε
τά άστρα πού τήν φώτιζαν
καί τήν ζωή πού ζούσε,
•••
όλα τής μνήμης έρχονταν
μπροστά της ένα ένα
καί τό γερόντιο εκεί
έμοιαζε μέ μιά πένα,
•••
πού έγραφε μοναχικό
τής Χώρας τά μαντάτα
καί πίσω του τό Άγαλμα
μαρτύραγε τά πάντα,
•••
μιά ιστορία τραγική
μιά ιστορία πόνου
ορφανεμένη, άγνωστη
στίς μαχαιριές τού χρόνου,
•••
πλησίασε τόν γέροντα
καί σκέφτηκε νά δώσει
κάτι από τό είναι της
χωρίς νά τόν προδώσει,
•••
καί έκανε τήν κίνηση
μά ο γέρος τήν κοιτούσε
ήταν μόνο τό άγαλμα
πού πίσω τήν γυρνούσε,
•••
έφυγε καί τό κλάμα της
τής βούρκωσαν τά στήθια
τόν εαυτόν της έχασε
μαζί καί τήν ΑΛΗΘΕΙΑ.
…………………………………
Τήν ιστορία τού Γέρου καί τής Κυρίας
μήν τήν σβήσετε από τό μυαλό σας.
Θά έρθει η ημέρα πού θά σάς δώσει νά γνωρίσετε
τήν έννοια τού καθήκοντος.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ


 
Απολαύστε περισσότερο Φιοράντε  ΕΔΩ


Σχολιάστε εδώ