Μ. Καρακλιούμη στο “Π”: Το αποτέλεσμα καθορίζει αυτούς που κάνουν το μετέωρο βήμα στις εκλογές…

Της
ΜΑΡΙΑΣ ΚΑΡΑΚΛΙΟΥΜΗ
Πολιτικής Αναλύτριας RASS

Οι δεδομένοι ψηφοφόροι, τα «κομματικά πελατάκια», όπως τους αποκαλεί η πολιτική πιάτσα, δεν κρίνουν το εκλογικό αποτέλεσμα.

Το αποτέλεσμα το καθορίζει η κρίσιμη μάζα των πολιτών εκείνων που, απαλλαγμένοι από τα κομματικά στεγανά, κάνουν το μετέωρο βήμα σε κάθε εκλογική αναμέτρηση.

Οι ψηφοφόροι αυτοί έχουν τα ακόλουθα πολιτικά χαρα­κτηριστικά:
• είναι κεντρώοι στην ιδεολογία,
• προέρχονται κυρίως από τον πάλαι ποτέ χώρο του ΠΑΣΟΚ και τον πρόσφατα συρρικνωμένο χώρο του Ποταμιού,
• είναι σε παραγωγικές ηλικίες,
• είναι ιδιωτικοί υπάλληλοι ή ελεύθε­ροι επαγγελματίες,
• είναι ευρωπαϊστές,
• θέλουν να δουν τη χώρα να λειτουρ­γεί και τους ενδιαφέρει η πολιτική, αλλά δεν θέλουν να εμπλακούν με την έννοια της ενεργού συμμετοχής,
• το μέγεθός τους κινείται κοντά στο 6% – 7% του εκλογικού σώματος.

Είναι εκείνοι που στο αφήγημα της αρι­στείας και στην προοπτική μιας σύγχρο­νης αστικής δημοκρατίας δυτικού τύπου απάντησαν θετικά και εμπιστεύτηκαν τον κ. Μητσοτάκη. Εκείνον και όχι τη ΝΔ, τη ΝΔ την είδαν ως όχημα για την πολιτική λύτρωση. Είναι οι ψηφοφόροι που, μετά από μία δεκαετία Μνημονίων, πί­στεψαν ότι η χώρα θα αρχίσει να λειτουργεί ως κανονική χώρα και δεν θα θυμίζει φρενοκομείο.

Περίπου δύο χρόνια μετά, η απογοήτευση και η διάψευση των προσδοκιών συμπιέζει αυτούς τους πολίτες. Οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούν να ενστερνιστούν την άποψη πως «με τόσα που τον βρήκαν τον πρωθυπουργό, καλά τα πάει». Δεν εξέλεξαν πρωθυπουργό για τα εύκολα, μα για τα δύσκολα. Εμπιστεύτηκαν άνθρωπο με όραμα και όταν τους μιλά για ατομική ευθύνη, την αναλαμβάνουν και προσδοκούν και ο ίδιος, διά του παραδείγματος, να αναλάβει τη δική του.

Η ζωή τους δεν είναι εύκολη αλλά στρωμένη με τον δικό τους κόπο. Δεν είναι πρίγκιπες, δεν ζουν με αυταπάτες και έχουν επιλέξει τον κόπο και όχι τον τρόπο για να κάνουν πράγματα.

Αυτοί λοιπόν, που ψήφισαν τον πολιτικό που θα περιόριζε τα αφηγήματα και θα μιλούσε με τα έργα του, χάνονται στη δίνη της «Μήδειας», δεν καταλαβαίνουν πώς τα κρούσματα του κορονοϊού αυξάνονται μετά από ένα παρατεταμένο κατ’ επίφασιν lockdown και βεβαίως δεν μπορούν να αντιληφθούν «τον θάνατο του εμποράκου» για το καλό μας.

Σε όλο αυτό προστίθεται και η εκάστοτε αυθαί­ρετη αντίδραση των θεσμών και της δημοκρατίας και το μείγμα γίνεται εκρηκτικό. Αυτούς τους ψηφοφόρους ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να τους προσεγγίσει και η δημο­σκόπηση θα αργήσει να τους εντοπίσει ως κρίσιμο μέγεθος, είναι όμως εδώ και την κατάλληλη ώρα θα στείλουν τον λογα­ριασμό, χωρίς νταούλια και βιολιά, χωρίς οδομαχίες και μπλόκα, αβίαστα και απλά. Άλλωστε όλοι ξέρουμε πως «μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λί­γους όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους όλο τον καιρό».

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ