Γιάννης Πρωτούλης στο “Π”: Οι «βασιλιάδες του σκουπιδαριού»

Του
Γιάννη Πρωτούλη
Μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ & Περιφερειακού Συμβούλου Αττικής

Τον Αύγουστο του 2019 είχαμε νέο περιφερειάρχη και Περιφερειακό Συμβούλιο, το οποίο ακόμα δεν είχε ορκιστεί. Στον ΕΔΣΝΑ (Ειδικό Διαβαθμιδικό Σύνδεσμο Νομού Αττικής) πλειοψηφούσε ακόμα η παράταξη της Ρένας Δούρου. Αυτόν τον νεκρό χρόνο επέλεξαν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για να επεκτείνουν τη λειτουργία του ΧΥΤΑ Φυλής, κρυφά από τον λαό της περιοχής, στον οποίο προεκλογικά δεσμεύονταν ότι θα κλείσει.

Από τότε πέρασαν δύο χρόνια, με πολύ προπαγάνδα για το έτος 2020, που θα ήταν «έτος ανακύκλωσης». Ήρθε η πανδημία και αντί για έτος ανακύκλωσης είδαμε 14 εργοστάσια ανακύκλωσης πανελλαδικά να παίρνουν φωτιά, όλα από άγνωστες αιτίες!

Η διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής, εκμεταλλευόμενη το lockdown της Αττικής και τον περιορισμό της κοινωνικής και πολιτικής μαζικής δράσης, έφερε και ενέκρινε στο Περιφερειακό Συμβούλιο, τα μεσάνυχτα, στις 24 Φλεβάρη, «Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων» για την κατασκευή μιας νέας χωματερής πάνω στην ήδη υπάρχουσα της Φυλής.

Σύμφωνα με τη «μελέτη», θα κατασκευαστεί ένας νέος, τρίτος ΧΥΤΑ, ο οποίος θα σκεπάσει τα υφιστάμενα «κύτταρα» και «πανωσηκώματα».

Για τις ανάγκες αυτού του έργου θα δημιουργηθεί ένα τεράστιο φράγμα μήκους 1,5 χιλιομέτρου (!) και ύψους 20 μέτρων, για να συγκρατήσει το βουνό με τα σκουπίδια. Για να καταλάβει κανείς το μέγεθος της κατασκευής, υπολογίζεται ότι θα χρειαστούν πάνω από 36.000 δρομολόγια τριαξονικών φορτηγών για να φτιαχτεί το συμπιεσμένο επίχωμα των 361.570 κ.μ.!

Προβλέπεται ακόμα η χωροθέτηση του εργοστάσιου καύσης αποβλήτων, το οποίο, όπως διαρρέεται, θα εγκατασταθεί στην ευρύτερη περιοχή του Θριάσιου Πεδίου.

Μιλάμε για την ίδια χωματερή που μολύνει για 60 χρόνια την ατμόσφαιρα, το έδαφος και τα νερά από τον Ασπρόπυργο ως το Χαϊδάρι.

Τη μεγαλύτερη χωματερή της Ευρώπης, την οποία ακόμα και οι ευρωπαίοι επίτροποι, που ευθύνονται για αυτό το μακελειό, ονόμασαν «μνημείο περιβαλλοντικού χάους, αρρώστιας και ανθρώπινου πόνου». Σε πρόσφατες μελέτες των νερών βρέθηκαν απίστευτα πράγματα! Στα λιμνάζοντα νερά βρέθηκαν τιμές μέχρι και 1.320 φορές πάνω από το επιτρεπόμενο όριο για το νικέλιο, 450 φορές για το χρώμιο, 1.120 φορές για τον μόλυβδο, 3,6 φορές για τον υδράργυρο και 312 φορές για το κάδμιο!

Σε αυτήν τη χωματερή βρίσκονται το μεγαλύτερο εργοστάσιο επεξεργασίας σκουπιδιών και ο μοναδικός στην Ελλάδα αποτεφρωτήρας επικίνδυνων νοσοκομειακών αποβλήτων, που φέρνει απόβλητα από 1.800 σημεία από όλη τη χώρα!

Το ποσοστό των καρκίνων στη Δυτική Αττική έχει ανέβει κατά 30% σε σχέση με τον μέσο όρο της Αττικής και η δυσωδία είναι μόνιμος συγκάτοικος στα σπίτια τους.

Πόσα σπίτια έχει κλείσει αυτή η χωματερή;

Πόσα σπίτια ξενυχτούν απόψε το βράδυ στα αντικαρκινικά νοσοκομεία;

Στη Δυτική Αθήνα κατοικούν, ως επί το πλείστον, άνθρωποι του μεροκάματου, μισθοσυντήρητοι. Η ζωή τους, μαζί με τη μεγάλη ανεργία, τις σοβαρές ελλείψεις σε Υγεία και Παιδεία, υποβαθμίζεται σταθερά εξαιτίας και της χωματερής. Γιατί λοιπόν αποφασίζουν τη διατήρηση και την επέκταση της χωματερής; Γιατί υπάρχουν και αυτοί που έχουν θησαυρίσει από τη χωματερή. Οι «βασιλιάδες του σκουπιδαριού», οι καπιταλιστικοί όμιλοι που δραστηριοποιούνται στη διαχείριση απορριμάτων και οι αχυράνθρωποί τους στα αιρετά συμβούλια.

Η διαχείριση των απορριμμάτων από όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις έχει ως κριτήριο τη διασφάλιση του μεγαλύτερου δυνατού κέρδους για τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Το κέρδος είναι αυτό που καθορίζει πώς και από ποιον θα γίνει η αποκομιδή μέχρι το ποιος, πού και πώς θα επεξεργαστεί το σκουπίδι. Πρόκειται για μια τεράστια αγορά, που ο τζίρος της για την επόμενη πενταετία, χωρίς τα διασφαλισμένα κέρδη από τη λειτουργία των Μονάδων Επεξεργασίας Απορριμμάτων, υπολογίζεται στο 1 δισ. ευρώ!

Οι καπιταλιστές, τα κόμματά τους και οι αιρετοί τους στα όργανα τοπικής διοίκησης αποθρασύνονται, για το κέρδος δεν διστάζουν μπροστά σε κανένα έγκλημα. Ως εδώ! Να κλείσει τώρα ο ΧΥΤΑ Φυλής. Να μπει τέρμα στην εμπορευματοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων και σε κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης που αυτή συνεπάγεται. Δημόσια υγεία και επιχειρηματική δράση δεν μπορούν να συνυπάρξουν.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ