Παιδεραστία: Ένα έγκλημα που ακούει στο όνομα «αθώες ψυχές» – Του Μ. ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗ
Του
ΜΑΝΩΛΗ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗ*
Στην όμορφη Ελλάδα μας, η κάθε οικογένεια έχει τα παιδιά της σε ξεχωριστή θέση και τα αγκαλιάζει με ιδιαίτερη αγάπη.
Όσο κι αν άλλαξαν οι συνθήκες διαβίωσης, τα δεδομένα της αγάπης και της ασφάλειας των παιδιών μας δεν άλλαξαν σε τίποτα, παρότι έχουν υποχωρήσει οι περιορισμοί που είχε χτίσει η οικογένεια γύρω από τα παιδιά της, με τους πειρασμούς να γίνονται όλο και πιο… ελκυστικοί.
Τα τελευταία γεγονότα, με τις αποκαλύψεις για κακοποιήσεις παιδιών, πυροδότησαν έντονες συζητήσεις και προκάλεσαν τον ξεσηκωμό των πάντων. Το… πρώτο σκαλοπάτι είναι η παιδοφιλία και η παιδεραστία, και η συνέχεια έχει πολλά σκαλοπάτια. Υπάρχουν, όμως, και πολλοί τρόποι για την αντιμετώπισή τους, από τη στιγμή που το παιδί θα καταλάβει πού καταλήγει του κακού η σκάλα…
// Τι είναι παιδεραστής;
Πολλές φορές ο παιδόφιλος συγχέεται με τον ορισμό του παιδεραστή, κάτι το οποίο είναι μέγα λάθος, καθώς υπάρχει συγκεκριμένη και πολύ σημαντική διαφορά μεταξύ αυτών των δύο. Παιδόφιλος είναι αυτός ο οποίος έχει σεξουαλικές φαντασιώσεις με παιδιά και έλκεται από αυτά, αλλά δεν κάνει πράξη όλα αυτά που σκέφτεται στο διεστραμμένο του μυαλό, ενώ ο παιδεραστής είναι αυτός που θα προβεί σε σεξουαλική πράξη με το παιδί, θα κάνει δηλαδή πραγματικότητα όλες εκείνες τις σκέψεις και οποιαδήποτε φαντασίωση περνάει από το μυαλό του.
Να μιλάτε στα παιδιά σας σαν να είναι τα πιο σοφά, τα πιο ευγενικά, τα πιο όμορφα και τα πιο μαγικά πλάσματα στη Γη, γιατί αυτό που θα πιστέψουν, αυτό θα γίνουν.
Brooke Hampton
// Το προφίλ του παιδεραστή (τα χαρακτηριστικά)
Στις περισσότερες περιπτώσεις ο παιδεραστής, αυτός δηλαδή που κάνει πράξη όλες τις σεξουαλικές του φαντασιώσεις με θύμα ένα παιδί, συνήθως έχει υποστεί και ο ίδιος κάποια μορφή κακοποίησης, κυρίως στην παιδική του ηλικία, με το ποσοστό να ανέρχεται στο 67%.
Επιπρόσθετα, μέσα από μελέτες και έρευνες που έχουν γίνει, το εγκληματικό ψυχογράφημα ενός παιδεραστή δείχνει ότι παρουσιάζονται υψηλά ποσοστά και μη σεξουαλικής εγκληματικής δραστηριότητας.
Ένας παιδεραστής φαίνεται να είναι:
√ απομονωμένος,
√ με ελάχιστες ερωτικές σχέσεις,
√ με αντικοινωνική συμπεριφορά,
√ χαμηλή απόδοση από τα σχολικά του χρόνια.
// Τι είναι η παιδοφιλία και ποιες είναι οι διαστάσεις της;
Η παιδοφιλία («παιδί» και «φίλος» – pedophilia) είναι ένα είδος σεξουαλικής παρέκκλισης που αφορά το έντονο, επίμονο και μη φυσιολογικό ενδιαφέρον προς τα παιδιά. Είναι μια ψυχοσεξουαλική διαταραχή στην οποία αποκλειστικό μέσο διέγερσης και ικανοποίησης είναι η φαντασίωση και η μη συμμετοχή σε σεξουαλική δραστηριότητα, βάσει του DSM-V, με παιδιά ηλικίας 13 ετών και κάτω.
// Το προφίλ του παιδόφιλου (τα χαρακτηριστικά)
√ Συνήθως είναι ηλικίας 30-45 ετών.
√ Έχει οικογένεια και παιδιά και πολλές φορές τα ίδια του τα παιδιά είναι και τα θύματά του.
√ Ανήκει σε διάφορες κοινωνικές τάξεις.
√ Επιλέγει επαγγέλματα που έχουν σχέση με παιδιά.
√ Προέρχεται από αυστηρό και αυταρχικό οικογενειακό περιβάλλον, στο οποίο δεν έχει υπάρξει φυσιολογική ανάπτυξη της σεξουαλικότητας του παιδιού.
√ Εκλογικεύει τις πράξεις του.
√ Δρα μεθοδικά.
// Παιδόφιλος και διαδίκτυο!
Οι λόγοι που ένας παιδόφιλος προτιμάει να κινείται μέσω του διαδικτύου είναι γιατί:
√ του προσφέρει ανωνυμία και μυστικότητα,
√ βοηθάει την άμεση και γρήγορη επικοινωνία με το θύμα-παιδί, όπου και αν βρίσκεται,
√ στέλνει χωρίς φόβο άσεμνο υλικό,
√ έχει τον χρόνο «να φέρει το παιδί με τα νερά του» και να το βάλει στον δικό του διεστραμμένο κόσμο.
// Η πρόληψη
√ Δεν πρέπει τα παιδιά να μένουν μόνα τους με άγνωστα άτομα, χωρίς βέβαια οι γονείς να είναι υπερβολικοί και να τα τρομοκρατούν.
√ Να προσέχουν ακόμα και συγγενικά τους πρόσωπα.
√ Να υπάρξει ενημέρωση από τους γονείς για το τι είναι σωστό και τι λάθος όσον αφορά το άγγιγμα στο σώμα ενός άλλου ανθρώπου.
√ Οι νόμοι να γίνουν πιο αυστηροί ως προς την τιμωρία τόσο των παιδόφιλων όσο και των παιδεραστών.
√ Οι γονείς να μιλούν καθημερινά με τα παιδιά τους, είτε με λόγια είτε με το βλέμμα.
√ Δεν πρέπει να τα παιδιά να μιλούν με άγνωστα πρόσωπα στο διαδίκτυο.
√ Δεν πρέπει τα παιδιά να στέλνουν προσωπικές φωτογραφίες σε άτομα που δεν γνωρίζουν.
Πρέπει να σημειωθεί ότι οι παιδεραστές και οι παιδόφιλοι προϋπήρχαν και ενίοτε ήταν οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, δεν είναι δηλαδή καινούριες έννοιες και φαινόμενα που εμφανίστηκαν τώρα και κακώς κάποιοι έπεσαν από τα σύννεφα με αυτά που εμφανίσθηκαν σήμερα.
Θεωρώ απαράδεκτο να τιμωρούνται με φυλάκιση δύο και τριών ετών όσοι κακοποιούν παιδικές ψυχές και να μη γίνεται προσπάθεια παράλληλα και σωφρονισμού αυτών μέσα από ψυχιατρικές διαδικασίες, καθόσον αυτοί οι συγκεκριμένοι τύποι ανθρώπων στη χώρα μας δεν πρέπει να ξεπερνούν τους 1.250.
Σύμφωνα με την εμπειρία μου, οι περισσότεροι είναι γεννημένοι παιδεραστές – παιδόφιλοι και δεν αλλάζουν παρά μόνο μετά από ειδικές θεραπείες – και αν…
Θυμάμαι, όταν συνελάμβανα παιδόφιλους μου έλεγαν κάποιοι ανοιχτά: «Κύριε Σφακιανάκη, δεν καταλαβαίνετε ότι είμαστε άρρωστοι και θέλουμε παιδική σάρκα να φιλάμε… Θεραπεία θέλουμε και όχι φυλακή».
Σε κάποιες χώρες τους κάνουν χημικό ευνουχισμό, σε άλλες ξέρουν οι κάτοικοι ποιοι είναι παιδόφιλοι και τους αποφεύγουν διακριτικά.
Κάθε δήμος σε πολλές πολιτείες της Αμερικής δίνει στους κατοίκους του βιβλιαράκι με τους παιδόφιλους της γειτονιάς, γιατί, όπως λένε κάποιοι, η άγνοια ενίοτε σκοτώνει… Και δεν μπορώ να μη θυμηθώ περιστατικό όπου η μητέρα άφηνε το παιδάκι της στον γείτονα όταν είχε πρόβλημα με αδιαθεσία οικιακής βοηθού και ο γείτονας ήταν παιδεραστής και κακοποιούσε το παιδί της…
* Ο Μανώλης Σφακιανάκης είναι Αντιστράτηγος ε.α. της ΕΛΑΣ, ιδρυτής της Διεύθυνσης Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, Πρόεδρος του Διεθνούς Ινστιτούτου Κυβερνοασφάλειας (CSI Institute) και ειδικός ερευνητής Ηλεκτρονικών Εγκλημάτων
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ