Ο φετινός εορτασμός της Ημέρας της Γυναίκας (8 Μάρτη) είναι ιδιαίτερος – Του Ν. Στραβελάκη

Ο φετινός εορτασμός της Ημέρας της Γυναίκας (8 Μάρτη) είναι ιδιαίτερος – Του Ν. Στραβελάκη

-Η κυβέρνηση το έχει καταλάβει;


Του
ΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΒΕΛΑΚΗ,
Οικονομολόγου του Εθνικού
και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών


Όταν η πρωταθλήτρια της ιστιοπλοΐας Σοφία Μπεκατώρου κατήγγειλε τον βιασμό της, η Πολιτεία βρέθηκε αυτονόητα στο πλευρό της. Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η κυβέρνηση και ο πολιτικός κόσμος δήλωσαν τη συμπαράστασή τους μέσα από συναντήσεις και δηλώσεις. Αυτή η στάση είχε αποτελέσματα, αφού, μπροστά στην κατακραυγή, υπήρξαν σημαντικές ανακατατάξεις στις αθλητικές ομοσπονδίες.

Όπως ήταν αναμενόμενο, οι αποκαλύψεις πυροδότησαν καταγγελίες και σε άλλους χώρους. Στον καλλιτεχνικό χώρο υπήρξε σωρεία καταγγελιών για bullying, σεξουαλική παρενόχληση, απόπειρες βιασμού και, το χειρότερο, παιδεραστία. Όμως η αντίδραση της Πολιτείας και της Δικαιοσύνης δεν ήταν ανάλογη. Η Δικαιοσύνη δεν έχει προχωρήσει σε καμιά αυτεπάγγελτη ενέργεια, παρά το γεγονός ότι αρκετά από τα καταγγελλόμενα κακουργήματα δεν έχουν παραγραφεί.

Την ίδια ώρα η κυβέρνηση εμφανίζεται αμήχανη. Χαρακτηριστικότερη περίπτωση είναι εκείνη του παραιτημένου διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου Δημήτρη Λιγνάδη. Ο τελευταίος ήταν προσωπική επιλογή του πρωθυπουργού και φέρεται να τοποθετήθηκε στη θέση του με παρέμβαση της υπουργού κ. Μενδώνη, που ανέστειλε τη δημόσια διαδικασία επιλογής. Η κ. Μενδώνη τοποθετήθηκε για το θέμα μόλις την περασμένη Πέμπτη (18/2). Η εξήγησή της ήταν ότι ο κ. Λιγνάδης είναι επικίνδυνος άνθρωπος και τους εξαπάτησε. Ο πρωθυπουργός δεν είπε το παραμικρό.

Νομίζω ότι δικαιούμαστε μια καλύτερη εξήγηση από την κυβέρνηση, αφού την ευθύνη για την τοποθέτηση δημοσίων λειτουργών την έχουν οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι. Να θυμίσω μόνο στην κυρία υπουργό ότι ο κ. Λιγνάδης είχε απομακρυνθεί κατά το παρελθόν από τη σχολή υποκριτικής του Εθνικού Θεάτρου λόγω ανάρμοστης συμπεριφοράς. Η κ. Μενδώνη όφειλε να το γνωρίζει. Τέλος, η υπουργός μίλησε για ανώνυμες καταγγελίες, τη στιγμή που υπάρχουν μηνύσεις, κάτι που δείχνει ότι ακόμα και τώρα δεν δίνει την απαραίτητη προσοχή στο θέμα. Να μην πούμε για τον κυβερνητικό εκπρόσωπο κ. Ταραντίλη, που δήλωσε ότι ο κ. Λιγνάδης παραιτήθηκε για προσωπικούς λόγους. Δηλαδή, τι ήθελε να μας πει ο κύριος εκπρόσωπος; Ότι αν ήταν στο χέρι της κυβέρνησης θα τον είχε κρατήσει στη θέση του;

Το πιο ανησυχητικό όμως είναι ότι δεν υπάρχει καμιά αυτεπάγγελτη κίνηση από τη Δικαιοσύνη απέναντι σε όλες αυτές τις καταγγελίες. Στην ανάλογη περίπτωση παιδεραστίας, στην οποία ενέχεται προπονητής ιστιοπλοΐας, η Δικαιοσύνη έδρασε άμεσα και ο κατηγορούμενος προφυλακίσθηκε. Στην προκειμένη περίπτωση, παρόλο που έχει περάσει κοντά ένας μήνας, δεν υπάρχει ούτε φωνή ούτε ακρόαση από την πλευρά της Δικαιοσύνης.

Την ίδια ώρα, στο μιντιακό σύστημα υπήρξαν και προσπάθειες συγκάλυψης. Τηλεοπτικός σταθμός πανελλαδικής εμβέλειας εμφάνισε λεζάντα που δήλωνε ότι ο κ. Λιγνάδης βρίσκεται στη δίνη του κυκλώνα για το τίποτα, για να ζητήσει συγγνώμη την επόμενη κιόλας μέρα από το τηλεοπτικό κοινό, μετά την κατακραυγή. Μεγάλη πρωινή εφημερίδα στο ρεπορτάζ για την κάλυψη των καταγγελιών ανέφερε ότι συχνά τα καταγγελλόμενα στο πλαίσιο της κίνησης «MeToo» είναι υπερβολικά.

Η προστασία των παιδιών στα σχολεία, των εργαζομένων στους χώρους εργασίας, των αθλητών στα σωματεία και τους χώρους άθλησης είναι ευθύνη της κοινωνίας αλλά και του οργανωμένου κράτους. Ο αποτελεσματικότερος τρόπος επιβολής του είναι η μηδενική ανοχή απέναντι στον σεξισμό, στον ρατσισμό και στο bullying. Στην προκειμένη περίπτωση η Ελληνική Πολιτεία δείχνει ανοχή και, το χειρότερο, δείχνει ότι έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά απέναντι τόσο στους θύτες όσο και στα θύματα. Δεν είναι δυνατόν να μην έχει κληθεί ακόμη από τα όργανα της Πολιτείας το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, ώστε να ενημερώσει για τις έρευνες που διεξάγει. Δεν είναι δυνατόν να μην έχουν κληθεί ακόμη τα θύματα από το αρμόδιο υπουργείο Πολιτισμού. Μάλιστα, δεν έχει υπάρξει κάποια σημαντική πρωτοβουλία στήριξής τους.

Όμως, δυστυχώς για τους κυβερνώντες, η κοινωνία έχει ευαισθητοποιηθεί. Οι αντιδράσεις και οι εκκλήσεις συμπαράστασης βρίθουν στα κοινωνικά δίκτυα, ενώ ήδη υπάρχουν μορφές αυτοοργάνωσης και δίκτυα υποστήριξης στις γειτονιές. Είναι σημαντικός ο ρόλος που πρέπει να παίξουν τα συνδικάτα και οι φορείς της Αυτοδιοίκησης σε αυτήν τη διαδικασία. Όσον αφορά το τελευταίο, περιμένουμε να δούμε την ανταπόκριση του Δήμου της Αθήνας στο αίτημα του συνδυασμού «Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας» για ειδική μέρα για τα θύματα σεξιστικής βίας και bullying στο πλαίσιο του εορτασμού της Ημέρας της Γυναίκας στις 8 Μάρτη.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ


Σχολιάστε εδώ