Λευτέρης Νικολάου Αλαβάνος στο “Π”: Η υγεία του λαού στον λαβύρινθο των ανταγωνισμών

Του
ΛΕΥΤΕΡΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ – ΑΛΑΒΑΝΟΥ
Ευρωβουλευτή του ΚΚΕ

Τον Νοέμβριο του 2020 οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ κατέθεσαν αίτημα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ζητώντας να δημοσιευθούν οι συμβάσεις της ΕΕ με τους φαρμακευτικούς κολοσσούς, στους οποίους «άνοιξε την όρεξη» με 7,5 δισ. ευρώ για να αναπτύξουν το εμβόλιο ενάντια στον κορονοϊό.

Η Κομισιόν στις 8 Ιανουαρίου 2021, αρνούμενη να τις δημοσιεύσει, επικαλέστηκε ότι «οι παρασκευαστές ενδιαφέρονται να διαθέσουν τα εμβόλιά τους στην παγκόσμια αγορά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο […] υπάρχει θεμιτό συμφέρον των εταιρειών […] να μη δημοσιοποιούνται οι όροι των συμβάσεων με την ΕΕ κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου έντονου παγκόσμιου ανταγωνισμού. […] Όλες οι εταιρείες απαιτούν οι εν λόγω ευαίσθητες επιχειρηματικές πληροφορίες να παραμείνουν εμπιστευτικές […].»

Βρισκόμαστε στον Φεβρουάριο του 2021. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, η πανδημία όχι μόνο δεν υποχωρεί, αλλά ένα τρίτο κύμα βρίσκεται προ των πυλών. Το σχέδιο εμβολιασμών του πληθυσμού έχει εκτροχιαστεί κι η πολυπόθητη ανοσία καθυστερεί.

Η πολιτική της κυβέρνησης διαψεύδεται συνεχώς, αφήνοντας τον ελληνικό λαό εκτεθειμένο σε μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση. Καλλιεργώντας εδώ και μήνες την παραπλανητική προσδοκία της πανάκειας του εμβολίου, η κυβέρνηση συντήρησε τις τεράστιες ελλείψεις στα δημόσια συστήματα υγείας. Δεν προχώρησε στην επαρκή στελέχωσή τους με μόνιμο προσωπικό, στον εξοπλισμό τους, στην ανάπτυξη της ΠΦΥ και την εφαρμογή όλων των αναγκαίων μέτρων προστασίας σε ΜΜΜ, χώρους εργασίας, σχολεία, πανεπιστήμια.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, πιάνοντας το νήμα από τις προηγούμενες –ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ– υλοποιεί με ευλάβεια την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ, που θεωρεί κόστος την υγεία του λαού. Με τον προϋπολογισμό του 2021 μειώνει κατά 570 εκατ. τις δαπάνες για την υγεία, εν μέσω πανδημίας, εντείνοντας την απαράδεκτη κατάσταση, που έχει μετατρέψει τα νοσοκομεία σε νοσοκομεία μίας νόσου, χωρίς να μπορούν να ανταποκριθούν ούτε στις έκτακτες εμβολιαστικές ούτε στις πάγιες ανάγκες περίθαλψης.

Η ΕΕ και οι αστικές κυβερνήσεις έχουν τεράστιες ευθύνες. Οι μεταξύ τους αντιθέσεις, οι ανταγωνισμοί με ορισμένες φαρμακοβιομηχανίες επιβεβαιώνουν ότι είναι βουτηγμένοι ως τον λαιμό στο μοίρασμα της πλούσιας λείας των εμβολίων, υλοποιώντας την πολιτική εμπορευματοποίησης και υποβάθμισης της υγείας-πρόνοιας, της λειτουργίας των δημόσιων υποδομών με επιχειρηματικά κριτήρια.

Η αναγνώριση επομένως του «θεμιτού συμφέροντος να διαθέσουν τα εμβόλια με τον καλύτερο δυνατό τρόπο» πριμοδοτεί τα συμφέροντα των ομίλων, τις γεωπολιτικές αντιπαραθέσεις, ενισχύει τους σκληρούς ανταγωνισμούς των φαρμακευτικών, που ευθύνονται για τις καθυστερήσεις. Η απαγόρευση από την Κομισιόν στα κράτη-μέλη να διαπραγματευτούν αυτοτελώς για την προμήθεια εμβολίων, με στόχο να καλύψουν τις ανάγκες, αποτελεί μέρος αυτού του εμπορικού πολέμου, που παίζει την υγεία των λαών στα ζάρια.

Η άρνηση δημοσιοποίησης των συμβάσεων από ΕΕ και κυβερνήσεις, τα καλέσματα αστικών δυνάμεων –ανάμεσα τους κι ο ΣΥΡΙΖΑ– για την εξαγορά της πατέντας στην πραγματικότητα κατοχυρώνουν τα δικαιώματα των ομίλων να ρυθμίζουν την παραγωγή με βάση τη βέλτιστη κερδοφορία τους –αφού το εμβόλιο, το φάρμακο στον καπιταλισμό είναι χρυσοφόρο εμπόρευμα– και όχι με βάση της απαιτούμενες δόσεις για την κάλυψη των εμβολιαστικών αναγκών.

Τα παραπάνω τα έχει υπογραμμίσει το ΚΚΕ υπεύθυνα εδώ και μήνες. Ο λαβύρινθος των ανταγωνισμών ομίλων, ΕΕ και κρατών για το εμβόλιο είναι αδιέξοδος για τους λαούς. Αποδεικνύεται ξανά ότι η ΕΕ είναι συμμαχία καπιταλιστών ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα. Η κυβέρνηση της ΝΔ και τα κόμματα που στηρίζουν την αντιλαϊκή στρατηγική της ΕΕ έχουν βαρύτατες ευθύνες. Σήμερα ζητούμενο είναι ο λαός μας να αντιπαλέψει τις ευρωενωσιακές δεσμεύσεις, που βάζουν τη ζωή του στο ζύγι του κέρδους των λίγων, για να αξιοποιηθούν όλα τα ασφαλή και αποτελεσματικά εμβόλια, για να καλυφθούν οι εμβολιαστικές ανάγκες και να παρθούν τώρα από την κυβέρνηση όλα τα αναγκαία μέτρα για τη θωράκιση του δημόσιου συστήματος υγείας, τα μέτρα προστασίας του λαού.

Σε τελευταία ανάλυση, ο λαός καλείται με τον αγώνα του να διεκδικήσει η υγεία, τα εμβόλιο και τα φάρμακα να είναι κοινωνικά αγαθά, στο πλαίσιο ενός άλλου τρόπου οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας, με κρατική βιομηχανία φαρμάκων, έρευνα προς όφελος των λαϊκών αναγκών, διεθνή συνεργασία, με κοινωνικοποιημένα τα μέσα παραγωγής, κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ