ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΟ ΣΑΛΙΓΚΑΡΙ
+ Διαδικτυακή Παρουσίαση βιβλίου (03/02/2021)*
Συγγραφέας
ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΚΟΥΡΤΖΗ
«Σε θέλω δικό μου. Δεν αντέχω πια να σε μοιράζομαι. Προτιμώ να μη σε έχω καθόλου αν δεν ανήκεις μόνο σε εμένα».
Ο τόνος ήταν απολογητικός, η φράση απλή και χιλιοειπωμένη. Όμως καμία δεν είχε τολμήσει να του το πει μέχρι εκείνη τη στιγμή. Αλλά του το είπε. Εκείνη. Το κορίτσι με το σαλιγκάρι.
Έφτασε στο αεροδρόμιο του Ελληνικού από το Λονδίνο στις 26 Μαρτίου του 1969. Έφτασε κρατώντας στη χούφτα της ένα μικρό, πληγωμένο σαλιγκάρι. Και από εκεί, πάντα με το μικρό σαλιγκάρι προστατευμένο στην κλειστή παλάμη της, πήγε στα Μάταλα. Εκεί όπου της είχαν υποσχεθεί ότι βρισκόταν ο παράδεισος της φύσης. Και των χίπηδων. Στα Μάταλα, τον παράδεισο της ελευθερίας. Και της Τζόνι Μίτσελ. Και του Χάρι. Προπαντός του Χάρι. Έμεινε μέχρι τον Μάιο του 1969, περιμένοντας, μαζί με τα παιδιά των λουλουδιών από όλο τον κόσμο, το καλοκαίρι της αγάπης. Μα αυτό δεν ήρθε ποτέ… Γιατί εκείνο τον Μάιο έγινε ό,τι έγινε.
Ένα μυθιστόρημα για ένα κορίτσι, που πίστευε πως η μεγαλύτερη ελευθερία της καρδιάς είναι να μπορεί να ανήκει, και για ένα αγόρι, που δεν μπορούσε να ερωτευτεί. Στην πιο ξέγνοιαστη παραλία του κόσμου, τα φημισμένα Μάταλα. Κάτω από τον μοναδικό ήλιο της Κρήτης, με τον αέρα της Αφρικής να φυσάει στο Λιβυκό Πέλαγος, διώχνοντας μακριά τις ιστορίες της τότε καθωσπρέπει κοινωνίας.
Διακρίσεις
> Στο βιβλίο βασίζεται η μικρού μήκους ταινία με τίτλο “Παραλία” με πρωταγωνιστή τον Γιάννη Κουκουράκη. Επίσης η Ζαχαρούλα Βαλαβάνη με συμμετοχές σε σειρές όπως η «10 η Εντολή» και μεγάλες θεατρικές παραγωγές. Στην ταινία ακόμα συμμετέχουν ο γνωστός κρητικός ηθοποιός με συμμετοχή στο «Νησί» Γιάννης Πανταγιάς και η Ιωάννα Κακούρη. Η σκηνοθεσία είναι της Ειρήνης Λουκάτου.
ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΤΙΣ 4 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021
Απόσπασμα βιβλίου
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Μάταλα,
Ιούλιος 2020
Κράτησε την αναπνοή της. Τη μικρή, κοφτή ανάσα που πρόλαβε να πάρει καθώς ο δημοσιογράφος εναπόθεσε στο χέρι της το μικρό αντικείμενο. Πόσο καιρό είχε να το δει; Πενήντα χρόνια;
Έκλεισε τα μάτια απομονώνοντας κάθε εξωτερικό ερέθισμα και εστίασε όλη της την ενέργεια στη χούφτα της. Η τραχιά επιφάνεια του αντικειμένου έξυσε την εξωτερική στοιβάδα του δέρματός της και άφησε όλες τις αναμνήσεις που ελλόχευαν από κάτω να αναδυθούν η μία μετά την άλλη. Το χάιδεψε. Έσκυψε χωρίς να βιάζεται προς τις κλειστές παλάμες της και άνοιξε ίσα ίσα μία χαραμάδα να χωρέσει το βλέμμα της μέσα. Και τότε ήρθε ο πρώτος λυγμός. Αναπαυμένο στο χέρι της, τελευταία φορά το είχε αγγίξει εκείνη τη νύχτα πριν από πενήντα χρόνια, υπήρχε το μικρό κοχύλι, ίδιο, σαν να μην πέρασε ούτε λεπτό. Προσπάθησε να το ανοίξει απαλά, φοβόταν μη διαλυθεί μέσα στα δάχτυλά της. Τα δάκρυά της πότισαν το κέλυφός του όπως το λεμόνι μία αχιβάδα για να ακινητοποιήσει το περιεχόμενό της ώστε να το γευτεί κάποιος. Όμως τα δικά της δάκρυα έκαναν το αντίθετο. Το ζωντάνεψαν. Χώρισε διάπλατα τα δύο κελύφη και κοίταξε. Άθικτο και εκείνο από τον χρόνο, το καβούκι από το μικρό της σαλιγκάρι, με ό,τι είχε απομείνει μέσα του, της χαμογέλασε ρίχνοντας μοβ ανταύγειες στα μάτια της. Αναφιλητά. Ο θησαυρός της. Τώρα πια το γνώριζε μετά από μια ολόκληρη ζωή. Ό,τι είχε και δεν είχε, ό,τι υπήρξε και ό,τι είχε γίνει, ό,τι είχε ονειρευτεί και ό,τι σηματοδότησε τη ζωή της, το πιο αγαπημένο και μοιραίο σύμβολο της νιότης της, ήταν αυτό. Αυτό που νόμιζε οριστικά χαμένο και ξαναήρθε στα χέρια της μετά από μισό αιώνα.
Άρα ήταν αλήθεια. Άρα είχαν συμβεί όλα. Άρα ο νεαρός που καθόταν απέναντί της και την κοιτούσε ρουφώντας με τη δημοσιογραφική του περιέργεια κάθε έκφραση του προσώπου της γνώριζε. Δεν έλεγε ψέματα.
«Πίστευα πως λέγατε ψέματα…» του είπε πνίγοντας τους λυγμούς της. «Μέχρι να σας συναντήσω είχα την ελπίδα πως λέγατε ψέματα… και ταυτόχρονα την αγωνία πως λέγατε αλήθεια…»
«Ποτέ δε θα έλεγα ψέματα. Έχω περάσει χρόνια ασχολούμενος με την ιστορία σας. Έχω ξεθάψει μυστικά και γεγονότα που ποτέ δε φανταζόσασταν πως θα έβλεπαν το φως ξανά. Σχεδόν έχω ζήσει βήμα προς βήμα όλη σας τη ζωή εδώ…»
«Γιατί;» ψέλλισε.
«Γιατί μπροστά σε τέτοια ιστορία κανένας δημοσιογράφος δε θα σταματούσε… και μετά… όταν κατάλαβα πως ο δολοφόνος δε φανερώθηκε ποτέ, αποφάσισα να ανακαλύψω ό,τι μπορούσα παραπάνω…» της είπε με ειλικρίνεια.
«Αυτό», του είπε και έδειξε το αντικείμενο που κρατούσε, «το είχε εκείνος;» τον ρώτησε με την καρδιά της να ακούγεται μέχρι απέναντι, στην όμορφη παραλία των Ματάλων που υποδεχόταν ένα ειρηνικό ηλιοβασίλεμα.
«Ναι», της απάντησε απλά.
«Και γνωρίζεις εσύ ποιος ήταν ο δολοφόνος;» ρώτησε με την καρδιά της να σταματάει, γιατί ήξερε πως πενήντα χρόνια μετά θα έπαιρνε την απάντηση που γύρευε μια ολόκληρη ζωή.
«Ναι», ξαναείπε εκείνος και έβγαλε το δημοσιογραφικό κασετοφωνάκι του.
Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΚΟΥΡΤΖΗ γεννήθηκε στην Άρτα και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Βιοτεχνολογία και εργάστηκε επί σειρά ετών στον ιδιωτικό τομέα.
Σήμερα δραστηριοποιείται στον επιχειρηματικό χώρο και παράλληλα ασχολείται με τη συγγραφή, που αποτελεί και τη μεγάλη αγάπη της.
Έχει ταξιδέψει αρκετά, μιλάει τέσσερις γλώσσες και ερασιτεχνικά ασχολείται με το αργεντίνικο τάνγκο.
Είναι παντρεμένη και έχει έναν γιο.
Έχει διακριθεί σε διαγωνισμούς ποίησης και έχει γράψει θεατρικά έργα.
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Κατηγορία: Ελληνική λογοτεχνία, Κοινωνικό, Θρίλερ – Περιπέτεια, Αισθηματικό
ISBN: 978-618-01-3526-8
ISBN e-book: 978-618-01-3527-5
*Διαδικτυακή Παρουσίαση βιβλίου (03/02/2021)
Οι Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ σας προσκαλούν σε μια διαδικτυακή παρουσίαση του νέου βιβλίου της Πηνελόπης Κουρτζή, ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΟ ΣΑΛΙΓΚΑΡΙ την Τετάρτη 03/02/2021 στις 21:00 μμ.
♦ Με τη συγγραφέα θα συνομιλήσει η instagrammer Τόνια Βάθη.
Συνδεθείτε με το προφίλ μας στο Instagram (@psichogiosbooks)
ή με το προφίλ της Τόνιας Βάθη (@tostaki) και παρακολουθήστε live την παρουσίαση.
