ΑΞΙΟΤΙΜΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ, ΡΑΒΕ, ΜΑ ΕΓΩ ΘΑ ΛΥΝΩ

ΑΞΙΟΤΙΜΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ, ΡΑΒΕ, ΜΑ ΕΓΩ ΘΑ ΛΥΝΩ

Τά χρόνια φεύγουν βάναυσα
κι εμείς εδώ ξεχνάμε
σάν μάγια νά μάς κάνανε
–δέν ξέρουμε πού πάμε,
•••
καμάρι όμως έχουμε
–λόγω τής αμνησίας
νόθα παιδιά λές κι είμαστε
τά άνευ σημασίας,
•••
κι από ψηλά μάς βλέπουνε
μέ πλέρια ειρωνεία
τόσο πού μάς σφαλίσανε
ώς καί τά καφενεία,
•••
τώρα τό σπίτι έγινε
κελί φυλακισμένων
λές καί είμαστε γενεά
κακούργων καί βλαμμένων,
•••
μάς βάλανε στήν φάτσα μας
μιά μάσκα κολασμένων
αυτοί πού σφάζανε απλά
σ’ ένα «μαντρί» ποιμένων,
•••
αφού μάς κατασφάξανε
καί μάς τά πήραν όλα
τώρα μάς ξανασφάζουνε
σάν μιά γυνή «καργιόλα»,
•••
οι νταβατζήδες φτάσανε
–οι ψεύτες κι αρουραίοι–
καί μάς πασάρουν Τράπεζες
οι σφάχτες καί μοιραίοι,
•••
έχουν εδώ κάτι παιδιά
γνήσιους υπηρέτες
νά κυβερνούν τόν τόπο μας
μέ λόγια καί μέ γκέτες,
•••
θολώνει πιά κι ο ουρανός
τά λόγια περισσεύουν
οι προσευχές χαθήκανε
καί τά παιδία φεύγουν,
•••
φεύγουν καί θά γυρίσουνε
όταν μαυρίσει η Χώρα
κι η γλώσσα γίνει κυριλέ
χωρίς φόβο γιά μπόρα,
•••
Ω, Δία, γιατί έφυγες
κι άφησες τούς παπάδες
νά κλαίνε οι κακόμοιροι
μέ φόβο τούς Αγάδες,
•••
ν’ αδειάζουνε τίς Εκκλησιές
κι οι προσευχές χαμένες
όπως οι πέτρες στόν βυθό
γιά πάντα μουχλιασμένες.
•••
ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΟΜΩΣ Ο ΚΑΙΡΟΣ
ΚΑΙ ΤΕΡΜΑ ΤΑ ΣΦΑΓΕΙΑ.
ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΑΣΕΤΕ ΑΥΤΟ
–ΚΑΙ Σ’ ΑΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ.
—————–
Οι χτεσινοί καί τωρινοί
φονιάδες, δέν μετανιώνουν.
θά έρθει όμως ο καιρός
πού καί τά ακριβά φρούτα σαπίζουν.
Καλή χρονιά καί κακή σας μέρα
ευλογημένοι τού εικοστού πρώτου αιώνα.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ


 
Απολαύστε περισσότερο Φιοράντε  ΕΔΩ


Σχολιάστε εδώ