Με το ζόρι «ραντεβού στα τυφλά» στον Βόσπορο

Επιμένει ο Ερντογάν για διαπραγμάτευση επί των ελληνικών χωρικών υδάτων

-Ναρκοθετημένο το τραπέζι του διαλόγου με όλες τις διεκδικήσεις της Τουρκίας

Του
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΚΑΛΟΥ

Η κυβέρνηση οδηγείται σε έναν εφ’ όλης της ύλης διάλογο με την Τουρκία, στα τυφλά, χωρίς εγγυήσεις και δεσμεύσεις για το πλαίσιο του διαλόγου, υπό την πίεση των «συμμάχων» και «φίλων», οι οποίοι πλέον απροκάλυπτα και σε επίπεδο ΕΕ στηρίζουν ανοιχτά την Τουρκία, χάνοντας κάθε αξιοπιστία έστω και ως ουδέτεροι τρίτοι.

Τη Δευτέρα το πρωί οι κ. Αποστολίδης (φωτό) και Κουγιού άκουσαν από πρώτο χέρι τις θέσεις που διατυπώνει εδώ και καιρό, σε κάθε επίπεδο, η τουρκική ηγεσία, για το πώς αντιμετωπίζει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και πώς βλέπει τον διάλογο μεταξύ των δύο χωρών. Έναν διάλογο που η Τουρκία χρησιμοποιεί περισσότερο για να θολώσει τα νερά και να βοηθήσει όλους εκείνους που την «ξεπλένουν» συστηματικά στον διεθνή περίγυρο αλλά και για να υποχρεώσει την Ελλάδα, υπό τον φόβο της αποφυγής επίρριψης ευθυνών, να συμπράξει σε έναν διάλογο εφ’ όλης της ύλης.

Να σημειώσουμε πως 61ος γύρος των διερευνητικών επαφών έλαβε χώρα σήμερα στην Κωνσταντινούπολη, και σύμφωνα με διπλωματικές πηγές συμφωνήθηκε όπως ο επόμενος γύρος λάβει χώρα στην Αθήνα.

Γιατί μπορεί μεν να είναι άτυπη η διαδικασία των διερευνητικών επαφών, αλλά ό,τι συζητείται μένει στο τραπέζι. Και πιθανότατα είναι σοβαρό λάθος το γεγονός ότι η κυβέρνηση επέλεξε να συνεχίσει τις διερευνητικές με επικεφαλής τον Παύλο Αποστολίδη, καθώς ο πρώην πρέσβης και πρώην διοικητής της ΕΥΠ έχει εκφράσει συγκεκριμένες θέσεις για τα ελληνοτουρκικά και κυρίως είναι αυτός που έχει στο παρελθόν πραγματοποιήσει συνομιλίες στο πλαίσιο των διερευνητικών, που είχαν συμπεριλάβει και το θέμα των ελληνικών χωρικών υδάτων (όπως έχει αποκαλύψει, χωρίς να διαψευσθεί, ο κ. Χρήστος Ροζάκης).

Συνεπώς, οι ελληνικές διαθέσεις έχουν καταγραφεί εκ των πρότερων με τον ορισμό του κ. Αποστολίδη ως επικεφαλής της ελληνικής ομάδας, ο οποίος λόγω της εμπειρίας και της γνώσης των προηγούμενων διαμειφθέντων θα μπορούσε να συμμετέχει στην ελληνική αντιπροσωπεία, αλλά ως απλό μέλος.
Ακόμη κι αν η ελληνική πλευρά μείνει συνεπής στις δημόσιες δεσμεύσεις της, σύμφωνα με τις οποίες μοναδικό θέμα συζήτησης είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, είναι προφανές ότι όταν τεθεί το απλό ερώτημα εκ μέρους της τουρκικής πλευράς, όσον αφορά το σημείο από το οποίο θα προσμετρηθεί η προς οριοθέτηση υφαλοκρηπίδα, εκ των πραγμάτων θα πρέπει η Αθήνα να απαντήσει ότι είτε αυτή η μέτρηση θα γίνει με βάση τα υπάρχοντα 6 ν.μ. των χωρικών υδάτων μας είτε από το νέο όριο στο οποίο θα πρέπει να επεκταθούν τα ελληνικά χωρικά ύδατα βάσει των διατάξεων του Δικαίου της Θάλασσας. Διότι καμιά κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να διαπράξει το ολέθριο και καταστροφικό λάθος να παραιτηθεί εκουσίως από κομμάτι της εν δυνάμει ελληνικής κυριαρχίας και να το παραδώσει προς διαμοιρασμό με την Τουρκία.

Έτσι, θα πρέπει να είμαστε απολύτως προετοιμασμένοι για το ενδεχόμενο η διαδικασία αυτή των διερευνητικών επαφών, η οποία χρησίμευσε (ως άλλοθι κυρίως) για να έχουμε σχεδόν ενάμιση μήνα χωρίς ακραίες προκλήσεις επί του πεδίου, να μην οδηγήσει απολύτως πουθενά, καθώς η προϋπόθεση για να υπάρξει εξέλιξη είναι να κάνει μείζονες υποχωρήσεις και παραχωρήσεις η ελληνική πλευρά.

Μόλις η Τουρκία διαπιστώσει ότι πετυχαίνει τους στόχους της με την ΕΕ και μόλις κατορθώσει να ξαναβρεί βηματισμό με τη νέα αμερικανική κυβέρνηση, είναι δεδομένο ότι θα επιχειρήσει τότε να τραβήξει το χαλί, θέτοντας και αποκαλύπτοντας το περιεχόμενο των θεμάτων που έχει βάλει στο τραπέζι. Και για το ζήτημα αυτό κάθε άλλο παρά κρύβει τις προθέσεις και τις διαθέσεις της. Ο κ. Τσαβούσογλου και άλλοι κορυφαίοι τούρκοι παράγοντες προβάλλουν καθημερινά τη διευρυμένη ατζέντα που θέτουν στον διάλογο με την Ελλάδα.

Και τότε η Ελλάδα θα είναι σε δυσκολότερη θέση από ό,τι το περασμένο φθινόπωρο, καθώς το χαρτί των κυρώσεων και της «ισχυρής ευρωπαϊκής αλληλεγγύης» έχει ήδη καεί με πρωτοβουλία της φιλοτουρκικής τρόικας της ΕΕ (Γερμάνιά, Ισπανία, Ιταλία), ενώ και στην Ουάσινγκτον θα ομφαλοσκοπούν για το πώς θα πρέπει να κρατήσουν την Τουρκία στην τροχιά της Δύσης.

Η θλιβερή παρουσία του γερμανού ΥΠΕΞ Χάικο Μάας στην Άγκυρα, όπου έθαψε τις κυρώσεις και πρόβαλε μόνο και αποκλειστικά την ανάγκη «νέας εποχής στις ευρωτουρκικές σχέσεις», με απλές γενικές συστάσεις περί «μη επανάληψης των επικίνδυνων παιχνιδιών» στη Μεσόγειο, έπρεπε να σημάνει καμπανάκι στην Αθήνα. Λίγες ώρες αργότερα, ο κ. Τσαβούσογλου υποδεχόταν στο γραφείο του τον ισπανό πρεσβευτή, με τον οποίο θαύμασαν το μο­ντέλο-αντίγραφο του πρώτου τουρκικού ελικοπτεροφόρου, που ναυπηγείται σε τουρκικό ναυπηγείο, με ισπανική αρωγή και σε ισπανικά σχέδια, και αναμένεται στην επόμενη διετία να παραδοθεί στο Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό.

Μάλιστα, ο ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ, την ίδια ημέρα, σε ομιλία του στη συνάντηση των ισπανών πρεσβευτών, εξήρε τη σχέση της Ισπανίας με την Τουρκία και υπεραμύνθηκε της ανάγκης διεύρυνσης και ανάπτυξης των ευρωτουρκικών σχέσεων και των σχέσεων της χώρας του με την Τουρκία, χωρίς καμιά αναφορά, φυσικά, στον επικίνδυνο και αποσταθεροποιητικό ρόλο της Τουρκίας και του Ερντογάν στην περιοχή, από τον Καύκασο μέχρι και το Μαγκρέμπ.

Προφανώς, η έκθεση των ισπανικών τραπεζών στην οικονομική «φούσκα» του κ. Ερντογάν είναι πολύ ισχυρότερο κίνητρο από οποιαδήποτε έννοια αλληλεγγύης αλλά και από οποιαδήποτε αντίληψη για τη στρατηγική θέση της ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή, απέναντι σε αναθεωρητικές δυνάμεις. Ομοίως, ο γερμανός ΥΠΕΞ κ. Μάας παρέλαβε από τον κ. Τσαβούσογλου τον κατάλογο με το γερμανικό αμυντικό υλικό το οποίο περιμένει η Τουρκία και θέλει να προχωρήσει ανεμπόδιστα η παράδοσή του και αφορά και τους κινητήρες του νέου, τουρκικής κατασκευής, τεθωρακισμένου. Και όλα αυτά την ώρα που η Ελλάδα και δημοσίως έχει ζητήσει τη διακοπή της διαδικασίας παράδοσης στην Τουρκία έξι γερμανικών υποβρυχίων, κλάσης «Παπανικολής», που θα οδηγήσουν σε σοβαρή ανατροπή της ισορροπίας δυνάμεων στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.

Για την Αθήνα, εκτός από την ανάσα που πήρε από τη συνεχή –για σχεδόν 11 μήνες– πίεση σε όλα τα μέτωπα, από τον Έβρο μέχρι την Ανατολική Μεσόγειο, οι συνθήκες είναι πολύ πιο δύσκολες τώρα, καθώς πρέπει να αποφύγει τον εγκλωβισμό της σε έναν διάλογο που στο τραπέζι θα βρεθούν μόνο οι διεκδικήσεις της Τουρκίας και συγχρόνως να αποκρούσει και τον βρώμικο πόλεμο των «εταίρων».

Η Τουρκία πάντως συνεχίζει να ναρκοθετεί το έδαφος. Την Τρίτη, λίγο μετά το μήνυμα που έστειλε ο κ. Δένδιας στην κοπή της πίτας του Συλλόγου των Ιμβρίων, όπου υπενθύμισε τις υποχρεώσεις της Τουρκίας, που απορρέουν από τη Συνθήκη της Λωζάννης, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών απά­ντησε με μια παραληρηματική ανακοίνωση. Σε αυτή έσπευσε να θέσει όλη την ακραία ατζέντα των τουρκόφρονων της Θράκης και με προσβλητική αναφορά στο πρόσωπο του έλληνα υπουργού τον καλούσε να «κοιτάξει το πρόσωπό του στον καθρέφτη», παραλείποντας βεβαίως να αναφερθεί στο ότι η ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινούπολης από 150.000 ανθρώπους σήμερα αριθμεί 2.000 άτομα, κυρίως γέροντες…

Και μία ημέρα αργότερα, με εύσχημο τρόπο, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών έσπευσε να υπενθυμίσει τη θέση του για το ενδεχόμενο επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. και περιέγραψε, χωρίς να το αναφέρει ρητώς, το casus belli, καθώς επισήμανε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί μονομερώς να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στο Αιγαίο, που είναι «ημίκλειστη θάλασσα και επικρατούν ειδικές συνθήκες» και μάλιστα είναι περιοχή που η Τουρκία έχει «ζωτικά δικαιώματα και συμφέροντα». Αυτή ήταν η προειδοποιητική βολή της Άγκυρας στις δηλώσεις Μητσοτάκη – Δένδια περί δικαιώματος της χώρας για επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων και πέραν του Ιονίου και στο ότι η Ελλάδα δεν συζητά το εύρος των χωρικών υδάτων της με την Τουρκία…

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτό: wikipedia.org