Μ. Κουρής: Μόνιμη πλέον… συντροφιά μας ο… παράξενος επισκέπτης μας, ο κορονοϊός – Όπου και να πας, πρέπει να το ξέρει προηγουμένως η… Ασφάλεια

ΔΗΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣ
Του Μάκη Κουρή

Καλή σας μέρα, πέρα για πέρα…

Μόνιμη πλέον… συντροφιά μας ο… παράξενος επισκέπτης μας, ο κορονοϊός. Μας αρέσει – δεν μας αρέσει, αυτός αποφασίζει για τη ζωή μας. Χωρίς έγγραφη δήλωση δεν κάνεις βήμα από την πόρτα σου. Και πάντα με τη μάσκα, πλουτίζοντας τους εργοστασιάρχες που την παράγουν.

Με άδεια πηγαίνεις στο σούπερ μάρκετ για να ψωνίσεις τα αναγκαία για την επιβίωση, στην ουρά έξω, στον δρόμο, για το κατάστημα από το οποίο θέλεις κάτι να πάρεις. Όπου και να πας, πρέπει να το ξέρει προηγουμένως η… Ασφάλεια. Πλήρες το φακέλωμα για την υγειά μας. Με τα λεφτά να λιγοστεύουν, από τη στιγμή που η εξουσία έχει διατάξει λουκέτο σε πάρα πολλές κατηγορίες επαγγελμάτων.

Με το σταγονόμετρο καθετί που λείπει από το νοικοκυριό, για να μη φτάσουμε στην άλλη άκρη. Ακόμη και η Εκκλησιά υπό απαγόρευση. Και απαγορευτικό στην κυκλοφορία, από τις 9 το βράδυ μέχρι τις 5 το πρωί δεν μπορείς να βγεις από το σπίτι. Και όταν με… άδεια βγεις, διερωτάσαι μήπως αυτόν που περπατάει δίπλα σου τον έχει πλευρίσει ο ιός.
Με ζωές κάθε μέρα να χάνονται και τα κρούσματα να μην έχουν τελειωμό…

Πρωτόγνωρα όλα. Λες και ήρθε τούμπα ο πλανήτης. Άσε που είναι άγνωστο πότε θα… απελευθερωθούμε, με ποιους νέους όρους και με μια ταμπέλα στο στήθος με τον αριθμό μας. Και τι άλλο μάς περιμένει…

Όταν έρθει το ξημέρωμα, πολλά δεν θα είναι όπως τα ζούσαμε πριν βγει στην κυκλοφορία ο κορονοϊός, που μέχρι στιγμής παραμένει ανίκητος. Και το ερώτημα είναι, τι κάνουμε; Προσοχή; Ανάπαυση;

Χάθηκαν και οι τσιγγάνες, που κάποτε μας έλεγαν την τύχη μας, ασημώνοντάς τες…

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ