Ελ. Βαγενάς στο “Π”: Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός στην κυβερνητική διαχείριση των εθνικών θεμάτων
Του
ΕΛΙΣΑΙΟΥ ΒΑΓΕΝΑ
Μέλους της ΚΕ & Υπεύθυνου
του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ
Η κυβέρνηση της ΝΔ ισχυρίζεται πως η μερική επέκταση των χωρικών υδάτων της χώρας στο Ιόνιο αύξησε την ελληνική κυριαρχία κατά 13.000 τ.χλμ., ενώ με την αγορά 18 Rafale (εκ των οποίων τα 12 μεταχειρισμένα) υλοποιείται η αμυντική θωράκιση της χώρας.
Επιπλέον, θεωρούν πως με τις στενές σχέσεις με ΗΠΑ, Γαλλία, Ισραήλ, Αίγυπτο, Σαουδική Αραβία θωρακιζόμαστε και διπλωματικά, ενώ, τέλος, με τις διερευνητικές επαφές που ξεκινούμε με την Τουρκία θα λύσουμε τα όποια ζητήματα ή θα ανοίξουμε τον δρόμο για να πάμε στο Διεθνές Δικαστήριο. Στην ίδια λογική, με μικρές παραλλαγές, κινούνται και τα άλλα κόμματα, που πίνουν νερό στο όνομα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ.
Ωστόσο, το παραπάνω «λαμπερό» αφήγημα, αν κριθεί με συγκεκριμένα κριτήρια, θα δούμε πως είναι ιδιαίτερα προβληματικό για τα λαϊκά συμφέροντα και υπηρετεί τον στόχο της γεωστρατηγικής αναβάθμισης μεγάλων οικονομικών ομίλων. Μέσα από τα ερωτήματα που ακολουθούν μπορούν να βγουν ουσιαστικά συμπεράσματα:
Από τη στιγμή που η χώρα μας βρίσκεται σε τόσο ισχυρές «συμμαχίες» με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, το Ισραήλ κ.ο.κ., γιατί πρέπει να σπαταλά δισεκατομμύρια ευρώ για πολεμικά όπλα, όταν οι κυβερνώντες ισχυρίζονται πως δεν έχουν για την Υγεία, την Παιδεία, τους μισθούς, τις συντάξεις, τα επιδόματα κ.λπ.;
Αν κινδυνεύουμε από τη «σύμμαχο» Τουρκία, που κι αυτή είναι στο ΝΑΤΟ, τι είδους «συμμαχία» είναι αυτή και σε ποιον χρειάζεται;
Όταν προχωράμε σε μερική επέκταση των χωρικών υδάτων της χώρας και υπογράφουμε συμφωνίες με γειτονικές χώρες (Ιταλία, Αίγυπτο), που προβλέπουν υποχωρήσεις από κυριαρχικά δικαιώματα, όπως είναι η μικρότερη επήρεια των ελληνικών νησιών, δεν ανοίγουμε την όρεξη στην επιθετικότητα της τουρκικής αστικής τάξης, που προβάλλει παρεμφερή επιχειρήματα για να προωθήσει τις διεκδικήσεις της; Αυτό δεν ισχυρίζονταν και τα στελέχη της ΝΔ πριν αναλάβουν τη διακυβέρνηση; Τι άλλαξε; Μήπως η νουθεσία, made in USA, «βρείτε τα για το καλό της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ» και για να αρχίσει το φαγοπότι των ενεργειακών μεγαθηρίων;
Οι προηγούμενοι 60 γύροι των διερευνητικών επαφών έβαλαν μήπως κάποιο φρένο στις τουρκικές διεκδικήσεις ή, αντίθετα, τις συστηματοποίησαν και τις διεύρυναν; Τι θα προβλέπει ένα συνυποσχετικό για το Διεθνές Δικαστήριο, όταν η «σύμμαχος» Τουρκία δεν αναγνωρίζει τη Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας;
Τα Rafale αγοράζονται για τις πραγματικές ανάγκες της χώρας: Κι αν είναι όντως έτσι, γιατί τότε στέλνουμε τα ελληνικά F-16 να περιπολούν πάνω από Βουλγαρία, Αλβανία, Μαυροβούνιο κ.ο.κ., τα ελληνικά πολεμικά πλοία στο Ορμούζ και τις συστοιχίες Patriot στη Σαουδική Αραβία;
Οι συμμαχίες με ΗΠΑ, Γαλλία, Ισραήλ κ.λπ. μας κάνουν ή όχι μέρος των δικών τους σχεδιασμών σε βάρος άλλων λαών; Και αν όχι γιατί τότε η χώρα μας πλημμυρίζει με νέες πολεμικές βάσεις και ξένα στρατεύματα, χωρίς να αποκλείεται και η δυνατότητα να εξαπολυθεί από τη χώρα μας αμερικανικό πυρηνικό πλήγμα σε βάρος άλλων λαών;
Ο φιλόξενος δημοσιογραφικός χώρος δεν φτάνει για το πλήθος των ερωτημάτων που προκύπτουν, όμως νομίζουμε πως τα παραπάνω είναι αρκετά για να συμπεράνουμε πως ο λαός μας έχει δίκιο όταν λέει πως ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός.
Οι δήθεν ισχυρές συμμαχίες με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, την ειρήνη και την ασφάλεια του λαού. Χρόνια τώρα, είναι αυτοί που κάνουν πλάτες στην επιθετικότητα της τουρκικής άρχουσας τάξης. Είναι μήτρες πολέμων και διάλυσης κρατών, κάτι που το αποδεικνύει μια ματιά στην περιοχή (βλέπε Γιουγκοσλαβία, Λιβύη, Συρία, Κύπρος). Είμαστε σε αυτές τις «συμμαχίες» γιατί αυτό βολεύει τους έχοντες και κατέχοντες, τον πλούτο και την πραγματική εξουσία στη χώρα μας και όχι τον λαό.
Τα οπλικά συστήματα αγοράζονται και αξιοποιούνται όχι για τις ανάγκες της άμυνας, αλλά για τις ανάγκες ΝΑΤΟ – ΗΠΑ, στους σφοδρούς ανταγωνισμούς τους με άλλες μεγάλες δυνάμεις, εμπλέκοντας τη χώρα σε μεγάλες περιπέτειες και στοχοποιώντας τον λαό μας. Άλλωστε η όποια αμυντική ικανότητα της χώρας είναι πιστάγκωνα δεμένη από τα πολεμικά μονοπώλια-προμηθευτές και τα γεωπολιτικά συμφέροντα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού.
Ο λαός μας μπορεί και πρέπει να βρει λύση! Μπορεί να ζήσει όπως του αξίζει, με βάση την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών του και ακόμη να συνεννοηθεί και ζήσει ειρηνικά με τους γείτονες λαούς. Αλλά αυτό μπορεί να γίνει μονάχα σε ρήξη με όλα εκείνα που ναρκοθετούν το μέλλον του, δηλαδή τα συμφέροντα των λίγων, των εκμεταλλευτών και των συμμάχων τους.
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ