Χαρά Κεφαλίδου στο “Π”: Αόρατοι πολίτες

Της
ΧΑΡΑΣ ΚΕΦΑΛΙΔΟΥ
Βουλευτού Ν. Δράμας του Κινήματος Αλλαγής

Είναι λυπηρό ένας τόπος να βγαίνει από την αφάνεια και να γίνεται πρώτη είδηση στα ΜΜΕ για τους αριθμούς των κρουσμάτων και τις απώλειες ανθρώπινων ζωών από μια πανδημία που βρήκε την Πολιτεία αθωράκιστη, εφησυχασμένη ύστερα από ένα καλοκαίρι αφελούς χαλαρότητας. Το τίμημα της εθνικής απρονοησίας μπροστά στο δεύτερο –αναμενόμενο από πέρσι– κύμα της πανδημίας. Η δε Δράμα είναι από τους νομούς της χώρας που χτυπήθηκαν σκληρά από την Covid-19.

Δεν ήμασταν από τους τυχερούς, ώστε να μπορούμε να πούμε ότι τουλάχιστον γλιτώσαμε από τις χειρότερες επιπτώσεις του φονικού ιού.

Δεν είμαστε από αυτούς που έχουν την πολυτέλεια να κλαίνε για τις δουλειές που χάνονται, για την οικονομία που στενάζει. Για τις τεράστιες δυσκολίες των επιχειρήσεων μαρμάρου, των μεγάλων οινοπαραγωγικών μονάδων, των επιχειρήσεων του αγροτοκτηνοτροφικού τομέα και όλων των επιχειρηματιών που παλεύουν να σταθούν όρθιοι και να στηρίξουν τον τόπο μας. Με αυτό που έγινε στη Δράμα μέσα στο δεύτερο κύμα πανδημίας και την ανετοιμότητα της Πολιτείας να αντιμετωπίσει τα αυξημένα κρούσματα, δεν τολμάμε να πούμε ούτε αυτό που ακούγεται στα μεγάλα αστικά κέντρα. Ένα «πάλι καλά, θα προχωρήσουμε».

Η Δράμα δεν μπορεί να νιώσει την ανακούφιση ότι τουλάχιστον εξασφαλίστηκε η υγεία του πληθυσμού και γλιτώσαμε τα χειρότερα. Με τόσα κρούσματα και απώλειες, με τη θλιβερή πρωτιά των αεροδιακομιδών σε κεντρικά νοσοκομεία της Αθήνας, με τόσες ελλείψεις σε υποδομές, οργάνωση και ανθρώπινο δυναμικό στο μοναδικό νοσοκομείο της περιοχής, μόνο βουβή πικρία και σιωπή. Έτσι κι αλλιώς, οι φωνές για στήριξη από το υπουργείο Υγείας, για έγκαιρο σχεδιασμό και οργάνωση των υγειονομικών μονάδων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας περίθαλψης, από τον περασμένο Σεπτέμβριο, χάθηκαν στη διαδρομή Δράμας – Αθήνας.

Στο διάστημα από τον περασμένο Οκτώβριο και Νοέμβριο, όταν γίναμε θλιβερό πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες, μέχρι σήμερα μειώθηκαν τα κρούσματα, συνεπώς μειώθηκαν και οι ανάγκες νοσηλείας πολιτών στο νοσοκομείο και η Δράμα πήρε μια ανάσα. Όμως φτάνει; Αρκούν ο φόβος και η πειθαρχία σε σκληρά μέτρα lockdown της δραμινής κοινωνίας για να λύσουν την κρατική ανεπάρκεια; Η στήριξη της κρατικής μηχανής σε ώρες κρίσης εξαντλείται σε εκ του μακρόθεν συμβουλές πρόληψης; Στη Δράμα ακόμη μετράμε τις απώλειές μας και στα δάχτυλα του ενός χεριού την αρωγή του αθηνοκεντρικού κράτους.

Ενάμιση μήνα μετά, πόσα άλλαξαν στην ετοιμότητα της Πολιτείας;

Πρόσφατα ενημερωθήκαμε ότι εβδομαδιαία συνδράμουν το νοσοκομείο δύο γιατροί από την Αθήνα.

Οι τρεις αναισθησιολόγοι, που δεν προλαβαίνουν να καλύψουν τις ανάγκες του ΓΝ Δράμας, καλούνται τώρα να συνδράμουν με εφημερίες τις ανάγκες του ΓΝ Σερρών, που έχει μείνει με έναν αναισθησιολόγο!

Μέσα στη δίνη της πανδημίας, που βρήκε το υγειονομικό μας σύστημα στην περιφέρεια ανέτοιμο, «ξεχάστηκε» η προκήρυξη για πρόσληψη ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, την ώρα που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί 12 συνταξιοδοτήσεις εργαζομένων και αναμένεται να ξεπεράσουν τις 20 μέχρι τον προσεχή Μάρτιο.

Τι θα γίνει αν ένα τρίτο κύμα πανδημίας, που ήδη εμφανίζεται σε όλη την Ευρώπη, κάνει την εμφάνισή του και στα μέρη μας; Είναι το ερώτημα που οι πολίτες δεν τολμούν να σκεφτούν και η κυβέρνηση δεν έχει το θάρρος να απαντήσει.

Εν μέσω φόβων για το μεταλλαγμένο στέλεχος του κορονοϊού και μιας Ευρώπης που παίρνει μέτρα κατά της Covid-19 με αυστηρότερα lockdowns και παράταση μέτρων, στη χώρα μας αποφασίστηκε ήδη το άνοιγμα των δημοτικών, των νηπιαγωγείων και των σχολείων ειδικής αγωγής. Ο πρωθυπουργός, με ουρανοκατέβατη αισιοδοξία, προαναγγέλλει το άνοιγμα της αγοράς την ερχόμενη εβδομάδα, προτρέχοντας και προκαταλαμβάνοντας την άποψη της αρμόδιας Επιτροπής Ειδικών. Δεν είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση προτρέχει. Πόσο μπορεί να πείσει ότι ακολουθεί πιστά τις οδηγίες των ειδικών; Και αν στην Αττική, στην Πάτρα, στη Θεσσαλονίκη, στην Κρήτη, στην Αλεξανδρούπολη, στη Λάρισα, στα Γιάννενα οι πολίτες μπορεί να νιώθουν μια ανακούφιση εν όψει του δειλού μεν, αλλά ταυτόχρονα ριψοκίνδυνου ανοίγματος της οικονομίας, έχοντας την ασφάλεια των μεγάλων νοσοκομείων, πόσο ασφαλείς μπορούν να αισθάνονται οι πολίτες στην ελληνική ύπαιθρο, στα νησιά ή σε νομούς όπως η Δράμα;

Η κυβέρνηση ξεκίνησε και συνεχίζει σχεδιάζοντας μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας με επίκεντρο κυρίως την οικονομία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης και τις δυνατότητες περίθαλψης των πιθανότατα αυξημένων κρουσμάτων των κεντρικών νοσοκομείων. Ελλάδα, όμως, δεν είναι μόνο η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη. Ούτε μόνο τα αστικά κέντρα που έχουν πανεπιστημιακά μεγάλα νοσοκομεία. Από τον σχεδιασμό της, άλλη μία φορά, μοιάζει να απουσιάζει η περιφέρεια και οι ανάγκες της. Είναι απογοητευτικό να νιώθεις αόρατος ως πολίτης.

H έναρξη του εμβολιασμού, με την ευχή να βρει τη μεγαλύτερη δυνατή ανταπόκριση στον κόσμο, είναι η άμυνά μας στην πανδημία, όμως δεν φτάνει να κλείσει τα τραύματα που αφήνει η Covid-19.

Για άλλη μία φορά, το σχέδιο που οργανώνει η παρούσα κυβέρνηση για να επουλώσει τις πληγές στην υγεία, την οικονομία, την εργασία, την ψυχή των πολιτών αγγίζουν μόνο το κέντρο. Την ελληνική περιφέρεια δεν την περιλαμβάνουν. Όπως δεν την περιέλαβαν και στο δεύτερο κύμα πανδημίας. Η Δράμα συνεχίζει αόρατη, εκτός του οπτικού πεδίου της κυβέρνησης.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ