Μαρ. Σκανδάμης στο “Π”: Oι δημοκρατικές προσδοκίες για τη χρονιά που ξεκίνησε

Του
ΜΑΡΙΝΟΥ ΣΚΑΝΔΑΜΗ
Διδάκτορος Νομικής, Τομεάρχη Προστασίας
του Πολίτη στο Κίνημα Αλλαγής

Η εισβολή των οπαδών του απερχόμενου Προέδρου των ΗΠΑ στο Καπιτώλιο ανέδειξε με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο το σύγχρονο πρόβλημα των δημοκρατικών κρατών.

Οι εχθροί της δημοκρατίας πολλαπλασιάζονται.

Η νεοφασιστική ιδεολογία τους, εμποτισμένη από υπερεθνικισμό, ρατσισμό, ξενοφοβία, αντισημιτισμό και συνωμοσιολογία, εχθρεύεται βαθιά τη φιλελεύθερη δημοκρατία, τον σοσιαλισμό και τον κοινοβουλευτισμό.

Και βρίσκει έδαφος στην απογοήτευση των πολιτών από την προβληματική λειτουργία των δημοκρατιών ανά τον κόσμο, που έχουν φέρει στο κέντρο του ενδιαφέροντός τους τις αχαλίνωτες αγορές και όχι τον άνθρωπο.

Γι’ αυτό, η επαναθεμελίωση της εμπιστοσύνης των πολιτών στη δημοκρατία είναι εθνικό καθήκον.

Η κυβέρνηση, λοιπόν, οφείλει να δει τις πραγματικές ανάγκες της χώρας και να εργαστεί για αυτές. Όχι για πελάτες, φίλους και εταίρους, όπως απροκάλυπτα κάνει. Διότι αυτές οι πολιτικές ενισχύουν την έλλειψη πίστης στη δημοκρατία. Και ενισχύουν τους εχθρούς της.

Έτσι, ο καθημερινός αγώνας για τη δημοκρατία, εκτός της ανάγκης προώθησης μιας κοινής ευρωπαϊκής ατζέντας, περνά και μέσα από συγκεκριμένες εθνικές στοχεύσεις, που ως Κίνημα Αλλαγής, αλλά και ευρύτερα, όλοι οι δημοκρατικοί πολίτες, πρέπει να οριοθετήσουμε.

Ας επιδιώξουμε λοιπόν ως προς τα του οίκου μας:

Να υπάρξει μια χώρα που οι κυβερνητικές αποφάσεις δεν θα λαμβάνονται υπό την επιρροή των lobbies και των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων.

Να υπάρξει μια χώρα που θα επιτρέπει να ακούγεται ο κριτικός πολιτικός λόγος, χωρίς να πνίγεται, διαστρεβλώνεται ή λοιδορείται από τον απροκάλυπτο εναγκαλισμό της κυβέρνησης με σημαντικό μέρος του Τύπου.

Να υπάρξει μια χώρα όπου ο πολίτης δεν θα χρειάζεται να ταπεινώνεται σε πολιτικούς, μεσολαβούντες συμβούλους και ανθρώπους «που ξέρουν κάποιον» για να βρει το δίκιο του.

Να υπάρξει μια χώρα όπου οι δικαστές της ανώτατης βαθμίδας δεν θα σκέπτονται ποια κυβερνητική θέση θα καταλάβουν μετά την αποχώρησή τους από το δικαστικό σώμα.

Να υπάρξει μια χώρα όπου το παράδοξο του ελληνικού καπιταλισμού των μεγάλων οικογενειών θα υποκατασταθεί από μια αγορά με παραγωγική κατεύθυνση, καθαρούς κανόνες και ευκαιρίες για όλους.

Να υπάρξει μια χώρα που θα σέβεται εργαζομένους, επαγγελματίες, αγρότες, ανέργους και συνταξιούχους και δεν θα τους αντιμετωπίζει ως εκλογική μάζα που κάποιοι μπορούν να εμπαίζουν ξανά και ξανά.

Να υπάρξει μια χώρα που οι δεξιότητες των νέων ανθρώπων θα εκτιμώνται και θα αμείβονται.

Να υπάρξει μια χώρα που όσοι υστερούν, θα ζουν με αξιοπρέπεια.

Μιας και η νέα χρονιά ξεκίνησε με τόσο ηχηρό τρόπο, αν –έστω– ένα από αυτά πετύχουμε φέτος, θα αισιοδοξούμε. Η δημοκρατική παράταξη πρέπει να είναι μπροστά σε αυτόν τον αγώνα.

Ας μην ξεχνάμε ότι το φάντασμα του εκφασισμού της κοινωνίας παραμονεύει και πως από τις επιλογές μας θα κριθεί το περιεχόμενο της δημοκρατίας μας.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ