Κ. Πουλάκης στο “Π”: Κοινωνική δυσαρέσκεια και πολιτική αλλαγή

Του
ΚΩΣΤΑ ΠΟΥΛΑΚΗ
Μέλους της ΚΕΑ του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ,
πρώην Γενικού Γραμματέα ΥΠΕΣ

Διάγουμε τις πρώτες μέρες της νέας χρονιάς. Μιας χρονιάς δύσκολης, ίσως δυσκολότερης ακόμα και από την πρωτόγνωρη χρονιά του 2020, που καθορίστηκε σε ολοκληρωτικό βαθμό από την πανδημία του κορονοϊού. Δυσκολότερη, διότι η πανδημία θα συνεχιστεί και κατά τη διάρκεια του 2021, ενώ ταυτόχρονα θα αρχίσουν να αποκαλύπτονται οι συνέπειες της πανδημίας σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής και οικονομικής ζωής.

Οι πολίτες νιώθουν ότι η κυβέρνηση της ΝΔ αρνήθηκε να τους ακούσει ως προς τη διαχείριση της πανδημίας, με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα την πενιχρή ενίσχυση του ΕΣΥ, την άρνησή της να στηρίξει τους γιατρούς, τη μη στήριξη της εργασίας, την αδιαφορία της για τα ΜΜΜ, το ανέμελο άνοιγμα του τουρισμού, τα προβλήματα στην παιδεία και την οικονομία. Αντίθετα, η κυβέρνηση επέλεξε να χρησιμοποιήσει την υγειονομική κρίση ως ευκαιρία για να επιβάλει κοινωνικά άδικες πολιτικές, με σκοπό την περιστολή των ατομικών δικαιωμάτων και των δημοκρατικών ελευθεριών, εφαρμόζοντας μέτρα νεοφιλελεύθερης αντίληψης, κυρίως στα πεδία της δημοκρατίας, των δικαιωμάτων, της εργασίας και της οικονομίας.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλα τα παραπάνω καταγράφονται στη συνείδηση των πολιτών και όταν η οικονομική και εργασιακή κρίση, που ακόμα καλύπτονται υπό τον μανδύα της υγειονομικής κρίσης, βγουν στην επιφάνεια, τότε θα προκύψει ένα εκρηκτικό μείγμα αντικρουόμενων συσχετισμών και συμφερόντων μέσα στην κοινωνία, όπου σε τίποτα δεν θα θυμίζει τη σημερινή, φαινομενικά «παγιωμένη», κατάσταση στο πολιτικό σκηνικό.

Μέσα σε αυτό το ζοφερό και ρευστό πολιτικό σκηνικό, επανήλθε στο τραπέζι των κυβερνητικών συσκέψεων η ιδέα του αιφνιδιασμού με τις πρόωρες εκλογές, σενάριο το οποίο ενισχύθηκε και από τον πρόσφατο ανασχηματισμό. Η αποτυχία της κυβέρνησης στη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης και η επιτάχυνση της φθοράς της σε όλους τους τομείς, όπως καταγράφεται στο σύνολο των ερευνών, υποδηλώνουν ότι πολλοί από το κυβερνητικό επιτελείο θα προσπαθήσουν να αναζητήσουν ένα παράθυρο ευκαιρίας για την προκήρυξη πρόωρων εκλογών. Ένας σχεδιασμός με αρκετό ρίσκο, καθώς στους πολιτικούς μεσοπρόθεσμους σχεδιασμούς δεν μετράει μόνο η επιθυμία αλλά και οι συνθήκες που επικρατούν στο πολιτικό σκηνικό.

Πρώτον, οι εκλογές θα γίνουν με το σύστημα της απλής αναλογικής, που σημαίνει ότι το πρώτο κόμμα, όποιο και να είναι, δεν θα έχει την τεχνητή αυτοδυναμία που εξασφάλιζαν όλα τα ενισχυμένα εκλογικά συστήματα, μέσω των μπόνους εδρών που έδιναν στο πρώτο κόμμα. Το διακύβευμα αυτήν τη φορά δεν θα είναι μόνο το ποιος θα τερματίσει πρώτος το βράδυ των εκλογών αλλά και το ποιος θα μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση.

Δεύτερον, η αναζήτηση κυβερνητικών συμμαχιών από το πρώτο κόμμα είναι ένα μείζον ζήτημα, που δείχνει να μην αφορά την κυβέρνηση της ΝΔ, αφού μιλάει συνεχώς για αυτοδυναμία. Άλλωστε κυνικά δεδηλωμένος στόχος της είναι να «κάψει» τον εκλογικό νόμο της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, την απλή αναλογική, και να προχωρήσει άμεσα σε δεύτερες εκλογές, νομίζοντας ότι μπορεί να παίζει με τους θεσμούς, τη δημοκρατία και τις πλειοψηφούσες απόψεις του ελληνικού λαού.

Τρίτον, οι ελπίδες με τις οποίες φούσκωσε η κυβέρνηση της ΝΔ τον ελληνικό λαό αναφορικά με τον γρήγορο εμβολιασμό και τη δημιουργία κοινωνικής ανοσίας φαίνεται να οδηγούν, δυστυχώς, σε μια νέα αποτυχία της κυβερνητικής πολιτικής τόσο στο επικοινωνιακό επίπεδο όσο και στο επίπεδο της διαχείρισης της πανδημίας. Μην ξεχνάμε ότι μέσα σε λίγες μόνο ημέρες περάσαμε από την εξαγγελία για 2.100.000 εμβολιασμούς τον μήνα στην αμφίβολη δέσμευση για 8.000 εμβολιασμούς την ημέρα, γεγονός που αποτελεί αποτρεπτικό παράγοντα τόσο για τη γρήγορη και αναγκαία ανοσία της κοινωνίας όσο και για τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών.

Τέταρτον, η κυβέρνηση έχει αυτοεγκλωβιστεί σε μια εικονική πραγματικότητα που η ίδια έχει δημιουργήσει, μέσω των ΜΜΕ, και έτσι αδυνατεί να ερμηνεύσει τις διεργασίες που συντελούνται υπόγεια στην κοινωνία. Όλη αυτήν την περίοδο που οι πολίτες έχουν ως προτεραιότητα την πανδημία, ταυτόχρονα εγγράφονται στη συνείδησή τους και τα κακώς κείμενα της κυβερνητικής πολιτικής, ακούνε τις εναλλακτικές προτάσεις, σκέφτονται και συγκρίνουν.

Όλα τα παραπάνω συνηγορούν στο συμπέρασμα ότι σε πολιτικούς σχεδιασμούς, όπως οι πρόωρες εκλογές, που βασίζονται σε καθαρά επικοινωνιακά κίνητρα το ρίσκο είναι ιδιαίτερο υψηλό και εμφιλοχωρεί εύκολα το λάθος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, το τελευταίο χρονικό διάστημα, με τις πολιτικές πρωτοβουλίες που πήρε και με τις προγραμματικές προτάσεις που κατέθεσε για την οικονομία, τους εργαζόμενους, τις επιχειρήσεις, τη στήριξη του ΕΣΥ («Μένουμε Όρθιοι» 1 και 2) αλλά και την ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για την αγορά των πατεντών για τα εμβόλια της Covid-19, καταφέρνει να επικοινωνήσει με ευρύτερα ακροατήρια, διευρύνοντας την πολιτική του επιρροή, με σκοπό να μετατρέψει το ρεύμα της κοινωνικής δυσαρέσκειας σε αίτημα για πολιτική αλλαγή και προοδευτική διακυβέρνηση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ολοκληρώνει την οργανωτική του ανασυγκρότηση και διαμορφώνει το πολιτικό του πρόγραμμα, εκπέμποντας το ύφος και το ήθος της μελλοντικής προοδευτικής διακυβέρνησης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αγωνίζεται για την ανατροπή μιας νεοφιλελεύθερης, με ακροδεξιά στοιχεία, κυβερνητικής πολιτικής, ενώ συγχρόνως θα προσπαθήσει να εγγυηθεί τη συγκρότηση μιας πλατιάς συμμαχίας κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, ευρέως φάσματος, από δυνάμεις της Αριστεράς, της Πολιτικής Οικολογίας και της Κεντροαριστεράς, με πρωταγωνιστικό παράγοντα τη νεολαία. Μια συμμαχία όπου θα οραματιστεί και θα σκιαγραφήσει τη μελλοντική προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας και που όχι μόνο δεν θα επιτρέψει στη ΝΔ να κάψει την απλή αναλογική, αλλά θα καταφέρει να ακυρώσει και την επιδίωξη της ΝΔ για διπλές εκλογές, όποτε και αν γίνουν αυτές.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ