«Μαζί τα σκ…ώσαμε»!
Το μόνο για το οποίο δεν μπορεί να κατηγορηθεί ο Θεόδωρος Πάγκαλος στη μακρά πολιτική διαδρομή του είναι η έλλειψη ευφυΐας. Στη δύση της πορείας του στον δημόσιο βίο θέλει, με ένα μικρό και λιτό βιβλίο, να δώσει απαντήσεις σε τρία κρίσιμα ζητήματα τα οποία χειρίστηκε ως υπουργός Εξωτερικών και τα οποία σε μεγάλο βαθμό στιγμάτισαν την υστεροφημία του. Τα Ίμια, τη σύλληψη Οτσαλάν και τους S-300.
Υπότιτλος του βιβλίου «Παλεύοντας για την ειρήνη», με τον οποίο προφανώς θέλει να μας πει ότι όλες οι επιλογές του έγιναν με μοναδικό γνώμονα την ειρήνη. Η μαρτυρία του κ. Πάγκαλου, αν και εντελώς επιφανειακή και πολύ σύντομη, τελικά καταλήγει σε μια επωδό: Για όλα έφταιγαν οι υπερεθνικιστές πατριώτες, είτε γιατί δημιούργησαν κρίσεις είτε επειδή δεν μπορούσαν να κατανοήσουν τους δικούς του χειρισμούς σε άλλες κρίσεις.
Πάντως δεν μπορεί να μας πείσει ο κ. Πάγκαλος ότι είναι τόσο αφελής, ώστε να θεωρεί ότι κλείνει τους λογαριασμούς του με την Ιστορία γράφοντας ότι και ο ίδιος και η κυβέρνηση Σημίτη τα έκαναν όλα υπέροχα και ότι απλώς βρέθηκε ένας δήμαρχος στην Κάλυμνο ή κάποιοι υπερπατριώτες που συνόδευαν τον Οτσαλάν στην Ελλάδα ή κάποιοι που στη Λευκωσία (με την παραίνεση της Αθήνας) αγόραζαν τους S-300 και έκαναν αυτοί το λάθος.
Για πολλά από όσα συνέβησαν στη διάρκεια της θητείας του ως υπουργού Εξωτερικών πράγματι δεν είχε αποκλειστικά ο ίδιος την ευθύνη, καθώς οι περισσότερες αποφάσεις ήταν συλλογικές και κυρίως έπαιζε ρόλο το περιβάλλον του τότε πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη αλλά και οι επαφές του Γιώργου Παπανδρέου, που ήταν σε διαρκή σύγκρουση μαζί του και εποφθαλμιούσε τη θέση του ΥΠΕΞ… Όπως ο ίδιος έγραψε «μαζί τα φάγαμε», ας παραδεχθεί τουλάχιστον ότι και «μαζί (σ.σ.: με την κυβέρνηση Σημίτη) τα σκ…ώσαμε»…
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ
Φωτό: ocnal.com