Ελ. Βόζεμπεργκ στο “Π”: Μέρες εορτών, μέρες πανδημίας

Της
ΕΛΙΖΑΣ ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ 
Ευρωβουλευτού της ΝΔ

Εδώ και καιρό γνωρίζαμε ότι τα φετινά Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά δεν θα θύμιζαν σε τίποτε γιορτές προηγούμενων χρόνων.

Περιορισμένος αριθμός πιστών στις εκκλησίες, γιορτινά τραπέζια σε στενό κύκλο, έρημοι δρόμοι τα βράδια, λίγος κόσμος στα εμπορικά καταστήματα και μόνο μετά από ραντεβού.

Μια κατάσταση όχι μόνο πρωτόγνωρη αλλά και επώδυνη ,ιδίως για έναν κατεξοχήν εξωστρεφή λαό, όπως εμείς οι Έλληνες.

Μέρες εορτών που κυλούν χωρίς αγκαλιές και φιλιά, καθώς ο φόβος της πανδημίας εμποδίζει ακόμη και την ελεύθερη εκδήλωση των ανθρώπινων συναισθημάτων.

Το 2020 θα μείνει στο συλλογικό υποσυνείδητο ως χρονιά φόβου και απαγορεύσεων. Προσπάθεια όλων μας είναι αυτό το συλλογικό τραύμα που προκάλεσε η πανδημία και σημάδεψε τις ζωές μας να μην έχει μακροχρόνιο αντίκτυπο.

Η κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή έλαβε αποτελεσματικά μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας, καθιστώντας την Ελλάδα, ύστερα από χρόνια, παράδειγμα επιτυχούς διαχείρισης κρίσης, ενώ παράλληλα έκανε ό,τι ήταν δυνατόν προκειμένου να στηρίξει εργαζόμενους, ανέργους, νοικοκυριά και επιχειρήσεις, και μάλιστα υπό αντίξοες συνθήκες, καθώς η οικονομία μας εξέρχεται από βαθιά δεκαετή κρίση.

Το πιο σημαντικό όμως είναι η προσωπική μας στάση και η ατομική μας ευθύνη απέναντι σε αυτό το πρωτόγνωρο φαινόμενο, γιατί αυτές τις γιορτές όλοι είμαστε πιεσμένοι και περιορισμένοι, νιώθοντας, άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο, μοναξιά, φόβο ή στέρηση. Όμως, εκτός όλων των δεινών, η κατάσταση που βιώνουμε μας βοηθά να αναθεωρήσουμε τις προτεραιότητές μας, να επαναπροσδιορίσουμε τι μας δίνει πραγματική χαρά και να συνειδητοποιήσουμε ότι το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων δεν εξαντλείται στο ρεβεγιόν, στα ψώνια και στα ξενύχτια.

Η διαφορετική ατμόσφαιρα των φετινών γιορτών καλεί τον καθένα από μας να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν, τηρώντας τα μέτρα προστασίας, ακολουθώντας τις υποδείξεις των ειδικών, αλλά και να συμπαρασταθεί ενεργά στους μοναχικούς ανθρώπους και σε όσους έχουν ανάγκη.

Γιατί τη ζωή μας δεν την καθορίζει μόνο αυτό που μας δίνεται αλλά και αυτό που εμείς δίνουμε στους άλλους.

Μία ακόμη σοβαρή δυσκολία ήταν ότι αυτήν τη βεβαρημένη περίοδο έπρεπε να κλείσουμε τα αυτιά μας στις σειρήνες των συνωμοσιολόγων και των fake news, που άνθησαν στη σκιά της πανδημίας, καθώς μια επίμονη αντισυστημική αμφισβήτηση επιχειρούσε την υπονόμευση του ορθού λόγου, με θύμα όχι μόνο την επιστημονική αλήθεια αλλά και τη δημόσια υγεία.

Άλλωστε το φαινόμενο των θεωριών συνωμοσίας είναι διαχρονικό και δεν στηρίζεται μόνο στην άγνοια ή την καχυποψία αλλά και στην ανάγκη κάποιων ανθρώπων να αισθανθούν ανώτεροι μειώνοντας τους άλλους.

Γιατί οι συνωμοσιολόγοι υποστηρίζοντας αυθαίρετες, αστήρικτες και ακραίες απόψεις, αισθάνονται ότι ξεχωρίζουν από το «κοπάδι» των συμπολιτών τους, που πιστεύουν ό,τι τους σερβίρουν.

Οι αρνητές του κορονοϊού, που υιοθετούν θεωρίες συνωμοσίας, παραπέμπουν στα «ζωτικά ψεύδη» του Ίψεν, ο οποίος χρησιμοποίησε αυτόν τον όρο για να εκφράσει την επίκτητη ανάγκη ορισμένων ανθρώπων να ζουν μέσα σε ψέματα, μεγάλα ή μικρά, σε μια απόπειρα διαφυγής από τη σκληρή πραγματικότητα.

Η εν λόγω διαφυγή επιχειρείται με την επινόηση μιας άλλης πραγματικότητας, που συχνά στηρίζεται σε αληθοφανείς εικασίες, αλλά ενίοτε και σε προκλητικές τερατολογίες.

Το φαινόμενο των θεωριών συνωμοσίας, τις οποίες πρεσβεύουν και υιοθετούν οι αρνητές του κορονοϊού, λαμβάνει ακόμη πιο ανησυχητικές διαστάσεις την εποχή του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, καθώς η διάδοση fake news και ανυπόστατων ειδήσεων καθίσταται ευχερέστερη, ενώ μέσα από τα likes και τις αναδημοσιεύσεις ομοϊδεατών τους οι αυταπάτες τους διογκώνονται.

Όμως, ενώ οι θεωρίες συνωμοσίας επί άλλων ζητημάτων προκαλούν απλώς θυμηδία, στην περίπτωση των αρνητών της πανδημίας, οι οποίοι εξαιτίας των πεποιθήσεών τους δεν τηρούν τα μέτρα προστασίας, θέτουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές.

Άνθρωποι που δεν φορούν μάσκα, που δεν κρατούν αποστάσεις, που ειρωνεύονται όσους τηρούν τα μέτρα δεν είναι απλά κατακριτέοι ή αντικοινωνικοί, αλλά επικίνδυνοι για την υγεία και την ασφάλεια των συνανθρώπων τους και πρωτίστως των ευάλωτων ομάδων.

Η πανδημία μάς δίδαξε πολλά, όπως ότι η ουσία είναι ο άνθρωπος, μας έδειξε όμως και ότι η Ιστορία δεν έχει διδάξει τίποτα σε ένα σημαντικό ποσοστό συμπολιτών μας, που κατά τα λοιπά θεωρούνται σύγχρονοι, μορφωμένοι και εγγράμματοι. Ευτυχώς, ο εμβολιασμός, που ήδη ξεκίνησε σε όλο τον κόσμο, μας διασφαλίζει ότι σε λίγους μήνες θα έχουμε αφήσει πίσω μας αυτήν την πρωτόγνωρη περιπέτεια.

Μέχρι τότε όμως τηρούμε πιστά τα μέτρα προστασίας, ευχόμαστε ταχεία ανάρρωση σε όσους νοσηλεύονται και εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας στους γιατρούς και τους νοσηλευτές, που υπερέβαλαν εαυτούς και με αυταπάρνηση αντεπεξήλθαν με επιτυχία στο δύσκολο έργο τους.

Λένε ότι κάθε κρίση κρύβει μία ευκαιρία, η κρίση της πανδημίας ας γίνει η αφορμή για να βγούμε από ψευδαισθήσεις και να ξαναθυμηθούμε την αλληλεγγύη και τις ανθρώπινες σχέσεις, ώστε τη νέα χρονιά να αφήσουμε πίσω όχι μόνο τις μάσκες του φαρμακείου αλλά και τις μάσκες της υποκρισίας.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ