Ανδρέας Ξανθός: Να μην επιτρέψουμε να βρεθεί η κοινωνία μπροστά στο δίλημμα Δημόσια Υγεία ή επιβίωση
Συνέντευξη στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ (1ο πρόγραμμα) και στη δημοσιογράφο Μ. Γεωργίου παραχώρησε σήμερα ο Ανδρέας Ξανθός, βουλευτής και τομεάρχης Υγείας του της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κ. Ξανθός αναφέρθηκε στην αισιόδοξη προοπτική των εμβολίων και στην ανεπιφύλακτη στήριξη που δίνει ο ΣΥΡΙΖΑ σ’ αυτήν την προσπάθεια, με τον συμβολικό εμβολιασμό του Προέδρου του Α. Τσίπρα χθες στον «Ευαγγελισμό».
Ταυτόχρονα όμως, ο κ. Ξανθός επισήμανε τις ενοχλητικές υπερβολές στην επικοινωνιακή διαχείριση αυτής της υπόθεσης (επιχείρηση «Ελευθερία», μέτρα υψίστης ασφαλείας, εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων, ζωντανή μετάδοση της άφιξης φορτηγών και αεροπλάνων παρουσία της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας κλπ) και στην κυβερνητική πρόθεση πολιτικής εκμετάλλευσης μιας θετικής εξέλιξης που οφείλεται στην ευρωπαϊκή πρωτοβουλία κεντρικής διαπραγμάτευσης με τις φαρμακευτικές εταιρείες.
Οι χειρισμοί αυτοί κινδυνεύουν να φέρουν το αντίθετο αποτέλεσμα και να ενισχύσουν ένα κλίμα δυσπιστίας που υπάρχει στην κοινωνία. Αυτό που χρειάζεται είναι έγκυρη ενημέρωση και τεκμηρίωση από τους πολύ αξιόλογους επιστήμονες της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών, αλλά σε καμιά περίπτωση εφησυχασμός γιατί η δημιουργία «ανοσιακού φραγμού» στον γενικό πληθυσμό θα είναι μια πολύμηνη διαδικασία που πρέπει να συνοδεύεται με μέτρα ελέγχου της διασποράς του ιού, στήριξης του Δημόσιου Συστήματος Υγείας και αναδιοργάνωσης του με βάση τις νέες ανάγκες (ΠΦΥ, κατ’ οίκον παρακολούθηση, μετανοσοκομειακή φροντίδα, Ιατρική της Εργασίας, περιφερειακή συγκρότηση του ΕΟΔΥ για ενισχυμένη επιδημιολογική επιτήρηση κλπ).
Αναφερόμενος ειδικά στη Δυτική Αττική, ο κ. Ξανθός τόνισε τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης για τα ανύπαρκτα μέτρα προστασίας των χιλιάδων εργαζομένων της μεγαλύτερης βιομηχανικής περιοχής της χώρας, που καθημερινά μετακινούνται και εργάζονται σε συνθήκες συνωστισμού. Έχει αποδειχθεί και από την εμπειρία της Βόρειας Ελλάδας ότι τα εργοστάσια και οι μεγάλοι εργασιακοί χώροι λειτουργούν ως «εστίες υπερμετάδοσης» του ιού και ότι χρειάζεται πολύ στοχευμένη πρόληψη και έγκαιρη λήψη περιοριστικών μέτρων.
Επειδή όμως οι επιπτώσεις από την πανδημία και την «καραντίνα» επιβαρύνουν ανισότιμα τα χαμηλά κοινωνικο-οικονομικά στρώματα, τα οποία κινδυνεύουν και από φτωχοποίηση και από αυξημένη ευαλωτότητα στη νόσο covid-19, απαιτείται μια συνολική στήριξη (υγειονομική, εισοδηματική, κοινωνική) αυτών των τμημάτων της κοινωνίας. Για να προστατευτεί όχι μόνο η Δημόσια Υγεία αλλά και η κοινωνική συνοχή και αξιοπρέπεια, και να μην επιτρέψουμε να βρεθεί η κοινωνία μπροστά στο δίλημμα «Δημόσια Υγεία ή επιβίωση».