«SOS» από τους ερασιτέχνες

Του
ΜΙΧΑΛΗ ΦΟΥΣΤΕΡΗ

Είναι γεγονός ότι το παρατεταμένο, ελέω πανδημίας, κλείσιμο του ερασιτεχνικού αθλητισμού όχι μόνο απειλεί άμεσα τα σωματεία με αφανισμό, αλλά ενδέχεται να συνεχίσει να προκαλεί σοβαρές αναταράξεις σε όλες τις διοργανώσεις.

Με τους αθλητές πλέον να μη γυμνάζονται κάτω από τις συνθήκες που θα ήθελαν και, ελλείψει συναγωνισμού, πιθανότατα κάτι τέτοιο θα τους στοιχίσει στις μελλοντικές τους επιδόσεις.

Όμως, για να επιστρέψουμε στα σωματεία, εκεί πραγματικά βράζει ο πόνος. Κυψέλες αθλητισμού που γαλουχούν μικρά και μεγαλύτερα παιδιά στο πνεύμα του ευ αγωνίζεσθαι φυτοζωούν πια, αφού και η βοήθεια της Πολιτείας δεν φαίνεται να αρκεί προκειμένου να εξακολουθήσουν να λειτουργούν εύρυθμα και, κυρίως, να ελπίζουν για γρήγορη-έγκαιρη αναστροφή του αρνητικού κλίματος.

Φυσικά το αγαθό της υγείας είναι αδιαπραγμάτευτο και περί τούτου ουδείς δικαιούται να α­ντιλέγει. Όμως και ο αθλητισμός ζωή είναι, δημιουργία, εκτόνωση, ευεξία. Και χωρίς αυτά ο ανθρώπινος οργανισμός δύσκολα μπορεί να αναπτύσσεται αρμονικά, να εξελίσσεται ιδανικά και να ισορροπεί στα δύσκολα.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ