Οι αποφάσεις της Πολιτείας μάς οδηγούν σε μαύρα Χριστούγεννα – Του Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου
Του
ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας η Εκκλησία μας επιδεικνύει στάση υπεύθυνη και εποικοδομητική, συντάσσεται με την Πολιτεία στη λήψη και εφαρμογή ακόμα και των πλέον ακραίων μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας, άσκησε προωθημένη και ασυνήθιστη οικονομία σε ζητήματα όπως η Θεία Λατρεία, η απρόσκοπτη συνέχιση του ιεραποστολικού και κοινωνικού της έργου.
Και όλα αυτά γνωρίζοντας ότι αντιστρατεύεται την επιθυμία μιας πολύ σημαντικής μερίδας του πληρώματός της, που βλέπει πίσω από τις κυβερνητικές αποφάσεις και πρωτοβουλίες διάθεση περιορισμού ή ακόμα και διωγμού του εκκλησιαστικού βίου.
Η Εκκλησία μας σέβεται την ανάγκη προστασίας της ανθρώπινης ζωής, αλλά θυμίζει πάντοτε ότι ο άνθρωπος δεν είναι μόνο σάρκα και αίμα, αλλά και ψυχή και πνεύμα, τα οποία τούτη τη δύσκολη περίοδο βαρέως ασθενούν και έχουν απόλυτη ανάγκη βοήθειας και θεραπείας.
Αναμέναμε, λοιπόν, εν όψει των εορτών του Αγίου Δωδεκαημέρου, ότι η κυβέρνηση θα εκτιμούσε εμπράκτως τη μέχρι σήμερα εκκλησιαστική πράξη και δεν θα έμενε στα λόγια, όπως πληθωρικά πράττει αυτόν τον καιρό. Θα σεβόταν δηλαδή την ανάγκη των χριστιανών μας, στην Ορθόδοξη Ελλάδα, να γιορτάσουν Χριστούγεννα, έστω και με αυστηρούς περιοριστικούς όρους, σε πλαίσιο λογικής κατανομής των πιστών στους ναούς μας, έτσι ώστε και το θρησκευτικό μας αίσθημα, έστω και στο ελάχιστο, να ικανοποιηθεί και να μη ματαιωθεί ο αγώνας της κοινωνίας και των αρχών για την πάταξη του κακού.
Όμως, οι αποφάσεις που ανακοινώθηκαν για τη λειτουργία των ναών μόνο τις ημέρες των Χριστουγέννων και των Φώτων είναι ακατανόητες, ακραίες, προσβλητικές προς την Εκκλησία και ανεφάρμοστες. Μας οδηγούν σε μαύρα Χριστούγεννα και επιπλέον ψυχολογική επιβάρυνση του λαού, που αναζητούσε στις εορτές που έρχονται μια αχτίδα φωτός, μια αμυδρή διέξοδο, μια στάλα αισιοδοξίας και πνευματικής αναψυχής, για να αντέξουν τη συνέχεια του μαραθωνίου κατά της πανδημίας.
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ